SANSIRO ....وقتی ما تین ایجر بودیم و اون زمان توی آبادان میرفتیم سالن بیلیارد،مادر پسر هفت هشت ساله همیشه میومد پسرش رو می‌سپرد به صاحب باشگاه که این اینجا باشه و بعد میام دنبالش،پسربچه که همیشه یه چهارپایه همراش بود واسه اینکه روش بایسته تا قدش به میز برسه بتونه بازی کنه،فقط اسنوکر بازی می‌کرد و فقط هم با کسایی اقلن هم سن پدرش بودن و مطمئنم چنتایی هم جای پدربزرگش(از اونایی که زمان شاه اسنوکرباز بودن)و حالا اون پسر کوچولوی روی اون چهارپایه شده همین آقای حسین وفایی.
