توضیحات:
علف: نبرد یک ملت برای زندگی یا علفزار فیلمی صامت و سیاه‌سفید محصول ۱۹۲۵ در ایالات متحده آمریکا است که از نخستین فیلمهای قوم‌نگاری به‌شمار می‌آید. این فیلم که توسط مریان کوپر و ارنست بی. شودزاک کارگردانی شده، به کوچ طایفه بابااحمدی از طوایف ایل بختیاری می‌پردازد و دوربین همراه با عشایر بختیاری از گذرگاه‌ها و ارتفاعات سخت‌گذر زردکوه بختیاری و رود خروشان کارون عبور کرده، تا مردم این طایفه برای دستیابی به چراگاه (و پرهیز از گرمای خوزستان در بهار و تابستان) از گرمسیر این طایفه، در استان خوزستان، به سردسیر، در استان چهارمحال و بختیاری، منتقل شوند.
فیلم ۷۱ دقیقه‌ای علف، برای نخستین بار در تاریخ ۲۰ مارس ۱۹۲۵ توسط پارامونت پیکچرز تولید شد و مریان کوپر و ارنست بی. شودزاک نیز تهیه‌کنندگان علف محسوب می‌شدند.
کوچ عشایر بختیاری
موضوع:
حیدرخان و فرزند ۹ ساله‌اش، لطفعلی که لطفی نامیده می‌شود به همراه ۵۰ هزار زن و مرد و کودک به همراه نیم میلیون بز، اسب، گوسفند و گاو از رودخانه‌های خروشان و کوه‌های پوشیده از برف عبور می‌کنند.
عبور افراد ایل و گذراندن گله‌ها از رودخانه کارون که شش روز به طول می‌انجامد، یکی از جذاب‌ترین صحنه‌های فیلم است. این فیلم بدون هیچ پژوهش مردم‌شناسانه‌ای تهیه شده است. سخن معروفی دربارهٔ این فیلم وجود دارد که سازندگان آن حتی نمی‌دانستند، از کوچی فیلم می‌سازند، که هر ساله و به صورت متناوب صورت می‌پذیرد.
سی کوپر، حیدرخان، لطفعلی و شودساک
دانستنی‌ها:
سرگرد رابرت ایمبری معاون وقت کنسول آمریکا در تهران که به گروه فیلم‌برداری فیلم علف برای عزیمت به منطقه کمک کرد، یک هفته پس از پایان یافتن فیلم‌برداری در روز ۲۷ تیرماه ۱۳۰۳ در تهران کشته شد.
(رابرت ویتنی ایمبری (۲۳ آوریل ۱۸۸۳–۱۸ ژوئیه ۱۹۲۴) نایب کنسول سفارت آمریکا در تهران و عامل شرکت نفت سینکلر بود که توسط جمعی مذهبی خرافاتی نادان در تهران کشته شد.)
خودم این مستند رو حدودا سه ماه پیش دیدم که خب چون صامته یه کم مشکله دیدنش برای بعضیا
پ ن: کاشکی من اون موقع بودم یا تو رودخونه می مردم یا از دره پرت میشدم پایین و هردو راه هم خودکشی نبود
واقعا چیجوری زندگی می کردن چقدر سخت و طاقت فرسا
