به نام خدا
.
مرا عاشق به خود کردی ، مرا دیوانه تر کردی
بنای قلب من را تو ، چرا ویرانه تر کردی
.
هوای وصل تو دارم ، چو شمعی جان فروزی تو
دل خواهان مرگم را ، چرا پروانه تر کردی
.
منم آن عاشق رویت ، منم آن چشم بر سویت
چرا خود را به من یارا ، بسی بیگانه تر کردی
.
دلی داری سرا باشد ، مرا خانه پناهی تو
بگو آخر چرا جانا ، مرا بی خانه تر کردی
.
برفتی از نبود تو ، حکایت ها بشد صد بار
چرا عشق مرا بر خود ، جهان افسانه تر کردی
.
کبوتر بودم و عشقی ، به یک طاووس خوش در دل
مرا لایق ندانستی ، مرا بی لانه تر کردی
.
ولی با این همه زیبا ، کنون هم فکر تو باشم
چگونه عشق من بر خود ، تو بس جانانه تر کردی
