اختصاصی طرفداری | ناتینگهامی که پس از سال‌ها حضور در چمپیونشیپ، سومین فصل پیاپی است که در لیگ برتر حضور دارد و پس از گذشت هفده هفته از این فصل در رتبه چهارم جدول هستند، آن‌هم در حالی که تیم‌هایی مانند منچستر‌سیتی، استون ویلا و تاتنهام در رتبه‌های پایین‌تری نسبت به این تیم قرار گرفته‌اند.
در پنجره تابستانی گدشته، ناتینگهام فارست فعالیت نسبتا زیادی داشت که از سرشناس‌ترین خرید‌های این تیم می‌توان به جذب نیکولا میلنکوویچ از فیورنتینا، الیوت اندرسون از نیوکاسل، الکس مورنو از استون ویلا، جیمز وارد پراوز از وستهم اشاره کرد. جذب چنین بازیکنانی در کنار حضور بازیکنان دیگری مثل مورگان گیبس وایت، کالوم هادسون اودوی، آنتونی الانگا، اولا آینا و کریس وود در اسکواد باعث شده دست نونو اسپریتو برای پیاده کردن ایده‌های تاکتیکی خود باز باشد.
ترکیب و بازیکنان اصلی
نونو اسپریتو در اکثر بازی‌ها از آرایش 1-3-2-4 استفاده کرده است. البته او از چینش 2-4-4 را در چند بازی ابتدایی فصل و 1-2-4-3 را در آخرین بازیشان مقابل برنتفورد مورد استفاده قرار داده. مت سلس به عنوان دروازه‌بان اصلی درون دروازه این تیم قرار گرفته است که در 17 مسابقه که 66 شوت به سمت دروازه‌اش شلیک شده 19 گل را دریافت کرده است و 6 کلین شیت را به نام خود ثبت کرده است.
خط دفاعی این تیم متشکل از اولا آینا به عنوان فول‌بک راست که البته در بازی‌های ابتدایی این بازیکن در پست فول‌بک چپ بکار گرفته می‌شد و نکو ویلیامز فول‌بک راست بازی می‌کرد. همچنین الکس مورنو هم در بعضی از بازی‌ها به عنوان فول‌بک چپ بازی کرده است. در بازی‌های اخیر، اسپریتو از نیکو ویلیامز در پست فول‌بک چپ و اولا آینا در پست فول‌بک راست استفاده کرده است. دو مدافع میانی این تیم موریلو و میلنکویچ هستند که جلو‌تر از بازیکنی مثل موراتو در ترکیب قرار می‌گیرند که توانسته‌اند هماهنگ خوبی را بین خود برقرار کنند.
در دبل پیوت این تیم، شاهد این بودیم که در مسابقات ابتدایی ابراهیما سانگاره به همراه یکی دیگر از هافبک‌ها قرار می‌گرفت که با مصدوم شدن این بازیکن، این خط دو نفره دچار تغییر شد. سرمربی پرتغالی از زوج‌های مختلفی برای دبل پیوت خود استفاده کرده است که زوج رایان یتس و الیوت اندرسون و رایان یتس به همراه نیکولاس دومینگز، بیشتر از بکار گرفته شدند. سه نفر پشت تک مهاجم آنها کالوم هادسون اودوی به عنوان وینگر چپ، آنتونی الانگا در پست وینگر راست و مورگان گیبس وایت به عنوان بازیکن پست 10 هستند. البته بازیکنان دیگری مثل ژوتا سیلوا و حتی نیکولاس دومینگز با صلاح‌دید اسپریتو به عنوان وینگر به بازی گرفته شده‌اند. کریس وود نیوزلندی هم تک مهاجم فارست است.
نونو اسپریتو
شکل بازی، نقاط قوت و ضعف در گل های زده و خورده
تیم آقای نونو اسپریتو از لحاظ میزان مالکیت توپ با میانگین 40.3% میان بیست تیم لیگ برتر در رده نوزدهم قرار دارد. این به آن معناست که این تیم علاقه‌ای به داشتن مالکیت زیاد ندارد و ترجیحش بر آن است که با دادن توپ به حریف، یک بلاک منظم تشکیل دهد و فضاهای خطرناک و مهم را از حریف بگیرد.
بلاکی که این تیم در بازی‌هایش تشکیل می‌دهد به صورت 2-4-4 است که در آن دو وینگر با دبل پیوت تیم در یک خط قرار می‌گیرند و بازیکن پست 10 کمی عقب‌تر از کریس وود بازی می‌کند. فارست تا هفته هفدهم 19 بار دروازه خود را باز شده دیده است. از عمده ضعف‌هایی که این تیم از نظر دفاعی در این داشته است، ضعف در دفع کردن توپ‌های ارسالی از جناحین، به خصوص ضربات‌آزاد، و همین‌طوری جاگیری هنگام این ارسال‌هاست. اگر به گل‌های که این تیم از برایتون، لستر‌سیتی و استون ویلا خورده است نگاهی بیندازیم به وضوح می‌توانیم ببینیم که مهاجمان این سه تیم به خوبی فضای خالی که دو مدافع فارست پوشش نداده‌اند را شناسایی می‌کنند و با موقعیت خوبی برای زدن ضربه سر را برای خود فراهم می‌کنند.
نکته دیگری که در گل تیم‌های لستر و استون ویلا قابل ذکر است، فاصله زیاد بین دو خط عقب بلاک قرمزپوشان است. در گل لستر، فاصله خیلی زیادی بین خط دفاع و هافبک این تیم وجود دارد که باعث می‌شود بازیکنان لستر داخل بلاک آنها کاری را که می‌خواهند را انجام دهند و با انتقال توپ به سمت چپ و ارسال برای جیمی واردی ، گلشان را می‌زنند. در مورد گل تیم استون ویلا هم باید گفت که مورگان راجرز پاسی که دیگو کارلوس از قلب دفاع برای ارسال شده است را پایین می‌آورد و با حرکت به سمت داخل وارد نیم‌فضا می‌شود و با یک و دو با جان دوران، توپ را به سمت مقابل می‌رساند و در نهایت با ارسال مک گین، جان دوران با ضربه سر دروازه را باز می‌کند. همچنین نیوکاسل توانسته است که از روی ضربه کرنر دروازه این تیم را باز کند. توپی که به سمت نقطه پنالتی ارسال می‌شود و لانگ استف زودتر از کریس وود ضربه سرش را می‌زند و در حالی که موریلو هم توپ و هم یارش را گم کرده، ایساک با یک ضربه دروازه را باز می‌کند.
همچنین در بازی برابر آرسنال، آنها یک گل از روی یک ضربه ایستگاهی دریافت کردند که در نهایت به دلیل آفساید، مردود اعلام شد. نکته‌ی دیگری که کمی قبل‌تر نیز به آن اشاره شد، بازی کردن سایر تیم‌ها داخل بلاک این تیم است. در همین بازی برابر آرسنال و در صحنه گل ساکا، سه بازیکن مارتین اودگارد را که پشت باکس قرار دارد، محاصره کرده‌اند که همین باعث شده است که ساکا در یک فضای خالی خوب برای حرکت قرار بگیرد که در نهایت هم این اتفاق رخ می‌دهد و پس از رسیدن توپ به ساکا این بازیکن با یک حرکت عرضی، فضا را برای شوت زدن خود فراهم می‌کند. در صحنه گل دوم هم مسیر پاس ارسال ساکا به اودگارد بسته نمی‌شود و اودگارد توپ را تا پشت باکس فارست می‌آورد و به ساکا پاس می‌دهد. در این صحنه، دو بازیکن فارست روی پای ساکا قرار دارند که باعث شده فضای خالی مناسبی برای نفوذ بوجود بیاید. اودگارد نیز این فضا را می‌بیند و وارد آن می‌شود و رایان یتس هم برای پوشش دادن او همراهش حرکت می‌کند و فضای خالی بزرگتری پشت و داخل باکس فارست برای هر کاری فراهم می‌شود که در آخر توماس پارتی با دریافت پاس از ساکا و زدن شوت، گل دوم را به ثمر می‌رساند.
ضربات آزاد علاوه بر اینکه یکی از نقاط ضعف این تیم بوده است، یکی از نقاط قوت این تیم نیز محسوب می‌شود. این تیم موفق شده که 7 گل را از روی ضربات ایستگاهی و کرنر‌ها به ثمر برساند. به عنوان مثال، گلی که آنها به چلسی زدند، از روی ضربه آزادی بود که به بعد از تیر دو ارسال شد و بعد از ضربه سر رو به بیرون میلنکوویچ، کریس وود تک گل آنها را در آن بازی به ثمر رساند یا گل میلنکوویچ به منچستر‌یونایتد روی کرنری بود که در همان اوایل بازی به‌دست آمده بود. مدافع صرب فارست بالاتر از مارتینز کوتاه‌قامت ضربه سر خود را وارد دروازه اونانا کرد.
همین‌طور تک گل آنها برابر نیوکاسل هم از ضربه آزاد بدست آمد. کاشته‌ای که در محوطه کناره باکس نیوکاسل از سوی الانگا ارسال شد و موریلو که بدون یار بود، توپ را با ضربه سرش وارد دروازه کرد. راه دیگری که تیم آقای نونو اسپریتو از آن چندین بار توانسته به گل برسد، استفاده از توپ‌های برگشتی است. در تک گل آنها برابر ساوتهمپتون که توسط مورگان گیبس وایت به ثمر رسید، کرنری بود که به پشت باکس دفع شد و پس از بلاک شدن شوت نکو ویلیامز و رسیدن توپ به الانگا و ارسال این بازیکن، بازیکن شماره ده فارست موفق به گلزنی شد.
همچنین گل مساوی آنها به استون ویلا هم روی برگشت کرنر بود. باز هم در این صحنه در پشت باکس حریف قرار داشت و پس از رسیدن توپ، به‌جای شوت زنی توپ را در عرض حرکت داد تا فضا را برای ارسال یا پاس فراهم کند که همزمان حرکت این بازیکن ولزی، مورگان گیبس وایت فضای خالی بین دو بازیکن استون ویلا را تشخیص داده و با قرار گرفتن در آن فضا، خود را گزینه پاس ویلیامز می‌کند و پس از دریافت پاس از او و حرکت رو به جلو فضا را برای ارسال فراهم می‌کند که در نهایت توپ با ضربه سر میلنکویچ وارد دروازه امی مارتینز می‌شود.
با توجه به حضور کریس وود که قد و قامت بلند و فیزیک تنومندی دارد، پاس‌های طولی زیادی توسط دو مدافع مرکزی یا دروازه‌بان این تیم برای او ارسال می‌شود و وود هم بازیکنی است که قابلیت پایین آوردن توپ یا فضاسازی برای وینگر‌ها را دارد. در بازی‌هایی مانند کریستال پالاس و برنتفورد، چنین توپ‌هایی ارسال شد که در نهایت روی اشتباه مدافعان در دفع کامل توپ، فارست توانست به گل دست پیدا کند. یکی دیگر از راههایی این تیم از آن به گل رسیده است، ایجاد همکاری در جناحین و نفوذ در عمق دفاع حریف یا کات اینساید کردن بوده است.
به عنوان مثال در گل اولی که به وستهم زدند، عقب‌تر اومدن مورگان گیبس وایت و رد و بدل شدن چند پاس بین او و دومینگز و در در ادامه شناسایی فضای خالی در دفاع وستهم توسط الکس مورنو و حرکت این بازیکن داخل این فضا و پاس مورگان گیبس وایت به او و در نهایت پاس فول‌بک اسپانیایی به کریس وود که منجر به گل شد. گل دیگری که آنها روی همکاری سریع خود به ثمر رساندند، گل دومشان به برایتون بود. موریلو با ارسال پاس به داخل بلاک برایتون، الیوت اندرسون را صاحب توپ می‌کند و این بازیکن آن قدر فضا دارد که که بچرخد و به مورگان گیبس وایت پاس بدهد. سپس شماره 10 انگلیسی فارست ژوتا سیلوا را در عمق دفاع برایتون صاحب توپ می‌کند که سوسا روی پاس این بازیکن موفق زدن به گل تساوی می‌شود.
بازیکنان شاخص
ناتینگهام فارست دارای بازیکنانی است که تاثیر چشمگیری در عملکرد این فصل این تیم داشته‌اند. یکی از این بازیکنان، بهترین گلزن آنها یعنی کریس وود است. مهاجم نیوزلندی تا به اینجای فصل توانسته 31 شوت را روانه دروازه حریفان کند که 17 تای آنها در چارچوب حریفان بوده‌اند و xG تولید شده از این تعداد شوت 6.5 است. او از این تعداد شوت توانسته 10 گل را به ثمر برساند که بالاتر از xG تولیدی است. همچنین با توجه با قد و قامتی که دارد، توانسته است 74% درصد دوئل‌های هوایی خود را نیز برنده شود.
بازیکن دیگری که از او زیاد نام برده شد، مورگان گیبس وایت، شماره 10 انگلیسی ناتینگهام فارست است. این بازیکن در چهار گل تیمش مشارکت داشته است. به این شکل دو گل زده و دو پاس گل هم به هم‌تیمی‌های خود داده است. او به عنوان بازیکن پست 10 توانسته وظیفه خود را به خوبی انجام دهد. در جاهایی که نیاز به باز کردن فضا برای سایر بازیکنان بوده است، این کار را انجام داده است و در بخش زیادی از گل‌های تیمش تاثیر غیرقابل انکاری داشته است.
دو بازیکن دیگری که قطع به یقین سقف بالاتری نسبت به فارست دارند، کالوم هادسون اودوی، بازیکن آکادمی کوبهامِ چلسی و آنتونی الانگا، بازیکن سابق منچستر‌یونایتد، هستند. گرچه بازی‌هایی بوده که این دو بازیکن به شکل همزمان در ترکیب اصلی نبوده‌اند ولی حضور آنها در هر بازی برای تیمشان تاثیرگذار بوده است. کالوم هادسون اودوی توانسته است بالاتر از سایر وینگرهای تیمش، ایجاد موقعیت کند و آمار 70 درصدی را از خود ثبت کند.
آخرین بازیکنی که باید به آن اشاره شود، خرید این فصل آنها از فیورنتینا است. نیکولا میلنکویچ صرب در اولین فصل حضورش در لیگ برتر و لباس ناتینگهام فارست توانسته است دو گل و یک پاس گل را به نام خود ثبت کند. همچنین او نسبت به سایر مدافعان تیمش در دوئل‌های خوایی موفق بود و توانسته 41 دوئل هوایی را پیروز شود.
ناتینگهام فارستِ نونو اسپریتو با این شکل از بازی و نتیجه‌گیری تیمش را پس از گذشت هفده هفته در رتبه چهارم جدول قرار دهد و در تلاش است که بتواند تیم خود را در منطقه سهمیه لیگ قهرمانان نگه دارد که اگر موفق به انجام چنین کاری شود، به محبوبیت زیادی بین هواداران دست پیدا می‌کند و شغل خودش را نیز تضمین خواهد کرد.
