طرفداری | الکسیس مک آلیستر تا 26 سالگی در کنار لیونل مسی جام جهانی را فتح کرده است و هر هفته، هواداران حاضر در جایگاه کوپ آنفیلد، نام او را فریاد می‌زنند. چه چیزی برای به‌دست آوردن باقی می‌ماند؟
بعدازظهرهای دوشنبه، جمعی از مردان در «میخانه کیلینگ دانابیت» گرد هم می‌آیند و صدای صحبت‌هایشان در فضای دنج آن طنین‌انداز می‌شود. اگر چشم‌هایشان به مسابقه اسب‌دوانی که از تلویزیون پشت بار پخش می‌شود دوخته نشده باشد، مشغول مرور وقایع آخر هفته خود هستند و انگار در یک گفتگوی آزاد شرکت می‌کنند. این جمع، موسوم به «باشگاه دوشنبه»، مکانی برای رهایی از فشارهای هفته و جبران اوقات فراغتی است که به دلیل تعهدات خانوادگی از دست رفته است؛ به نوعی یک «تراپی». به گفته یکی از اعضای این گروه، این روال سال‌هاست که بین آن‌ها ادامه دارد. او اگرچه در منطقه‌ای نه چندان دور از اینجا بزرگ شده، اما نسبتا تازه‌وارد است. به گفته این فرد، برای آنکه کسی به عنوان ساکن اصیل دانابیت شناخته شود، باید سنگ قبرش در گورستان پایین جاده قرار داشته باشد. ممکن است 60 سال در این منطقه زندگی کرده باشید، اما بومی آن محسوب نشوید.
دانابیت، شمال دوبلین
یکی از خانواده‌های بومی این منطقه، مک آلیسترها هستند. آن‌ها کشاورز بودند و در نهایت بخشی از زمین‌های خود را برای ساخت یک شهرک مسکونی جدید فروختند. نوئل مک آلیستر رئیس یکی از باشگاه‌های گلف محلی شد. او گهگاه به میخانه‌ی کیلینگ می‌آید، اما معمولا در سمت دیگر آن می‌نشیند، در سالن پذیرایی. قدیمی‌ترین سنگ قبر مک آلیستر در کلیسای این منطقه به اواخر قرن هفدهم میلادی بازمی‌گردد. این خانواده اصالتا اسکاتلندی هستند. برخی از آن‌ها بعدها به انگلستان و استرالیا مهاجرت کردند، اما سه نفرشان راهی آرژانتین شدند. جوزف مک آلیستر در سال ۱۸۶۵ اولین مهاجر این خانواده به آرژانتین بود. پنج نسل بعد، فردی به اسم «الکسیس مک آلیستر» به عنوان قهرمان جام جهانی شناخته شد. آن شب، تمام مردم منطقه در میخانه کیلینگ حضور داشتند و شاهد موفقیت یکی از «فرزندان» خود بودند.
مک آلیسترها
چند کیلومتر آن‌طرف‌تر، نوئل مک آلیستر در باشگاه گلف خود این موفقیت را جشن گرفت. برای ورود به باشگاه او باید امتیاز ویژه‌ای داشته باشید، اما الکسیس مک آلیستر عضویت افتخاری مادام‌العمر دریافت کرده است. در حالی که او هرگز در دانابیت حضور نداشته و اصلا معلوم نیست علاقه‌ای به گلف دارد یا نه. یکی از اعضای خانواده نوئل، فرصت ملاقات با او را فراهم می‌کند. نوئل با یک ژاکت بنفش در جلوی در خانه به استقبال مهمان‌هایش آمد. شاید عجیب به نظر برسد، اما او واقعا شبیه الکسیس است - به ویژه زمانی که لبخند می‌زند - هرچند ۸۰ ساله است و فاصله‌ی نسبتی آن‌ها از طریق برادران طی می‌شود که یکی از آن‌ها ۱۵۸ سال پیش ایرلند را ترک کرد.
در مقابل یک انبار قدیمی و ماشین‌آلات زنگ‌زده، کلبه‌ای قرار دارد که به گفته‌ی نوئل، نقطه آغاز سفر جوزف مک آلیستر به آرژانتین بوده است. این ساختمان قبلا بلندتر از حالا بود. در اوایل قرن بیستم، دو خانه به کناره‌های آن متصل شدند و اگرچه سقف کاهگلی آن مدت‌هاست برداشته شده، اما یک طرف آن همچون گذشته باقی‌مانده است. نوئل به الکسیس «پسرعمو» می‌گوید. با وجود نام‌های متعدد و انشعابات مختلف، درک شجره خانوادگی آن‌ها آسان است: جان مک آلیستر، جد بزرگ نوئل است. جان برادر جوزف مک آلیستر بود. در حالی که جان در دانابیت ماند، جوزف در آرژانتین صاحب ۱۰ فرزند شد. سومین فرزند بزرگ او، کارلوس، ۱۱ فرزند داشت که نام یکی از آن‌ها کوین بود. کوین هم فرزندی به نام کارلوس داشت. کارلوس مک آلیستر؛ او پس از بازی برای آرژانتین به عنوان مدافع چپ، پدر الکسیس، کوین و فرانسیس شد، سه فوتبالیست حرفه‌ای.
قهرمان جهان
نوئل مک آلیستر از همان کودکی می‌دانست که خویشاوندانی در آرژانتین دارد. در سال 1995، این آگاهی به اوج رسید؛ یک فرد با نام دیکی مک آلیستر کنار «معاون رئیس حزب کارگر ایرلند» قرار گرفته بود. پسرعمویش با او تماس گرفت و گفت «فکر می‌کنی این رفیقمون یکی از ماست؟». آن‌ها به دبیرخانه هورلینگام نام نوشتند و پس از چند ماه، پاسخ خود را دریافت کردند: دیکی هم یک مک آلیستر است. نوئل به آرژانتین سفر کرد و در کنار دیکی، تا پاسی از شب، نوشیدنی نوشید و از شاخه‌های فرعی مک آلیسترها در آرژانتین صحبت کرد. به گفته‌ی دیکی، مک‌آلیسترهای پرگامینو، جایی که جوزف دو قرن پیش به آنجا نقل مکان کرده بود، نام خانوادگی خود را به دلیل مشکلات با اسپانیایی‌زبانان در کنترل مهاجرت، متفاوت می‌نوشتند. نوئل نظریه دیگری داشت؛ او نتیجه‌گیری کرد که مک آلیسترهای آرژانتین «بسیار ایرلندی» بودند، حتی بیشتر از بسیاری از کسانی که در ایرلند زندگی می‌کردند. اگر آن‌ها تلفظ متفاوتی را به کار می‌بردند، شاید قصد داشتند شروع تازه‌ای را رقم بزنند.
نوئل داستانی دارد که از صحت کامل آن اطمینان ندارد. شجره‌نامه‌ای که او پیدا کرده نشان می‌دهد دو نسل قبل از جوزف مک آلیستر، چارلز مک آلیستر هم وجود داشته است. او خلاف سایر اعضای خانواده‌اش یک جنگ‌جوی ماهر و آموزش‌دیده بود و در نهایت به دلیل اختلاف‌ها از اسکاتلند اخراج می‌شود. او به تاربرت ایرلند رفت تا نسلی از این خانواده مهاجر در آنجا هم وجود داشته باشد، جایی که ریشه الکسیس مک آلیستر به آنجا می‌رسد. آن سفر نخستین به آرژانتین، تجربه‌ای بسیار تاثیرگذار، به ویژه برای میزبانان، بود. پرگامینو صدها کیلومتر غرب بوئنوس آیرس واقع شده است و زمانی که نوئل از اتوبوس پیاده شد، حدود ۱۰ نفر از اعضای خانواده که هرگز او را ندیده بودند، در میدان شهر، درست در خارج از کلیسا، منتظر او بودند. مانند نوئل، مک آلیسترهای پرگامینو نیز کشاورز بودند و در مزارع پامپا سویا کشت می‌کردند.
تاربرت ایرلند
وقتی نوئل در حال خرید لباس در بوئنوس آیرس بود، کارمند فروشگاه با مشاهده کارت اعتباری او تعجب کرد و پرسید «با کارلوس قرمز فامیل هستید؟». و اینجا داستان ما شکل می‌گیرد. کارلوس مک آلیستر، پدر الکسیس مک آلیستر موهای سرخی داشت. بنابراین در کنار مهارت‌های فنی‌اش، برای موضوع دیگری نیز با دیگران متمایز بود. در آرژانتین، مک آلیسترها انتخاب‌های بیشتری داشتند. اگرچه جوزف یک کشاورز کوچک در ایرلند بود، اما برای تامین مالی مهاجرت و سپس خرید زمین، به سرمایه‌ای معادل حقوق یک‌ساله‌اش داشت. در آرژانتین، او توانست چندین هزار هکتار زمین خریداری کند، نه اینکه مانند وطنش تنها چند هکتار را اجاره کند. خانواده مک آلیسترهای آرژانتین طی 50 سال رشد کردند و وضعیت زندگی آن‌ها خیلی بهتر شد تا فرزاندان‌شان به موفقیت‌های مهمی دست پیدا کنند.
کارلوس، پدر الکسیس، پس از بازنشستگی از فوتبال، دبیر ورزش حزب جمهوری‌خواه راست میانه شد، اما پس از شروع فعالیت حرفه‌ای سه پسرش در آرژانتینوس، یک باشگاه در بوئنوس آیرس، از سیاست کناره‌گیری کرد. این مسیر الکسیس مک آلیستر را به سمت بوکا جونیورز، برایتون و در نهایت لیورپول هدایت کرد تا به خانه اجدادش نزدیک‌تر شود. کارلوس به گاردین گفته بود «به خاطر فرزندانم [از خوشحالی] گریه می‌کنم». زمانی کارلوس هم‌تیمی دیگو مارادونا بود و حالا پسرش الکسیس در کنار لیونل مسی قهرمان جهان است. کوین برای اونیون سن ژیلواز بلژیک به میدان می‌رود و فرانسیس هم پیراهن آرژانتیوس را برتن می‌کند.
از چپ به راست؛ کوین، الکسیس و فرانسیس مک آلیستر در کنار پدرشان و اسطوره فوتبال آرژانتین، دیگو مارادونا
دانابیت، تاربرت، بوئنوس آیرس و حالا لیورپول؛ برای این که یک مک آلیستر مقابل جایگاه کوپ آنفیلد گلزنی کند، نسل‌های مختلفی از خانواده شاهد مهاجرت‌های بزرگی بوده‌اند. الکسیس مک آلیستر اکنون مشهورترین عضو خانواده‌اش به شمار می‌رود، حتی بیشتر از کارلوس که زمانی دوست صمیمی دیگو مارادونا بود. گلزنی‌های اخیر برابر رئال مادرید و تاتنهام، محبوبیت الکسیس را دوچندان کرده است. او به پدرش می‌گوید لیونل مسی بهترین تاریخ است، اما کارلوس همچنان دیگو مارادونا را بهترین می‌داند. خانواده‌ای که از ایرلند مهاجرت کردند، در اسکاتلند، ایتالیا و آرژانتین ریشه دارند. لبخند، تاریخ و غرور، مهم‌ترین ویژگی مک آلیسترها محسوب می‌شود. الکسیس نام خانواده‌اش را پرآوازه‌تر نیز خواهد کرد.
بخشی از موشکافی خاندان مک آلیستر به قلم سایمون هیوز، نویسنده اتلتیک
