طرفداری | جورج اِستهام (George Eastham) زاده 23 سپتامبر 1936 در شهر بلکپول انگلستان است. او در پست‌های هافبک نفوذی، مهاجم سایه و هافبک چپ بازی می‌کرد. پدر جورج، همانند او جورج استهام نام داشت و در تیم‌های بلکپول و بولتون بازی می‌کرد. هری استهام، عمویش نیز فوتبالیست بود و سابقه بازی برای لیورپول را در کارنامه خود داشت. جورج در مدرسه آرنولد گرامار تحصیل می‌کرد و در این مدرسه، با راگبی آشنا شد و به بازی در این ورزش مشغول شد. جورج به قول خود، فرار کردن از یار روبرویش را از راگبی آموخت. سپس خون فوتبالی پدر، در رگ‌های جورج جاری شد و او را به سمت فوتبال کشاند.
جورج استهام پدر، در روزهای پایانی فوتبالش به باشگاه آردز ایرلند شمالی پیوست و در سال 1953، بانی ورود فرزندش به دنیای فوتبال در این باشگاه شد. جورج سه فصل برای این باشگاه بازی کرد و آمار 13 گل در 51 بازی را به ثبت رساند. پس از بازی در این باشگاه، این بازیکن مورد توجه تیم‌های انگلیسی قرار گرفت و در سال 1956 به نیوکاسل منتقل شد. نخستین بازی استهام در نیوکاسل، در هفته دوازدهم فصل نخست حضورش رقم خورد و او در بازی با لوتون به زمین بازی فرستاده شد. یک هفته بعد، این بازیکن نخستین گل فوتبالش را در بازی برابر استون ویلا به ثمر رساند؛ گلی که تک گل تیمش در شکست 1-3 بود. 18 بازی، دو گل در فصل نخست برای این بازیکن به ثبت رسید. دقایق بازی و تعداد مسابقات استهام در دومین فصل حضورش در نیوکاسل، افزایش یافت و او آمار 31 بازی، پنج گل را به ثبت رساند.
فصل سوم او در نیوکاسل، با آمار 36 بازی، هفت گل همراه بود و این بازیکن در ترکیب تیمش به ثبات رسیده بود. در فصل 60-1959، او به بهترین فرم خود رسید و آمار 44 بازی، 20 گل و یک پاس گل را ثبت کرد. پس از پایان این فصل، استهام به دلیل مشکلات سکونت، پیشنهاد بهتر باشگاه آرسنال و دستمزد ناچیزش از تمدید قرارداد با نیوکاسل خودداری کرد. در آن زمان، باشگاه‌های لیگ برتر انگلستان، این حق را داشتند که در صورت عدم رضایت برای فروش بازیکن خود، او را تا پایان فوتبالش در تیم خود نگه‌دارند. به این سازوکار در آن زمان، سیستم حفظ و انتقال می‌گفتند و در صورتی که بازیکن حاضر به پذیرش این شرایط نمی‌شد یا باید به کشوری دیگر می‌رفت و یا از فوتبال خداحافظی می‌کرد. بدین ترتیب، نیوکاسل نیز از جدایی بازیکنش ممانعت می‌کرد و سعی بر ادامه همکاری با استهام داشت.
هر قراردادی در آن زمان، ما را به صورت مادام‌العمر به باشگاه‌ها متعهد می‌کرد. اکثریت مردم قراردادهای ما را با برده‌داری مشابه می‌دانستند. ما عملا هیچ حقوقی در برابر باشگاه‌ها نداشتیم. در آن زمان حتی یک فرد بیکار نیز شرایط مالی بهتری از ما داشت و حداقل، برای زندگی خود تصمیم می‌گرفت.
استهام که قادر به ترک نیوکاسل نبود، اعتصاب کرد و به جنوب انگلستان رفت تا برای یکی از دوستان قدیمی خانواده خود کار کند. او حاضر شد تا به فروش چوب‌پنبه روی آورد و بدین صورت معاش خود را تامین کند. ماجراهای استهام و نیوکاسل به دادگاه کشیده شد و او با کمک انجمن فوتبالیست‌های حرفه‌ای علیه این باشگاه شکواییه تنظیم کرد و خواهان 400 پوند دستمزد و 640 پوند پاداش پرداخت‌نشده خود شد. با توجه به عدم حضور او در تمرینات، نیوکاسل موفق به پرداخت نکردن این مبلغ شد اما این حواشی، به مرور به تغییرات قوانین حقوقی فوتبال انگلستان کمک کرد. در نهایت نیوکاسل راضی به جدایی استهام شد و آرسنال، جدی‌ترین مشتری او، 47500 پوند برای جذب این بازیکن به نیوکاسل پرداخت کرد.
این بازیکن برای نخستین بازی با پیراهن آرسنال، تا هفته بیست و یکم و دیدار برابر بولتون منتظر ماند و در این دیدار، برای تیمش دو گل زد. او سپس در دیدار آرسنال برابر تیم سابقش، نیوکاسل، موفق به گلزنی شد و در تساوی 3-3 دو تیم، گل سوم تیمش را به ثمر رساند. پس از گل تساوی این بازیکن، هواداران نیوکاسل او را «یهودا» نامیدند و به سمتش سیب پرتاب کردند. استهام در فصل دوم و سوم حضورش در آرسنال، آمارهای 39 بازی، شش گل و 34 بازی، چهار گل را به ثبت رساند. فصول چهارم و پنجم این بازیکن در آرسنال، از بهترین لحظات او در این باشگاه بودند و این بازیکن آمارهای 38 بازی، 10 گل در فصل 64-1963 و 42 بازی، 10 گل در فصل 65-1964 را به ثبت رساند. استهام که پیش از این دو فصل موفقش در آرسنال، به درهای خروجی این باشگاه نزدیک شده بود، توانست خود را بازیابی کند و بار دیگر در لیگ برتر بدرخشد. از جمله لحظات به یاد ماندنی این بازیکن در آرسنال، بریس او در دربی حساس برابر تاتنهام در هفته سیزدهم فصل 64-1963 بود. او یک فصل دیگر در آرسنال بازی کرد و آمار 37 بازی، هفت گل را به ثبت رساند. مدیریت آرسنال در سال 1966، این بازیکن را برای پروژه جوان‌سازی تیمش مناسب نمی‌دانست و استهام 30 ساله را با 35 هزار پوند به استوک سیتی فروخت.
او پس از پیوستن به استوک، آمارهای 41 بازی، یک گل در فصل 67-1966، 39 بازی، یک گل در فصل 68-1967، 28 بازی، یک گل در فصل 69-1968، 34 بازی، یک گل در فصل 70-1969 و 19 بازی در فصل 71-1970 را ثبت کرد. در فصل 72-1971، یکی از خاطرانگیزترین افتخارات تاریخ باشگاه استوک به همراه استهام رقم خورد. این باشگاه در این فصل به فینال لیگ کاپ انگلستان رسید و با گل دقیقه 73 استهام، موفق به پیروزی 1-2 برابر چلسی شد و به قهرمانی در این جام رسید. او با 35 سال سن، به مسن‌ترین بازیکن قهرمان لیگ کاپ تبدیل شد. سپس نوبت به حضور در جام یوفا رسید و استوک سیتی برای نخستین بار در رقابت‌های اروپایی حضور پیدا کرد. این باشگاه پس از شکست برابر کایزرسلاترن در دور اول، از این تورنمنت کنار رفت. آمارهای استهام در سال قهرمانی در لیگ کاپ تا پایان حضورش، 21 بازی، یک گل در فصل 72-1971، 18 بازی در فصل 73-1972 و دو بازی در فصل 74-1973 بود. او مدتی به صورت قرضی در تیم‌هایی از آفریقای جنوبی بازی کرد و سعی بر پیشرفت فوتبال این کشور داشت. درنهایت، این بازیکن در سال 1973 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
استهام در ابتدا یکی از نفرات لیست نهایی تیم ملی انگلستان برای جام جهانی 1962 بود اما موفق به حضور در زمین بازی نشد تا نخستین بازی ملی‌اش، پس از جام جهانی به ثبت برسد. نخستین بازی ملی او، در سال 1963 و تساوی 1-1 برابر برزیل رقم خورد. یک سال بعد، نخستین گل ملی او در دیدار برابر ایرلند به ثبت رسید. او سپس یک گل ملی دیگر برابر دانمارک به ثمر رساند و بار دیگر در لیست تیم ملی کشورش برای جام جهانی قرار گرفت. استهام به جام جهانی 1966 دعوت شد اما در نخستین قهرمانی کشورش در این تورنمنت، حتی یک دقیقه هم به میدان نرفت. او پس از پایان جام جهانی دیگر به تیم ملی کشورش دعوت نشد و با 19 بازی ملی و دو گل، به کارش در رده ملی پایان داد. استهام پس از پایان فوتبالش، مربیگری را با دستیاری تونی وادینگتون در استوک سیتی شروع کرد و پس از جدایی این مربی، به مدت 15 بازی هدایت تیمش را برعهده گرفت. او از سال 1978، دیگر مربیگری نکرد و به تجارت پوشاک ورزشی روی آورد و مدتی رئیس کانون هواداران آرسنال در آفریقای جنوبی شد. استهام در تاریخ 20 دسامبر 2024، در 88 سالگی درگذشت.
