اولین اعتصاب ثبت شده در تاریخ در حدود ۱۱۵۲ قبل از میلاد در مصر باستان رخ داد، در دوران سلطنت رامسس سوم، فرعون دودمان بیستم. این اعتصاب توسط کارگران مقبره‌های سلطنتی در دهشور، که در آن زمان پایتخت مصر بود، انجام شد.
کارگران در دهشور برای ساخت مقبره‌های سلطنتی و معابد برای فرعون‌ها و اشراف کار می‌کردند. در آن زمان، کارگران از شرایط کاری خود ناراضی بودند، از جمله ساعات کاری طولانی، دستمزد کم و تخصیص نامناسب غذا و نوشیدنی.
اعتصاب زمانی آغاز شد که کارگران دریافتند که سهمیه غلات و روغن ماهی آنها کاهش یافته است. آنها به یکباره دست از کار کشیدند و به سمت معبد محلی رفتند، جایی که آنها با نظم و انضباط و سازماندهی شگفت‌انگیزی تجمع کردند. آنها در آنجا نشستند و از کار امتناع ورزیدند تا زمانی که خواسته‌هایشان برآورده شود.
اعتصاب‌کنندگان یک نماینده به نام پن‌نوب انتخاب کردند تا از خواسته‌هایشان در برابر مقامات دفاع کند. پن‌نوب به مقامات گفت که کارگران دیگر نمی‌توانند با سهمیه‌های غذایی فعلی زنده بمانند و خواستار افزایش سهمیه‌ها شدند. آنها همچنین از کیفیت پایین نان و سایر مواد غذایی شکایت کردند.
اعتصاب کارگران مقبره سلطنتی در اسناد تاریخی به نام «اعتراض دهشور» ثبت شده است، که در آن کارگران از شرایط سخت خود شکایت می‌کنند و خواستار بهبود شرایط کاری و معیشتی می‌شوند. این متن نشان می‌دهد که اعتصاب‌کنندگان به طور مسالمت‌آمیز و منظم عمل کردند و حتی از مقامات خواستند که «به صدای ما گوش دهند و به داد ما برسند.»
اعتصاب در نهایت موفقیت‌آمیز بود. مقامات به خواسته‌های کارگران توجه کردند و سهمیه‌های غذایی را افزایش دادند. این رویداد نشان‌دهنده اهمیت کارگران و توانایی آنها در سازماندهی و اعتراض برای بهبود شرایط کاری و زندگی خود است، حتی در دوران باستان.
این اعتصاب باستانی در دهشور نشان می‌دهد که مبارزه برای حقوق کارگران و عدالت اجتماعی سابقه‌ای طولانی در تاریخ بشریت دارد و حتی در جوامع باستانی نیز مردم برای دستیابی به شرایط بهتر تلاش می‌کردند.
