طرفداری | تساوی در دیداری عجیب که منچسترسیتی پیروزی ۳-۰ در لیگ قهرمانان اروپا را در ۱۵ دقیقه با نتیجه ۳-۳ مقابل فاینورد به پایان رساند، نشان از ادامه‌دار بودن فرم ضعیف و غیرقابل باور منچسترسیتی دارد. این نتیجه، بحران بی‌سابقه‌ای در تیم‌های پپ گواردیولا و به خصوص تیمی که چهار قهرمانی متوالی لیگ برتر را کسب کرده، محسوب می‌شود و سریال ناکامی‌ها آبی‌ها را به شش بازی متوالی در تمام رقابت‌ها رساند.
جایگاه پپ گواردیولا به دلیل سابقه، موفقیت‌های گذشته‌اش و تمدید قرارداد دو ساله اخیر خود، محکم به نظر می‌رسد. این نابغه اسپانیایی در زمره مربیان انگشت شمار غیرقابل اخراج تاریخ لیگ برتر قرار دارد؛ مانند سر الکس فرگوسن، آرسن ونگر و برایان کلاف که به دلیل کارهایی که در منچستریونایتد، آرسنال و ناتینگهام فارست انجام داده بودند، می‌توانستند خودشان زمان خروج از باشگاه محبوب خود را انتخاب کنند.
از بین این سه نفر تنها فرگوسن در اوج خداحافظی کرد چرا که ونگر پیش از خداحافظی از آرسنال در سال ۲۰۱۸، از سال‌ها قبل بسیاری از طرفداران خود در آرسنال را از دست داده بود و خداحافظی برایان کلاف نیز با سقوط به دسته پایین‌تر اتفاق افتاد.
فرگوسن در اوج خداحافظی کرد؛ چیزی خارج از عرف برای مربیان لیگ برتر
در سطح کمی پایین‌تر، می‌توان به چهره‌های محبوبی مانند کوین کیگان در نیوکاسل و یورگن کلوپ در لیورپول اشاره کرد. این دو مربی، اگرچه به اندازه دیگران افتخارات بزرگی کسب نکرده‌اند، اما محبوبیت بسیار زیادی داشتند و قبل از اینکه خدشته‌ای به محبوبیت‌شان وارد شود، تیم‌های خود را ترک کردند. کیگان در سال ۱۹۹۷ پس از پنج سال پرشور و تقریبا موفق از نیوکاسل جدا شد و کلوپ نیز فصل گذشته لیورپول را در جایگاه سوم لیگ برتر ترک کرد و پیش از خداحافظی از آنفیلد، قهرمانی لیگ برتر و لیگ قهرمانان را برای قرمزها به ارمغان آورده بود.
ژوزه مورینیو در اولین دوره‌اش در چلسی می‌توانست به جایگاه مشابهی دست پیدا کند اما همان‌طور که بیشتر اوقات در مورد او اتفاق می‌افتد، روابطش با باشگاه تیره شد و در سال ۲۰۰۷ پس از سه بازی بدون برد استعفا داد. همچنین رافائل بنیتز که در سال ۲۰۰۵ لیگ قهرمانان را با لیورپول بالای سر برد و سال ۲۰۰۹ پس از قرار گرفتن در جایگاه هفتم با توافق دوطرفه از باشگاه جدا شد.
سه مربی موفق دیگر پس از سال ۱۹۹۲، روبرتو مانچینی در منچسترسیتی، آنتونیو کونته و کارلو آنچلوتی در چلسی بودند که با وجود افتخاراتشان، همگی یک سال پس از قهرمانی لیگ اخراج شدند.
شرایط فعلی گواردیولا در مقابل دیگر بزرگان تاریخ لیگ برتر
پیش از دیدار با فاینورد، روند پنج بازی بدون برد پپ گواردیولا در تمام رقابت‌ها طولانی‌تر از ۱۰ مربی برتر پس از ۱۹۹۲ به این سو است، به جز کلاف. تنها کلاف، کیگان و کلوپ دوره‌های بدتری از سه شکست پیاپی فعلی او در لیگ تجربه کرده‌اند و شکست‌های کیگان نیز در دومین دوره حضورش در نیوکاسل در سال ۲۰۰۸ رخ داده است. مانچینی، کونته و آنچلوتی هرگز بیش از سه باخت پیاپی در تمام رقابت‌ها نداشته‌اند، با این حال منچسترسیتی و چلسی در سال‌های پس از جدایی آنها همچنان موفق به کسب قرمانی لیگ و لیگ قهرمانان شده‌اند.
با این حال، گواردیولا همچنان در جایگاه امنی قرار دارد. مانند سر الکس فرگوسن، آرسن ونگر و کلاف، او آن‌قدر با ساختار باشگاه منچسترسیتی آمیخته شده است که کنار گذاشتن او می‌تواند باشگاه را دچار سردرگمی کند، درست به مانند منچستریونایتد، آرسنال و ناتینگهام فارست پس از جدایی مربیان ذکر شده.
مقایسه پپ گواردیولای در بحران با دیگر مربیان بزرگ تاریخ لیگ برتر:
| سرمربی – تمامی رقابت‌ها |
طولانی‌ترین روند شکست‌ها |
طولانی‌ترین دوره بدون پیروزی |
| الکس فرگوسن در منچستریونایتد (دوران لیگ برتر) |
۴ بازی پیاپی (می-آگوست ۲۰۰۱) |
۷ بازی پیاپی (می-آگوست ۲۰۰۷) |
| آرسن ونگر در آرسنال |
۴ بازی پیاپی (اکتبر ۲۰۰۲ و فوریه-مارس ۲۰۱۸) |
۶ بازی پیاپی (نوامبر-دسامبر ۱۹۹۸) |
| ژوزه مورینیو در سه باشگاه لیگ برتر |
۳ بازی پیاپی (۴ دوره در چلسی، منچستریونایتد و تاتنهام) |
۷ بازی پیاپی (فوریه-ژوئن ۲۰۲۰ با تاتنهام) |
| آنتونیو کونته در چلسی |
۲ بازی پیاپی (۳ دوره) |
۵ بازی پیاپی (ژانویه ۲۰۱۸) |
| کارلو آنچلوتی در چلسی |
۲ بازی پیاپی (۳ دوره) |
۵ بازی پیاپی (نوامبر-دسامبر ۲۰۱۰) |
| یورگن کلوپ در لیورپول |
۳ بازی پیاپی (۳ دوره) |
۵ بازی پیاپی (۳ دوره) |
| رافائل بنیتز در لیورپول |
۴ بازی پیاپی (سپتامبر-اکتبر ۲۰۰۹) |
۵ بازی پیاپی (اکتبر-نوامبر ۲۰۰۹) |
| روبرتو مانچینی در منچسترسیتی |
۳ بازی پیاپی (اکتبر-نوامبر ۲۰۱۰) |
۴ بازی پیاپی (فوریه ۲۰۱۰ و سپتامبر ۲۰۱۲) |
| کوین کیگان در نیوکاسل |
۵ بازی پیاپی (مارس-آوریل ۱۹۹۲) |
۱۰ بازی پیاپی (ژانویه ۱۹۹۷ - مارس ۲۰۰۸) |
| برایان کلاف در ناتینگهام فارست (پس از ۱۹۸۰) |
اطلاعاتی موجود نیست |
اطلاعاتی موجود نیست |
بحران همیشه بحران می‌آفریند
در شرایط بحرانی و افت طولانی مدت، فضای باشگاه بسیار سمی می‌شود و به تبع، تغییر مربی اغلب راهی ارزان‌تر و ساده‌تر از تغییر بازیکنانی است که عملکردی پایین‌تر از حد انتظار دارند. هر چند پپ گواردیولا خود بهترین گزینه برای خارج کردن آبی‌های اتحاد از این بحران است اما خطر از دست دادن شانس حضور در رقابت‌های اروپایی فشار بیشتری روی او و باشگاه ایجاد می‌کند. این موضوع را در سال‌های اخیر در چلسی و منچستریونایتد زیاد دیده‌ایم و هر چند گواردیولا داستانی کاملا متفاوت از سرمربیان سابق این دو باشگاه دارد اما می‌داند که بحران خودش بحران می‌آفریند.
استیصال گواردیولا پس از بازی با فاینورد
برای منچسترسیتی، بازی‌های پیش رو، به ویژه بازی دشوار مقابل لیورپول، بسیار تعیین‌کننده است. اگر روند بدون پیروزی سیتیزن‌ها ادامه پیدا کند، آنها با شش شکست و یک تساوی در لیگ قهرمانان به دیدار با ناتینگهام فارست خواهند رفت که در این صورت احتمال اتخاذ تصمیمات بزرگ بیشتر می‌شود. منچسترسیتی پس از بازی با لیورپول باید به ترتیب به مصاف ناتینگهام فارست، کریستال پالاس، یوونتوس و منچستریونایتد برود.
به گفته گواردیولا آنها تنها به یک پیروزی احتیاج دارند اما شرایط منچسترسیتی در این روزها به گونه‌ای پیش می‌رود که هر لحظه احتمال از هم پاشیدن این تیم وجود دارد و شکست خوردن آنها چیز دور از انتظاری نیست. تیم نونو اسپیریتو سانتو بازی خوبی ارائه می‌دهد و کریستال پالاس نیز گه‌گاه در سلهرست پارک شگفتی‌هایی خلق می‌کند. در صورت ادامه روند بدون پیروزی منچسترسیتی در بازی‌های آینده، از جمله بازی سخت مقابل یوونتوس در لیگ قهرمانان و دربی منچستر، این روند بدون برد طولانی‌تر می‌شود. شاید در صورت ادامه یافتن این روند، چیکی بگیریستاین مجبور شود تصمیم سختی بگیرد.
چه باید کرد؟
گواردیولا تاکنون از هیچ باشگاهی اخراج نشده اما با اینکه احتمال اخراج او در حال حاضر پایین است، کمال گرایی همیشگی او هرگز چنین وضعیتی را نمی‌پذیرد و خود او بیش از همه مشتاق است که این چالش را پشت سر بگذارد. مردی که همیشه در اوج بوده چنین افولی را تحمل نمی‌کند و علاقه‌مندان به فوتبال نیز می‌دانند که در مبحث مربی‌گری، این سرمربی همیشه برنده چه توانایی‌هایی در جنبه‌های فنی و مدیریت تیمی دارد. اکنون به مشکلاتی می‌پردازیم که منچسترسیتی با آن روبه‌روست و گواردیولا باید هر چه سریع‌تر فکری به حال آنها کرده و راهکاری برای آنها پیدا کند.
سیاهچاله مرکز میدان با غیبت رودری
قبل از شکست 4-0 مقابل تاتنهام در ورزشگاه اتحاد استقبال بزرگی از برنده توپ طلا صورت گرفت، به طوری که تمام زمین با بنری به افتخار او پوشیده شده و نامش با نور نوشته شده بود. پپ گواردیولا اذعان می‌کند که حضور او برای سیتی به همان اندازه مهم است که حضور لیونل مسی در تیم بزرگ بارسلونا.
استقبال شکوهمند از رودری در ورزشگاه اتحاد
پپ از خبرنگار می‌پرسد که آیا بارسلونا می‌توانست بدون حضور مسی، در فصل 2008-2009 سه‌گانه کسب کند؟ رودری نیز نقش مهمی در کنترل بازی سیتی دارد و با جایگیری‌های بی‌نظیر خود در جلوی خط دفاعی، توپ‌گیری و دریافت پاس به بازی نظم داده و به مدافعان نیز کمک می‌کند. در این پست، او یکی از ارکان اصلی دستاورهای فوق‌العاده منچسترسیتی در پنج فصل گذشته بوده است و حتی بسیاری شکست منچسترسیتی در فینال لیگ قهرمانان مقابل چلسی توماس توخل را به نیمکت‌نشینی این بازیکن مربوط می‌دانند.
راهکار: گواردیولا نمی‌تواند از متئو کواچیچ به دلیل مصدومیت در اردوی کرواسی استفاده کند اما یک هافبک دفاعی‌تر قادر است تا این نقطه ضعف سیتیزن‌ها را تا حدودی برطرف کند و شاید جان استونز یا مانوئل آکانجی گره‌ای از کار فروبسته گواردیولا بگشایند.
وابستگی بیش از حد به ارلینگ هالند
اگر دو گل ارلینگ هالند مقابل فاینورد را فاکتور بگیریم، بهترین گلزن فعلی لیگ برتر در گلزنی به مشکل خورده و تنها یک گل و در شکست برابر برایتون به ثمر رسانده است.. با وجود اینکه او این فصل 17 گل در ۱8 بازی به ثمر رسانده و همچنان با فاصله قابل توجهی بهترین گلزن لیگ برتر است، تیم به بازیکنان دیگری نیاز دارد که در روزهای ضعیف این قاتل نروژی گلزنی کنند. فیل فودن در نیمه اول برابر تاتنهام فرصت‌هایی داشت که می‌توانست نتیجه بازی را تغییر دهد، ساوینیو نیز از راه دور شانس خود را امتحان کرد اما هر دوی آنها به سد محکم ویکاریو برخورد کردند که روز فوق‌العاده‌ای پشت سر می‌گذاشت.
هالند در این فصل ۵۵ درصد از گل‌های منچسترسیتی را به ثمر رسانده است
فصل گذشته که منچسترسیتی رکورد تحسین برانگیز چهار قهرمانی متوالی در لیگ برتر را به نام خود زد، هالند با ۲۷ گل تنها ۲۷ درصد از ۹۶ گل آبی پوشان را به ثمر رساند اما در این فصل این آمار به ۵۵ درصد رسیده که نشان از این دارد که با مصدومیت مهاجم نروژی، شرایط سیتیزن‌ها به قدری بحرانی می‌شود که شاید هیچ یک از هواداران آنها حتی دوست نداشته باشد به این اتفاق فکر کند.
راهکار: به جز «بهتر شدن در دقت در ضربات به چارچوب»، هم‌تیمی‌های هالند کار زیادی نمی‌توانند انجام دهند. یکی از گزینه‌ها می‌تواند نزدیک‌تر شدن مهاجمان کناری، مانند فیل فودن به او باشد که تغییری بسیار جزئی در سیستم گواردیولا ایجاد می‌کند.
شکنندگی خط دفاعی
گواردیولا پس از شکست ۴-۰ مقابل تاتنهام، تیم خود را «شکننده» توصیف کرد؛ عبارتی که هم درست بود و هم تا حدی غافلگیرکننده. آنژ پوستکوعلو با تحت فشار قرار دادن مدافعان کناری منچسترسیتی، به‌ویژه کایل واکر که نمی‌توانست سرعت سون هیونگ مین را مهار کند، و یوشکو گواردیول که این روزها در نقش مدافع چپ اشتباهات زیادی دارد، ضعف‌های قهرمان فصل گذشته را کاملا نمایان کرد.
سون هیونگ مین با سرعت خود بارها واکر را آزار داد
xG (گل‌های قابل انتظار) حریفان مقابل منچسترسیتی افزایش یافته و از ۰.۷۹ در فصل گذشته به ۱.۲۵ در این فصل رسیده است که نشان‌دهنده نفوذ بیشتر تیم‌های حریف به دفاع سیتیزن‌ها است. غیبت روبن دیاز در چهار بازی از پنج شکست پیاپی تأثیر زیادی روی این اتفاق داشته و این در حالی است که جان استونز نیز به دلیل مصدومیت‌های مداوم، همواره در دسترس تیم نیست.
راهکار: حضور روبن دیاز به خط دفاع کمک زیادی می‌کند چرا که او سازمان دهنده خط دفاعی منچسترسیتی است و با قدرت رهبری او خود الگویی برای بازیکنان این تیم محسوب می‌شود.
سن بالای بازیکنان
گواردیولا هفته گذشته قرارداد دو ساله خود را تمدید کرد و به سوالاتی درباره آینده تیمش پاسخ داد. او اشاره کرد که فصل آینده ۱۲ بازیکن تیم بالای ۳۰ سال خواهند بود. ناتان آکه و مانوئل آکانجی امسال به این سن می‌رسند و جک گریلیش در ابتدای فصل بعد به ۳۰ سالگی خواهد رسید.
کایل واکر، ۳۴ ساله، یکی از مثال‌های بارز این موضوع است. او که زمانی در سرعت رقیب نداشت، مانند تقابل‌هایش با وینیسیوس جونیور، از زمان مساابقات یورو ۲۰۲۴ آسیب‌پذیرتر به نظر می‌رسد. واضح است که او مانند بازیکنان باسابقه‌ای مانند کوین دی بروین بازیکن مهمی برای سیتی است اما احتمال تغییر پست آنها وجود دارد.
گواردیولا گفته است:
این بازیکنان شش قهرمانی لیگ برتر را کسب کرده‌اند. دوست دارم آنها ۱۰ سال دیگر اینجا بمانند، همان‌طور که دوست داشتم کمپانی یا داوید سیلوا مدت بیشتری بمانند. اما این موضوع به عملکرد آنها بستگی دارد. اگر بازیکنان آماده و تاثیرگذار باشند، یک یا دو سال دیگر می‌مانند. با ۱۲ بازیکن بالای ۳۰ سال، باید شرایط را بررسی کرده و تصمیم‌گیری کنیم.
راهکار: واکر می‌تواند در پست دفاع میانی بازی کند و اخیرا برای تیم ملی انگلیس نیز در این پست به میدان رفته است و دی بروین هم اگر مصدومیت‌های کمتری داشته باشد توانایی تطبیق باشرایط را دارد.
سیاست باشگاه در خروج بازیکنان آکادمی
گواردیولا به بازیکنانی که تمایل به ترک باشگاه دارند اجازه خروج می‌دهد و اگر باشگاه دیگری فرصت بیشتری در اختیار آنها بگذارد، به راحتی با آنها خداحافظی می‌کند. این رویکرد هماهنگی تیم را بیشتر می‌کند اما پشیمانی‌هایی برای استعداد‌های از دست رفته نیز به همراه دارد.
کول پالمر؛ احتمالا هواداران منچسترسیتی سال‌ها حسرت از دست دادن او را خواهند خورد
به عنوان مثال می‌توانیم به کول پالمر رجوع کنیم که می‌توانست در این روزها یکی از ستاره‌های منچسترسیتی باشد. او اکنون در چلسی فراتر از حد تصور کار می‌کند و داشتن چنین بازیکنی رویای هر باشگاهی است. خولیان آلوارز هم که به اتلتیکو مادرید پیوست، بازیکنی ایده‌آل و در خدمت تیم بود که هم می‌توانست به هالند کمک کند و هم به عنوان یک شماره 10 رشد کند و عصای دست گواردیولا در روزهای سخت باشد. حتی لیام دلاپ که در تابستان به ایپسویچ فروخته شد گزینه معقولی برای نیمکت آبی‌ها به شمار می‌رفت.
راهکار: بعید است که سیاست منچسترسیتی در اجازه خروج به بازیکنان تغییر کند اما شاید کمی خودخواه بودن در بازار به نفع آنها باشد.
نبود سرعت و ناتوانی در کنترل بازی
دو ماه پیش، پس از تساوی 2-2 مقابل آرسنال، هالند به میکل آرتتا توصیه کرد که متواضع بماند. با این حال، آن بازی نقاط ضعف منچسترسیتی را برجسته کرد. آنها خوش شانس بودند که با گل دیرهنگام جان استونز به تساوی رسیدند. از آن زمان تاکنون، آنها در ارائه عملکرد مناسب ناکام بوده‌اند.
آنها در بازی بعد مقابل نیوکاسل امتیاز از دست دادند و پیروزی‌هایشان مقابل فولام، ولورهمپتون و ساوتهمپتون به سختی به دست آمد و حتی پیروزی مقابل ولورهمپتون با تصمیم بحث‌برانگیز VAR روی گل استونز رقم خورد. پس از شکست مقابل تاتنهام، گواردیولا توضیح داد که تیمش با شدت بالا بازی نمی کند و نمی‌تواند تمام فضاهای بین دو محوطه جریمه را بپوشانند. او اعتراف کرد که بازیکنان تیمش عجله‌ای برای پوشش تمام فضاهای زمین عجله‌ای ندارد و این موضوع آنها را در ضدحملات آسیب‌پذیر می‌کند.
راهکار: گواردیولا از آن دسته مربیانی نیست که سبک خود را تغییر دهد و بخواهد تیمش را با رویکرد ضدحمله به زمین بفرستد. به همین دلیل او به دنبال راهی خواهد بود که بدون رودری و بازیکنانی که در اختیار دارد بر بازی تسلط پیدا کند.
تردیدها در مورد پرونده تخلف‌های منچسترسیتی
گواردیولا اشاره کرده که ۷۵ درصد از باشگاه‌های لیگ برتر خواهان سقوط منچسترسیتی به دلیل تخلفات مالی هستند که البته مدیران این تیم قاطعانه این ادعاها را رد می‌کنند. وقتی از او پرسیده شد که آیا این موضوع روی عملکرد این تیم تاثیر داشته یا خیر، پاسخ او مانند همیشه این بود که با وجود این اتهامات، تیمش به کسب جام ادامه داده است.
راهکار: هیچ راهکاری برای این مورد وجود ندارد و باید منتظر تصمیم دادگاه باشیم.
در نگارش این مطلب از دو مقاله وب‌سایت تلگراف نوشته مک‌گرث در ۲۴ نوامبر و تام گیبس در ۲۷ نوامبر استفاده شده است.
