گل طلایی
پارت اول)
در دنیای فوتبال، قوانین و مقررات خاصی آثار محو نشدنی در بازی بر جای گذاشته و مسیر آن را تغییر داده و لحظاتی فراموش نشدنی را رقم زده است. یکی از این مفاهیم، که چرخشی دراماتیک به بازی زیبا اضافه کرد، قانون گل طلایی بود. گل طلایی که با هدف کاهش مدت زمان مسابقات و اضافه کردن یک نقطه اوج هیجان انگیز به وقت اضافه معرفی شد، از آن زمان به عنصر نوستالژیک فرهنگ فوتبال تبدیل شده است.
تولد گل طلایی
قانون گل طلایی به طور رسمی توسط فیفا در سال 1993 معرفی شد، اگرچه ریشه های مفهومی آن را می توان در اوایل دهه 1940 جستجو کرد. فرض اصلی ساده و در عین حال عمیق بود: در وقت اضافه، اولین تیمی که گل می زد، بلافاصله برنده مسابقه می شد. این رویکرد مرگ ناگهانی برای تشویق بازی هجومی و کاهش احتمال تصمیم گیری در ضربات پنالتی اغلب مورد انتقاد قرار گرفت.
پارت دوم)
لحظات مهم این قانون
یکی از به یاد ماندنی ترین گل های طلایی در مسابقات یورو 1996 انگلستان رخ داد. آلمان در فینال به مصاف جمهوری چک رفت و با تساوی 1-1 پس از وقت قانونی، بازی به وقت اضافه کشیده شد. در دقیقه 95، اولیور بیرهوف مهاجم آلمانی یک گل بحث برانگیز به ثمر رساند که در ابتدا تصور می شد از ساق پا خارج شده است. گل ایستاد و آلمان جام را بالای سر برد و نام بیرهوف را در تاریخ فوتبال ثبت کرد.
قانون گل طلایی همچنین در جام جهانی فوتبال 1998 فرانسه مورد استفاده قرار گرفت. لوران بلان اولین گل طلایی تاریخ جام جهانی را در بازی مرحله یک هشتم نهایی فرانسه و پاراگوئه به ثمر رساند. گل قاطع او صعود فرانسه به مرحله یک چهارم نهایی را تضمین کرد و لایه دیگری از درام را به مسابقات اضافه کرد.
جنجال ها و انتقادات
قانون گلدن گل علیرغم ماهیت هیجان انگیزش، بدون منتقد نبود. مخالفان استدلال می‌کردند که فشار بی‌رویه بر تیم‌ها وارد می‌کند، که اغلب منجر به بازی بیش از حد محتاطانه و تدافعی می‌شود تا فوتبال هجومی مورد نظر. فرمت مرگ ناگهانی سخت تلقی می شد، زیرا یک اشتباه می تواند به طور ناگهانی امیدهای یک تیم را پایان دهد و فضای کمی برای بهبودی باقی بگذارد.
این قانون با مسائل لجستیکی نیز مواجه بود. مسابقاتی که به‌طور ناگهانی پس از گلزنی به پایان می‌رسند، گاهی اوقات به سردرگمی و جشن‌های ضدقسمتی منجر می‌شود، زیرا انتقال فوری از تنش به پیروزی می‌تواند برای بازیکنان و هواداران آزاردهنده باشد.
پارت سوم)
هدف نقره ای و پایان یک دوران
در پاسخ به انتقادات، یوفا قانون گل نقره ای را در سال 2002 به عنوان نسخه اصلاح شده معرفی کرد. بر اساس این قانون، اگر تیمی در نیمه اول وقت اضافه گلزنی می کرد، تیم مقابل تا پایان آن نیمه فرصت داشت تا بازی را به تساوی بکشاند. اگر آنها موفق نمی شدند، مسابقه تمام می شد. هدف از این کار ایجاد تعادل با دادن فرصتی به تیم ها برای پاسخ به یک گل و کاهش ناگهانی گلدن گل بود.
با این حال، نه قوانین گل طلایی و نه گل نقره ای نتوانستند مقبولیت گسترده ای کسب کنند. آنها هر دو در نهایت کنار گذاشته شدند و قانون گل طلایی آخرین بار در یک تورنمنت بزرگ در مسابقات قهرمانی اروپا 2004 استفاده شد.
پارت چهارم)
دوران گل طلایی نسبتاً کوتاه بود، اما تأثیر آن بر تاریخ فوتبال غیرقابل انکار است. برخی از هیجان‌انگیزترین و تعیین‌کننده‌ترین لحظات ورزش را فراهم کرد. دوره کوتاه این قانون اثری نوستالژیک در بازی بر جای گذاشته است و طرفداران را به یاد زمانی می اندازد که وقت اضافه نوید پیروزی ناگهانی و قطعی را می داد.
امروز، مسابقاتی که به وقت اضافه می‌روند از فرمت سنتی‌تری پیروی می‌کنند و هر دو نیمه وقت اضافه به‌طور کامل انجام می‌شوند. در حالی که قانون گل طلایی ممکن است دیگر مورد استفاده قرار نگیرد، میراث آن در خاطرات آن مسابقات دراماتیک و لحظات فراموش نشدنی ای که ایجاد کرد زنده می ماند.
در روایت بزرگ فوتبال، گل طلایی به عنوان یک فصل منحصر به فرد است - دوره ای که می توان جایزه نهایی بازی را تنها با یک ضربه نفس گیر دریافت کرد. اگرچه زمان حضورش در کانون توجه زودگذر بود، اما قانون گل طلایی همیشه به خاطر هیجان، جنجال و درام خالصی که برای محبوب ترین ورزش جهان به ارمغان آورد، در خاطر می ماند.
