به نام خدا
قالب:غزل
بحر: رمل مثمن محذوف
تعداد ابیات:۸
.
هر که رویِ چون مَهِ او را زیارت کرده است
عقل از کف¹ داده در دنیا قیامت کرده است
.
وصلِ او خواهی تو هرگز دل به خود ماندن نبند
هرکه او را خواست خود بر خود خیانت کرده است
.
بت بباشد وی که مسلم را چو کافر می کند
هر که او را دید ادهان بر دیانت کرده است
.
خوابِ وی را من ببینم ای خدایا شاکرم
گو خدا امروز بر ما هم کرامت کرده است
.
خوش به حالِ طالبانِ مرگ ، چون که عشقِ او
عاشقانش را به مرگی خوش ضمانت کرده است
.
ای که در مسجد به من اندرز هایی می دهی
عشق ، عاشق را هزاران در ملامت کرده است
.
در زمانِ برگ ریزان می رسد بویِ بهار
گو که آن آهو² سرایم را سیاحت کرده است
.
هرکجا که می روم در چشم ها بینم غمی
دردِ دوری بینِ مردم گو سرایت کرده است
.
نکته کلی:قافیه شعر بر اساس قاعده دوم ، «َ‌ت» است و «کرده است» ردیف شعر قرار گرفته است.
نکته¹: کف مجاز از دست است
نکته²:آهو استعاره از معشوق است
