به نام خدا
قالب:غزل
بحر:هزج مثمن محذوف
تعداد ابیات: ۸
.
نمی دانم به چه حالی نمی دانم کجایی
نمی دانم جدایی یا که هر دم فکر مایی
.
ز فکرت سال ها من پیر گشتم پیر یارا !
نمی دانم که غم داری تو یا غرقِ صفایی
.
ز دوری قلب من هر شب ز دردی کهنه نالید
نمی دانم که بس نیکی تو یا اهل جفایی
.
عبادت می کند هر لحظه چشمم عکسِ او را
نمی دانم که ابلیسی تو یا بر من خدایی
.
وفا دارم که کُشتم در دلم من هر هوس را
نمی دانم که با غیری تو یا بندِ وفایی
.
ندیدم مهربان تر از تو من هرگز کسی را
نمی دانم رئوفی یا که دریایِ ادایی
.
بدان عاشق گدا باشد به لطف و مهرِ معشوق
نمی دانم غنایی یا که بر عشقم گدایی
.
کسی کز عشق بهره مند شد عزلت گزین است
نمی دانم که پیدایی تو یا قیدِ خفایی
.
نکته: قافیه بر اساس قاعده اول مصوت بلند «ا» است و «یی» حروف الحاقی قافیه است.
نکته: در مصراع دوم بیت دوم ، صفا به معنای دورِ شاد و خوشحال گرفته شده که هرچند معمول نیست ، اما برای رعایت وزن الزامی بود.
