طرفداری | با شکست 4-0 بایرلورکوزن برابر لیورپول، یک روز تلخ در کارنامه مربیگری ژابی آلونسو رقم خورد، آن هم در روزی که او دوباره به آنفیلد بازگشته بود.
در پایان، ژابی آلونسو آرزو می‌کرد هر جایی به جز آنفیلد باشد. او از بازگشت به لیورپول و ملاقات با چهره‌های آشنا، دویدن صبح‌گاهی در شهر و گذر از جلوی آپارتمان قدیمی‌اش در آلبرت داک و مکان‌های مورد علاقه‌اش لذت برد؛ اما این بازگشت برای سرمربی بایرلورکوزن به یک تجدید دیدار تلخ تبدیل شد. او و تیمش شکست سنگین و غیرمنتظره‌ای را از تیم سابقش متحمل شدند. زمانی که هواداران قرمزها چند دقیقه پایانی را به تشویق آلونسو پرداختند، تیم او با نتیجه ۳-۰ عقب افتاده بود و به سمت سومین شکست در 69 بازی گذشته می‌رفت. با گل چهارم لوئیز دیاز و تکمیل هت‌تریک او در وقت‌های اضافه، آلونسو از «احساس تلخ» خود هنگام خروج از زمین صحبت می‌کرد؛ احساسی که اجازه نمی‌داد از گرمای تشویق هواداران به طور کامل لذت ببرد.
شب گذشته به کام آلونسو نبود. بلکه این شب نمایشی قدرتمند از اعتماد به نفس فزاینده لیورپول تحت هدایت مردی بود که مقابل او روی نیمکت قرمزها قرار داشت. آرنه اشلوت پیشینه سرمربی اسپانیایی را در لیورپول ندارد. سرمربی سابق فاینورد شهرت و محبوبیت یورگن کلوپ را هم ندارد. وقتی ریچارد هیوز، مدیر ورزشی جدید لیورپول، آرنه اشلوت را به عنوان بهترین گزینه برای جانشینی کلوپ پیشنهاد کرد، مرد هلندی گزینه «جذاب» یا پیشرو این شغل نبود. با این حال، اکنون تیم او طی 16 بازی آمار 14 برد، یک شکست و یک تساوی را دارد و به عنوان صدرنشین لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا شناخته می‌شود. پیروزی 4-0 برابر قهرمان آلمان، یک «عرض اندام» دیگر از برنامه‌های این تیم بود.
هنوز سه هفته از روزی که آرنه اشلوت پس از کسب 8 برد در 9 بازی ابتدایی تایید کرد که تیمش قرار است چالش‌های سختی داشته باشد، نگذشته است. از آن روز، قرمزها برابر چلسی، لایپزیش، برایتون (لیگ کاپ و لیگ برتر) و حالا بایرلورکوزن پیروز شده و تساوی ارزشمندی را هم در بازی با آرسنال به ارمغان آورده‌اند. آزمون‌های بزرگ همچنان ادامه دارند: استون ویلا، رئال مادرید و منچسترسیتی سه تیم دیگری هستند که به آنفیلد سفر خواهند کرد، اما تا این لحظه، اشلوت پاسخ‌های مناسب را پیدا کرده است. نکته قابل‌توجه در مورد آن‌ها، در کنار نتایج، این است که کیفیت متفاوتی را ارائه می‌کنند و برای بردن بازی‌ها راه‌حل‌های مختلفی را به کار می‌گیرند.
ژابی آلونسو در نشست خبری پیش از بازی خود گفته بود «فکر می‌کنم لیورپول تیم کاملی است. آن‌ها می‌توانند به گل برسند، دفاع کنند، قدرت زیادی در هر دو محوطه جریمه دارند، می‌توانند کلین‌شیت کنند و با وجود بازیکنان کم در حمله، موقعیت بسازند. چنین چیزی یک قدرت بزرگ در لیگ قهرمانان خواهد بود، به ویژه در دور حذفی». آلونسو تاکید کرد که «هنوز روزهای اول فصل است»، اما کمتر کسی می‌تواند با این نکته که «اشلوت کار فوق‌العاده‌ای انجام داده است»، مخالفت کند. تغییری که می‌توانست دشوار باشد و پس از تقریبا نه سال حضور کلوپ، به یک چالش تبدیل شود، تاکنون به طور شگفت‌آوری روان پیش رفته است.
در چند روز اخیر، لیورپول با دو حریف روبرو شد که سرمربی هلندی معتقد بود می‌توانند برای تیمش مشکل‌ساز شوند. برایتون در روز شنبه، با ایجاد موقعیت‌های گلزنی پس از گل اولیه، چالش جدی برای لیورپول ایجاد کرد. بایرلورکوزن نیز با تمرکز بر کنترل میانه میدان، همانطور که اشلوت اشاره کرد، و کاهش فشار لیورپول، یک آزمون تاکتیکی جالب را پیش روی آن‌ها قرار داد. نحوه استفاده از لوئیز دیاز در دیدار دیشب جالب توجه بود. اشلوت او را در پستی به کار گرفت که این بازیکن آشنایی کمی با آن دارد. دیاز به عنوان مهاجم نوک به میدان رفت چون بنا به گفته اشلوت، یوناتان تا «شاید بهترین مدافع آلمان» می‌تواند مهاجم نوک کلاسیکی مانند داروین نونیز را مهار کند. سرمربی لیورپول گفته بود «ما تصمیم گرفتیم لوچو (لوئیز دیاز) را به میانه زمین بکشیم تا او (یوناتان تا) را با فرار از پشت غافلگیر کنیم». به گل اول لیورپول نگاه کنید.
نیمه اول بازی بدون نکات غافلگیرکننده‌ای دنبال شد، اما همانند بازی مقابل برایتون در شنبه گذشته، تیم اشلوت پس از استراحت بین دو نیمه، عملکرد بهتری از خود نشان داد. چه لذتی برای یک مربی وقتی که دو بازیکنی که وارد ترکیب اصلی می‌شوند، به خوبی با هم هماهنگ شده و گل اول را به ثمر می‌رسانند. کرتیس جونز با یک پاس دقیق به فضای خالی، دیاز را صاحب توپ کرد و او با یک ضربه چیپ زیبا دروازه لوكاس هرادسکی را گشود. گل دوم قرمزها هم به سرعت وارد دروازه حریف آلمانی شد؛ کودی خاکپو با یک ضربه سر دقیق، ارسال محمد صلاح را به تور دروازه چسباند. این گل اگرچه در ابتدا آفساید اعلام شده بود، اما با دخالت VAR، صحیح بودنش تایید شد. در این لحظه، آلونسو احساس کرد که اوضاع رو به وخامت است. سرمربی لورکوزن گفت «دریافت گل دوم دو دقیقه بعد بسیار سخت بود. ما نتوانستیم از این ضربه روحی بهبود یابیم».
لوئیز دیاز شب فوق‌العاده‌ای را گذراند و دو بار دیگر گلزنی کرد تا شمار گل‌های خودش را به عدد 9 گل در 15 بازی برساند. وینگر کلمبیایی که در فصل گذشته با نوسان مواجه می‌شد، حالا اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده است. نه تنها دیاز، بلکه بازیکنان دیگری مانند ترنت الکساندر آرنولد، ابراهیما کوناته، رایان خرافنبرخ و محمد صلاح نیز عملکرد بسیار خوبی داشته‌اند. الکساندر آرنولد و کوناته با جدیت بیشتری در دفاع بازی می‌کنند، خرافنبرخ در میانه میدان بسیار بهتر جا افتاده است و جونز کمی آزادی بیشتری برای خلق موقعیت دارد.
صلاح که فصل گذشته ۲۵ گل به ثمر رساند، اکنون در تمام جنبه‌های بازی پیشرفت چشمگیری داشته است. نگرانی بزرگ هواداران لیورپول این بود که هر مربی جدیدی ممکن است در تزریق انگیزه به تیم، به پای کلوپ نرسد. اما اشلوت به آرامی حضور خود را تثبیت کرده و ایده‌های خود را به خوبی اجرا کرده است.
پشیمانی ژابی آلونسو از انتخاب نکردن لیورپول؟ بعید است. حتی اگر وضعیت فعلی چالش‌برانگیز باشد، جایی که لورکوزن چهارم است و بایرن مونیخ دوباره می‌خواهد به همان روند معمول خود بازگردد، باز هم اعتبار سرمربی 42 ساله بسیار بالاست. اگر یکی از باشگاه‌های سابق او، رئال مادرید در پایان این فصل یا سال 2026 که کارلو آنچلوتی به پایان قراردادش می‌رسد، به دنبال سرمربی باشد، آلونسو یک گزینه جدی خواهد بود. بهار گذشته، لیورپول هرگز یک گزینه واقع‌بینانه برای آلونسو نبود. تمرکز آلونسو، همانطور که خودش گفته بود، «هدف بزرگ» بایرلورکوزن بود، موضوعی که به قهرمانی در بوندسلیگا و حضور در لیگ قهرمانان اروپا ختم شد. حتی قبل از اینکه ایجنت او به لیورپول اعلام کند که قصد برای جانشینی کلوپ وجود ندارد، هیئت مدیره آنفیلد می‌دانست که این موضوع غیرممکن است.
اما تنها سایه‌ی کلوپ نبود که در ابتدای فصل بر سر آرنه اشلوت سنگینی می‌کرد. سایه آلونسو، یکی از محبوب‌ترین بازیکنان سابق لیورپول که در اولین نقش سرمربیگری خود عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته است، نیز بر او سنگینی می‌کرد. اگر اشلوت شروع خوبی در مرسی‌ساید نداشت، احتمالا حضور آلونسو در نیمکت مقابل می‌توانست توجه ناخواسته‌ای را به او جلب کند. همانطور که مشخص است، لیورپول تحت هدایت سرمربی هلندی‌اش پیشرفت می‌کند. آلونسو نهایت تلاشش را به کار برد تا از این روز لذت ببرد. او با لوئیس گارسیا، هم‌تیمی سابقش خوش و بش داشت و حتی به تابلوی معروف آنفیلد هم دست زد. اما آلونسو می‌داند که شب‌های اروپایی آنفیلد می‌تواند برای تیم‌های مهمان چه‌قدر دشوار باشد. او پیش از بازی گفته بود که بازیکنانش باید در برابر یک تیم «بسیار خوب» در یک جو چالش‌برانگیز، خونسردی خود را حفظ کنند. در پایان، او از این که بازیکنانش نتوانستند با این چالش مقابله کنند، احساس ناامیدی کرد.
پیش از پایان بازی، هواداران لیورپول به دنبال خواندن یک سرود برای قهرمان سابق‌شان رفتند، اما پیش از آن، نام آرنه اشلوت را فریاد زدند. زندگی پساکلوپ - زندگی تحت هدایت اشلوت - نمی‌توانست بهتر از این باشد.
به قلم اولیور کی از اتلتیک
