درود دوستان 🗿
این پست کامل شما رو با این تیم ( لاتزیو) آشنا می‌کنه...
نام کامل 👈 باشگاه فوتبال لاتزیو
لقب(ها) 👈 بیانکوچلستی - سفید و آبی‌ها - عقاب‌ها
نام ورزشگاه 👈 ورزشگاه المپیکو - گنجایش ۷۰٬۶۳۴[۱]
مالک فعلی 👈ایتالیایی کلودیو لوتیتو
سرمربی فعلی 👈 ایتالیایی مارکو بارونی
تاریخ تاسیس 👈 9 ژانویه 1900 ; 124 سال پیش
🔘 رنگ ها، نشان و نام مستعار
اولین لباسی که باشگاه لاتزیو پوشید.
♈️ رنگ‌های سفید و آبی آسمانی لاتزیو از نشان ملی یونان الهام گرفته شده‌اند ، به دلیل اینکه لاتزیو یک باشگاه ورزشی ترکیبی است، این باشگاه با توجه به این واقعیت که بازی‌های المپیک باستان و همراه با آن سنت ورزشی در اروپا است، انتخاب شده است. مرتبط با یونان [ 28 ]
در اصل، لاتزیو پیراهنی می پوشید که به دو قسمت سفید و آبی آسمانی تقسیم می شد، با شورت و جوراب مشکی. [ 29 ] پس از مدتی پوشیدن پیراهن سفید ساده در اوایل، لاتزیو به رنگ هایی که امروز می پوشد بازگشت. [ 29 ] برخی از فصول لاتزیو از پیراهن آبی آسمانی و سفید با راه راه استفاده می کند، اما معمولاً آبی آسمانی با تزئینات سفید همراه با شورت و جوراب سفید است. [ 29 ] رنگ های باشگاه منجر به نام مستعار ایتالیایی آنها یعنی Biancocelesti شده است . [ 30 ]
نشان و نماد سنتی باشگاه لاتزیو عقاب است که توسط عضو موسس لوئیجی بیگیارلی انتخاب شد. [ 31 ] نمادی از لژیون ها و امپراتور روم ، برای نشان دادن قدرت و پیروزی انتخاب شد. همچنین باشگاه را با شهر اصلی خود شناسایی می کند. [ 32 ] استفاده لاتزیو از نماد منجر به دو نام مستعار آنها شده است. le Aquile ("عقاب ها") و Aquilotti ("عقاب ها"). نشان باشگاه فعلی دارای یک عقاب طلایی در بالای یک سپر سفید با حاشیه آبی است. داخل سپر نام باشگاه و یک سپر سه جانبه کوچکتر با رنگ های چماق وجود دارد.
لاتزیو در اصل یک پیراهن که به بخش‌های آبی آسمانی و سفید تقسیم می‌شد، با شورت و جوراب سیاه می‌پوشید. رنگ‌های باشگاه لقب ایتالیائی باشگاه یعنی بیانکوچلسکی (سفید و آبی‌ها) را به‌وجود آورده‌است.
سمبل و نشان سنتی باشگاه لاتزیو عقاب است، که توسط «لوییجی بیگارلی»، عضو تأسیس‌کنندهٔ باشگاه انتخاب شد و تصدیقی بر نشان سپاه امپراطوری روم است که سپاه روم این نشان را زمانی که به رزم می‌رفت با خود حمل می‌کرد. استفادهٔ لاتزیو از این نماد دو لقب برای باشگاه به‌وجود آورده‌است: «عقاب‌های جوان» و «عقاب‌ها».
نماد فعلی باشگاه یک عقاب طلائی را بالای یک سپر سفید با حاشیهٔ آبی، درون سپر، نام باشگاه و یک سپر سه جزئی کوچکتر با رنگ‌های باشگاه را نمایان می‌سازد.
رنگ لباس های خانگی و خارج از زمین این فصل لاتزیو
♈️ پیراهن اصلی این تیم، آبی‌رنگ با شرت سفید است. بازی‌های خانگی به‌طور مشترک با رقیب بزرگ یعنی رم در ورزشگاه المپیک رم برگزار می‌گردد، ورزشگاهی با ظرفیت بالای ۷۰٬۰۰۰ نفر که پس از سن سیرو بزرگترین ورزشگاه در ایتالیا می‌باشد.
لاتزیو تاکنون دو بار سری آ را فتح کرده‌است که اولین بار در فصل ۷۴–۱۹۷۳ و بار دیگر در فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹ می‌باشد. همچنین شش عنوان قهرمانی کوپا ایتالیا و یک قهرمانی یوفا و جام در جام اروپا را تا به امروز کسب کرده‌است.
👆 عملکرد لاتزیو در ساختار لیگ فوتبال ایتالیا از اولین فصل یک سری آ یکپارچه (30–1929)
این باشگاه اولین موفقیت بزرگ خود را در سال 1958 با فتح جام داخلی به دست آورد. در سال 1974 آنها اولین قهرمانی خود در سری آ را کسب کردند. دهه 1990 موفق ترین دوره در تاریخ لاتزیو بود که این تیم در سال 1998 به فینال جام یوفا رسید ، جام برندگان جام یوفا و سوپر جام یوفا در سال 1999 را به دست آورد و در سال 2000 عنوان قهرمانی سری آ را به دست آورد . به دلیل یک بحران اقتصادی شدید در سال 2002 که باعث شد سرجیو کرانوتی رئیس باشگاه به همراه چند بازیکن ستاره فروخته شده را ترک کند، موفقیت لاتزیو در لیگ کاهش یافت. علیرغم بودجه کمتر، باشگاه از آن زمان تاکنون چهار عنوان قهرمانی کوپا ایتالیا را کسب کرده است. در سال های 2004 ، 2009 ، 2013 و 2019 . کلودیو لوتیتو، رئیس فعلی باشگاه در سال 2004 هدایت باشگاه را بر عهده گرفت و خلاء موجود پس از جدایی کراگنوتی را پر کرد.
رنگ لباس سنتی لاتزیو پیراهن آبی آسمانی و شورت سفید با جوراب سفید است. رنگ ها یادآور میراث یونان باستان رم هستند . جوراب های آبی آسمانی نیز به جای هم به عنوان رنگ خانه مورد استفاده قرار گرفته اند. خانه آنها ورزشگاه المپیک رم با ظرفیت 70634 [ 1 ] است که آنها با رم به اشتراک می گذارند . لاتزیو یک رقابت دیرینه با رم دارد که از سال 1929 با آنها در دربی دلا کپیتاله (به انگلیسی "دربی پایتخت" یا دربی رم) رقابت کرده اند. [ 5 ]
علیرغم اینکه در ابتدا هیچ رابطه والدین-فرعی با تیم حرفه ای زن و مرد (که به عنوان SS Lazio SpA ادغام شد) نداشتند ، تأسیس Società Sportiva Lazio به باشگاهی اجازه داد که در مجموع در بیش از 40 رشته مختلف ورزشی شرکت کند.
♈️ تاریخچه
👆لوح یادبود تأسیس لاتزیو در پیاتزا دلا لیبرتا (رم، پراتی
🔵 Società Podistica Lazio در 9 ژانویه 1900 در ناحیه پراتی رم تأسیس شد . [ 7 ] تا سال 1910، باشگاه در سطح آماتور بازی می کرد تا اینکه در سال 1912 به محض اینکه فدراسیون فوتبال ایتالیا شروع به سازماندهی مسابقات قهرمانی در مرکز و جنوب ایتالیا کرد، رسماً به مسابقات لیگ ملحق شد و به فینال پلی آف سه قهرمانی ملی رسید. بارها، اما هرگز پیروز نشد، در سال 1913 به Pro Vercelli ، در 1914 به Casale و در 1923 به جنوا 1893 شکست خورد . در سال 1927، لاتزیو تنها باشگاه بزرگ رومی بود که در برابر تلاش‌های رژیم فاشیستی برای ادغام همه تیم‌های شهر به چیزی که همان سال به رم تبدیل می‌شد، مقاومت کرد. این باشگاه در سال 1929 در اولین سری آ سازماندهی شده بازی کرد و به رهبری مهاجم افسانه ای ایتالیایی سیلویو پیولا [ 8 ] در سال 1937 به مقام دوم دست یافت - بالاترین نتیجه قبل از جنگ.
دهه 1950 ترکیبی از نتایج جدول میانی و بالایی را به همراه داشت، با قهرمانی در کوپا ایتالیا در سال 1958. لاتزیو برای اولین بار در سال 1961 به سری B سقوط کرد ، اما دو سال بعد به لیگ برتر بازگشت. پس از چند بار قرار گرفتن در میانه جدول، سقوط دیگری در سال 1970-1971 دنبال شد. [ 9 ] بازگشت به سری آ در 1972-1973، لاتزیو بلافاصله به عنوان یک رقیب غافلگیرکننده برای اسکودتو به میلان و یوونتوس در 1972-1973 ظاهر شد، تنها در آخرین روز فصل شکست خورد، با تیمی متشکل از کاپیتان جوزپه ویلسون . و همچنین هافبک های لوچیانو ری چکونی و ماریو فروستالوپی ، مهاجم جورجیو چیناگلیا ، و سرمربی توماسو ماسترلی . [ 10 ] لاتزیو چنین موفقیت هایی را در فصل بعد بهبود بخشید و اولین قهرمانی خود را در 1973-1974 تضمین کرد . [ 11 ] [ 12 ] با این حال، مرگ غم انگیز Re Cecconi [ 13 ] و مربی اسکودتو، Maestrelli، و همچنین خروج Chinaglia، ضربه ای سه گانه برای لاتزیو خواهد بود. ظهور برونو جوردانو در این دوره باعث شد تا او در سال 1979 بهترین گلزن لیگ شود، زمانی که لاتزیو هشتم شد.
✅️ موسس لاتزیو 👇
لوجی بیجیارلی خالق "Società Podistica Lazio" است که در 9 ژانویه 1900 در رم تأسیس شد. در آن روز، او به همراه برادرش جاکومو و 7 دوست دیگر تصمیم گرفتند لاتزیو را تأسیس کنند و روی نیمکتی در پیاتزا دلا لیبرتا نشسته بودند. پس از امضای اولین اساسنامه در 13 ژانویه 1900، 15 عضو بودند که همگی با روح ناب المپیک متحرک شدند. بنیانگذاران می خواهند شرکتی راه اندازی کنند تا بتوانند در مسابقه پیاده روی شرکت کنند، "Giro di Castel Giubileo" که منحصراً برای تیم های ثبت نام شده اختصاص داده شده است. دقیقاً برای این رویداد، لاتزیو در ابتدا تنها به عنوان یک باشگاه دویدن تاسیس شد.
👆 تیم اس اس لاتزیو که اولین اسکودتو باشگاه را در سال 1974 به دست آورد.
💔 لاتزیو در سال 1980 به اجبار به سری B سقوط کرد، به دلیل رسوایی قابل توجه در مورد شرط بندی های غیرقانونی در بازی های خود، همراه با میلان. آنها به مدت سه فصل در دسته دوم ایتالیا ماندند، در دوره ای که تاریک ترین دوره تاریخ لاتزیو را رقم خواهد زد. آنها در سال 1983 بازگشتند و در آخرین روز از سقوط در فصل بعد فرار کردند. فصل 1984–1985 با کسب 15 امتیاز رقت انگیز و پایانی در رده پایانی بسیار دلخراش بود.
در سال 1986، لاتزیو با یک کسر 9 امتیاز (یک بازگشت واقعی در روز پیروزی دو امتیازی) به دلیل رسوایی شرط بندی مربوط به بازیکن کلودیو وینازانی مورد ضربه قرار گرفت . مبارزه حماسی علیه سقوط در همان فصل در سری B دنبال شد، با این که باشگاه تحت رهبری مربی Eugenio Fascetti تنها پس از پیروزی در پلی آف مقابل تارانتو و کامپوباسو از سقوط به سری C اجتناب کرد . این یک نقطه عطف در تاریخ باشگاه خواهد بود، با بازگشت لاتزیو به سری آ در سال 1988 و تحت مدیریت مالی دقیق جیانمارکو کالری، موقعیت باشگاه را به عنوان یک باشگاه درجه یک مستحکم تثبیت کرد.
🩵🦅 ورود سرجیو کراگنوتی در سال 1992 تاریخ باشگاه را تغییر داد، به دلیل سرمایه گذاری طولانی مدت او بر روی بازیکنان جدید برای تبدیل تیم به رقیب اسکودتو . یک انتقال قابل توجه اولیه در دوران تصدی او، جذب پل گاسکوئین هافبک انگلیسی از تاتنهام هاتسپر به مبلغ 5.5 میلیون پوند بود. انتقال گاسکوئین به لاتزیو به دلیل افزایش علاقه به سری آ در انگلستان در دهه 1990 است. کراگنوتی بارها و بارها رکوردهای نقل و انتقالات را شکست و به دنبال بازیکنانی بود که ستاره های بزرگی محسوب می شدند - خوان سباستین ورون با 18 میلیون پوند، کریستین ویری با 19 میلیون پوند و شکستن رکورد نقل و انتقالات جهان ، البته فقط برای چند هفته، تا هرنان کرسپو را از پارما به خدمت بگیرد. به مبلغ 35 میلیون پوند [ 17 ]
لاتزیو در سال 1995 نایب قهرمان سری آ، در سال 1996 سوم و در سال 1997 چهارم شد، سپس در آخرین بازی قهرمانی در سال 1999 قبل از آن با بازیکنانی مانند سینیشا میهایلوویچ ، الساندرو نستا ، مارسلو سالاس و با یک امتیاز قهرمانی را به میلان از دست داد. پاول ندود در تیم، دومین اسکودتو خود را در سال 2000 و همچنین دوبل کوپا ایتالیا را با سون گوران اریکسون (1997–2001) به عنوان سرمربی به دست آورد.
لاتزیو دو قهرمانی دیگر در کوپا ایتالیا در سال های 1998 و 2004 و همچنین آخرین جام برندگان جام یوفا در سال 1999 داشت . [ 18 ] آنها همچنین به فینال جام یوفا رسیدند ، اما 0–3 مقابل اینترناسیونال شکست خوردند . [ 19 ] علاوه بر این، لاتزیو دو بار قهرمان سوپرکاپ ایتالیا شد و در سال 1999 منچستریونایتد را شکست داد و سوپر جام یوفا را برد . [ 20 ] در سال 2000، لاتزیو همچنین اولین باشگاه فوتبال ایتالیایی شد که در بازار سهام Piazza Affari ایتالیا نقل قول شد . [ 21 ]
با تمام شدن پول، نتایج لاتزیو به آرامی در این سال ها بدتر شد. در سال 2002، یک رسوایی مالی مربوط به کراگنوتی و شرکت چندملیتی محصولات غذایی او ، سیریو، او را مجبور به ترک باشگاه کرد و لاتزیو تا سال 2004 توسط مدیران مالی موقت و یک استخر بانک کنترل شد. این باشگاه را مجبور کرد تا بازیکنان ستاره خود و حتی کاپیتان مورد علاقه هواداران، الساندرو نستا را بفروشد. در سال 2004، کلودیو لوتیتو ، کارآفرین، اکثریت باشگاه را تصاحب کرد. [ 22 ] در سال 2006، باشگاه با مربیگری دلیو روسی به جام یوفا 2006–2007 راه یافت . با این حال، این باشگاه به دلیل دست داشتن در رسوایی فوتبال ایتالیا در سال 2006 از مسابقات اروپایی کنار گذاشته شد.
در فصل 2006–2007، علیرغم کسر امتیازات بعدی، لاتزیو به مقام سوم دست یافت و بدین ترتیب به مرحله سوم مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا راه یافت ، جایی که دینامو بوکورشتی را شکست داد و به مرحله گروهی رسید و به مقام چهارم رسید. در گروه متشکل از رئال مادرید ، وردربرمن و المپیاکوس . اوضاع در لیگ خیلی بهتر پیش نرفت و این تیم بیشتر فصل را در نیمه انتهایی جدول سپری کرد و اعتراض هواداران را برانگیخت و در نهایت فصل سری آ را در رده دوازدهم به پایان رساند. در فصل 09-2008، لاتزیو پنجمین کوپا ایتالیا را با شکست سمپدوریا در فینال برد . [ 24 ]
لاتزیو فصل 10–2009 را با بازی در سوپرکاپ ایتالیا مقابل اینتر در پکن آغاز کرد و با گل‌های ماتوزالم و توماسو روچی در این مسابقه 2–1 پیروز شد . [ 25 ] لاتزیو در فصل 2012-2013 کوپا ایتالیا را با نتیجه 1-0 مقابل رقبای رم برد ، با تک گل سناد لولیچ . [ 26 ] لاتزیو کوپا ایتالیا 2019-2019 را با نتیجه 2-0 مقابل آتالانتا برد و هفتمین عنوان خود را در مجموع کسب کرد.
🔵 محل برگزاری بازی های لاتزیو 👇
استادیوم المپیکو ، واقع در فورو ایتالیکو ، استادیوم اصلی رم است. این شهر خانه تیم ملی فوتبال ایتالیا و همچنین هر دو تیم محلی لاتزیو و رم است. این ورزشگاه در سال 1937 افتتاح شد و پس از آخرین بازسازی آن در سال 2008، [ 66 ] این ورزشگاه ظرفیت 70634 صندلی دارد. [ 1 ] این مکان بازی های المپیک تابستانی 1960 بود ، اما همچنین به عنوان محل برگزاری مسابقات جهانی دو و میدانی 1987 ، فینال قهرمانی اروپا 1980 ، جام جهانی 1990 و فینال لیگ قهرمانان در سال های 1996 و 2009 نیز خدمت کرده است . [ 1 ]
همچنین در Foro Italico Stadio dei Marmi یا "استادیوم مرمر" قرار دارد که در سال 1932 ساخته شد و توسط انریکو دل دبیو طراحی شد. این ساختمان دارای طبقاتی است که بالای آن 60 مجسمه از مرمر سفید قرار گرفته است که هدایایی از شهرهای ایتالیا برای بزرگداشت 60 ورزشکار است.
در طول فصل 90–1989 ، لاتزیو و رم بازی‌های خود را در استادیوم فلامینیو رم، واقع در منطقه فلامینیو، به دلیل کارهای بازسازی انجام‌شده در ورزشگاه المپیکو انجام دادند.
در ژوئن 2018، کلودیو لوتیتو، رئیس لاتزیو اظهار داشت که "باید به لاتزیو همان لطف و رفتاری را که رم انجام داد - توانایی ساخت یک استادیوم جدید. او همچنین اضافه کرد که "ورزشگاه لاتزیو قبل از استادیوم رم ساخته خواهد شد." [ 67 ]
در ژوئن 2019، کلودیو لوتیتو، رئیس لاتزیو، قرار بود طرح‌های یک استادیوم بالقوه آینده لاتزیو را به نام استادیوم دل آکیله ارائه دهد. [ 68 ] با این حال، این به دلایل نامعلوم رخ نداد!
🩵 حامیان و رقابت ها 🛠
لاتزیو ششمین باشگاه فوتبال در ایتالیا و دومین باشگاه در رم است که حدود 2 درصد از هواداران فوتبال ایتالیایی از این باشگاه حمایت می کنند (طبق تحقیقات La Repubblica در اوت 2008). [ 69 ] از نظر تاریخی، بزرگترین بخش از حامیان لاتزیو در شهر رم از بخش شمالی دورتر آمده اند و شکلی طاق مانند در سراسر رم با مناطق مرفه مانند Parioli ، Prati ، Flaminio، Cassia و Monte Mario ایجاد کرده اند . [ 70 ]
Irriducibili Lazio که در سال 1987 تأسیس شد، بزرگترین گروه اولتراهای باشگاه برای بیش از 30 سال بود. آنها معمولاً نمایش‌های اولترای سنتی ایتالیایی را در طول دربی دلا کاپیتال (دربی رم)، [ 71 ] مسابقه بین لاتزیو و رقبای اصلی آنها، رم ، ایجاد می‌کنند . این یکی از داغ ترین و احساسی ترین رقابت های فوتبالی در جهان است، [ 72 ] مانند جایی که وینچنزو پاپرلی، هوادار لاتزیو در یکی از بازی های دربی در فصل 1979-1980 پس از اصابت موشک اضطراری به چشم، کشته شد. یک هوادار رم [ 73 ] [ 74 ] اقلیتی از اولتراهای لاتزیو از صلیب شکسته و نمادهای فاشیستی بر روی بنرهای خود استفاده می کردند و در چندین موقعیت در دربی ها رفتار نژادپرستانه ای از خود نشان داده اند.
🩵🛠🧡 مهمتر از همه، در دربی فصل 1998-1999، لازیالی یک بنر 50 متری را در اطراف Curva Nord باز کرد که روی آن نوشته شده بود: " آشویتس شهر شماست، اجاق ها خانه های شما هستند". بازیکنان سیاه پوست رم اغلب رفتارهای نژادپرستانه و توهین آمیز دریافت کرده اند. [ 75 ] پس از 33 سال، Irriducibili در 27 فوریه 2020 منحل شد، با استناد به "خون زیاد، دستورات ممنوعیت بسیار، دستگیری های بسیار". [ 76 ] اولتراهای لاتزیو اکنون با نام اولترا لاتزیو شناخته می شوند . [ 77 ] لاتزیو همچنین با ناپولی و لیورنو و همچنین با پسکارا و آتالانتا رقابت قوی دارد . این باشگاه همچنین رقابت های رقابتی قوی با فیورنتینا ، یوونتوس و میلان دارد.
برعکس، اولتراها روابط دوستانه ای با اینترناسیونال ، تریستینا و هلاس ورونا دارند . در سطح بین المللی، هواداران لاتزیو دوستی دیرینه ای با هواداران باشگاه بلغاری لوسکی صوفیه دارند و به همین دلیل، لاتزیو برای شرکت در مسابقه فوتبال صدمین سالگرد تولد این باشگاه بلغاری دعوت شد.
🔵⚪️ اسطوره های باشگاه لاتزیو
1934-1943
سیلویو پیولا
او با 290 گل بهترین گلزن تاریخ فوتبال ایتالیا در بالاترین دسته است. قهرمان جهان و برترین گلزن ایتالیا در جام جهانی 1938، او در سال 1934 به لاتزیو پیوست و تا سال 1943 در آنجا ماند. او در 230 بازی با بیانکوچلستی 143 گل به ثمر رساند و او را تا سال 2021 به عنوان بهترین گلزن تاریخ لاتزیو تبدیل کرد.
1969-1976
جورجیو چیناگلیا
او که در تابستان 1969 از اینتر خریداری شد، به سرعت تا سال 1976 به ستاره تاریخ لاتزیو تبدیل شد. نیروی محرکه و گلزن تیمی که ماسترلی آن را جاودانه می کرد، چایناگلیا، با گل های خود (24)، اولین اسکودتوی لاتزیو را به دست آورد. تاریخ در فصل 1973/74. در مجموع لانگ جان 246 بازی و 122 گل در رم به ثمر رساند.
1969-1978 و 1978-1980
پینو ویلسون
او که در سال 1969 توسط ناپولی خریداری شد، یکی از قهرمانان بزرگ لاتزیو ماسترلی بود. در biancocelste او به زودی یک رهبر شد و اولین سه رنگ تاریخی را با بازوبند کاپیتانی قرمز بر بازو به دست آورد. او در سال 1980 پس از جمع آوری 330 بازی و 6 گل از لاتزیو خداحافظی کرد. 1978-1980
1970-1980 و 1981-1986
وینچنزو دامیکو
او که یک استعداد جوان فوق العاده است، سهم قابل توجهی در اسکودتوی 1974 خواهد داشت. او که یک نیمه وینگر و مهاجم بود، شماره 11 را در لاتزیو ماسترلی به تن کرد، اما در دوران پس از سه رنگ نیز قرار بود نیروی کششی برای نسل‌های بعدی باشد، دوران فوتبالی که برای تاریخ باشگاه سخت بود. 276 بازی و 40 گل با لاتزیو. 1981-1986
1972-1977
فلیس پولیچی
او که در سال 1972 از نوارا خریداری شد، به سرعت مورد احترام و محبت مردم لاتزیو قرار گرفت و به او لقب "فلیکس" را دادند. با عقاب روی سینه، او برنده جایزه سه رنگ 1973/74 شد و 170 بازی در پنج فصل در پایتخت جمع آوری کرد. پس از بازنشستگی، او همچنان به محیط لاتزیو وابسته بود و تا سال 2006 سمت های مدیریتی مختلفی داشت.
1985-2002
الساندرو نستا
بزرگترین محصول آکادمی لاتزیو 🩵
استعداد الساندرو در سال 1985 وارد لاتزیو شد. او که یک هافبک در بخش جوانان بود، قهرمانی پریماورا را در سال 1994 به دست آورد و اولین بازی خود در سری آ را در همان سال انجام داد. از سال 1998 تا 1999 او کاپیتان تیم اریکسون بود و اسکودتو، جام برندگان جام، سوپرکاپ اروپا، دو جام ایتالیا و دو سوپرکاپ ایتالیا را به دست آورد. 270 مجموع بازی و سه گل با پیراهن لاتزیو.
و اما پر افتخار ترین بازیکن باشگاه، پائولو نگرو بزرگ 💙👑
نگرو 1993 تا 2005 در لاتزیو حضور داشت و در 337 بازی موفق به زدن 24گل شد.
نگرو با لاتزیو موفق به کسب 1اسکودتو، 3کوپا ایتالیا، 2سوپر کاپ ایتالیا، 1یک جام برندگان یوفا و 1سوپر کاپ اروپا شد تا بعنوان پر افتخار ترین بازیکن لاتزیو بشه.
1992-1997
جوزپه سیگنوری
با ورود به فصل 1992-93، او پیراهن شماره 11 روبن سوسا را به ارث برد و تمام خاطرات او را با صدای گل ها پاک کرد: سه بار بهترین گلزن (1993-1994-1995)، بت و نیروی کشنده، سرانجام کاپیتان. هواداران برای او به خیابان ها ریختند و از انتقال او به پارما در تابستان 1995 جلوگیری کردند. ماجراجویی او در لاتزیو در سال 1998 پس از 195 بازی و 127 گل به پایان رسید.
1993-2003
لوکا مارچگیانی
لوکا مارکجیانی پس از بازی در تورینو به رم آمد. از سال 1993 تا 2003، ستون دفاع بیانکوسلستی، او 250 بازی انجام داد و در دوران طولانی پیروزی ها شرکت کرد: یک اسکودتو، دو جام ایتالیا، دو سوپرکاپ ایتالیا، یک جام برندگان جام و یک سوپرکاپ اروپا. او رکورد شکست ناپذیری برای گل لاتزیو با 745 دقیقه ثبت شده در فصل 97-98 بود.
1998-2004
سینیشا میهایلوویچ
جنگجو سینیسا پس از موفقیت های تاریخی در میهن خود با ستاره سرخ، به تمرین و ساختار تاکتیکی خود در ایتالیا پرداخت. او در سال 1998 به لاتزیو پیوست. او که متخصص ضربات آزاد بود، اولین گل تاریخی باشگاه را در لیگ قهرمانان به ثمر رساند و جام هایی را به دست آورد: اسکودتو، دو جام ایتالیا، دو سوپرکاپ ایتالیا، یک جام برندگان جام و یک سوپرکاپ اروپا. 200 بازی، 33 گل !
1999-2010 و 2010-2021
سیمونه اینزاگی
یکی دیگر از محصولات آکادمی باشگاه 🩵
او به عنوان یک فوتبالیست و مربی آثاری ماندگار از خود بر جای گذاشت. او در دهه حضورش به عنوان بازیکن با 196 بازی و 55 گل قهرمان سوپرکاپ اروپا، اسکودتو، سه جام ایتالیا و دو سوپرکاپ ایتالیا شد. به طور کلی. در سال 2014 او مربی شد، دو جام ایتالیا و یک سوپرکاپ ایتالیا قهرمان پریماورا شد و با تیم اول یک جام ایتالیا و دو سوپرکاپ ایتالیا. 2010-2021.
2008- ۲۰۲۲
استفان رادو
بازیکنی با بیشترین حضور در تاریخ لاتزیو. این مدافع رومانیایی که در ژانویه 2008 وارد پایتخت شد، در 3 آوریل 2021 به 402 بازی برای بیانکوسلسته رسید و رکورد قبلی جوزپه فاوالی را پشت سر گذاشت. کف دست او شامل سه کوپا ایتالیا و دو سوپرکاپ ایتالیا است.
2011-2021
سناد لولیک
تنها یک گل در دقیقه 71 برای سناد لولیچ، قهرمان فینال کوپا ایتالیا در 26 می 2013 برابر رم، لازم بود تا بی چون و چرا وارد المپوس اسطوره های بیانکوسلستی شود. در سال های حضورش در لاتزیو، بازیکن بوسنیایی 371 بار به میدان رفت و 34 گل به ثمر رساند که یکی از آنها در فینال سوپرکاپ ایتالیا 2019 بود. او از سال 2017 تا 2021 بازوبند کاپیتانی را می بست.
2016- ۲۰۲۴
CIRO IMMOBILE
بهترین گلزن تاریخ لاتزیو. بمب افکن اهل کامپانیا با پیراهن بیانکوسلسته سه بار برنده رده بندی برترین گلزن سری آ شده است، کفش طلای فصل 2019/2020 را به دست آورده و با رکورد 36 گل در یک لیگ برابری می کند که هیگواین با پیراهن ناپولی به ثبت رسانده است.
🇮🇹 8 سال حضور در لاتزیو
🏟 340 بازی
⚽️ 207 گل
⚽️ 54 پاس گل
🅰 سه بار بهترین گلزن سری آ (2017/18، 2019/20، 2021/22)
🇮🇹 بهترین گلزن تاریخ باشگاه لاتزیو با 207 گل
👟 برنده کفش طلا (2020)
🅰 رکورددار گلزنی در سری آ در یک فصل (2019/20) - 36 گل
🏆 یک قهرمانی در کوپا ایتالیا
🏆 دو قهرمانی در سوپرکاپ ایتالیا
🥉 سومین بازیکن سری آ (در دوران سه امتیاز برای یک برد) که حداقل 10 گل در هفت فصل یا بیشتر (متوالی) برای یک تیم به ثمر می رساند.
🥇 اولین بازیکن تاریخ سری آ که 100 گل در زمین حریف می زند.
و
پایان این پست از لاتزیو 🩵🙏
