طرفداری | در اوایل سال گذشته، بین باشگاه منچسترسیتی (که مالکیت آن در دست یکی از اعضای خانواده سلطنتی امارات است) و شرکت اتحاد (که متعلق به دولت امارات است) توافقی صورت گرفت که در نتیجه، این توافق مشمول قوانین معاملات بین طرفهای مرتبط (APT) لیگ برتر انگلیس شد.
لیگ برتر انگلیس به دلیل اینکه ارزش این معامله با ارزش بازاری آن متفاوت بود از باشگاه منچسترسیتی شکایتی انجام داد و آنرا در دادگاه پیگیری کرد. محور اصلی این جلسه دادرسی بین منچسترسیتی و لیگ برتر در ماه ژوئن، یک معامله تجاری مورد اختلاف بود: توافق جدید باشگاه در سال 2023 با شرکت هواپیمایی اتحاد، شامل نام ابوظبی که روی پیراهن و استادیوم سیتی قرار گرفت.
این معاملهای منحصربهفرد بود که طبق ارزیابیهای مستقل شرکت نیلسن (که توسط تیم نظارتی لیگ برتر برای ارزیابی ارزش بازار منصفانه چنین توافقهایی استفاده میشود)، از نظر دامنه حقوقی که شامل میشد، به طور غیرمعمولی گستردهتر بود. در بیش از 30 صفحه از حکم هیئت داوری که این هفته منتشر شد، سه عضو هیئت تصمیم گرفتند که لیگ برتر در قضاوت خود مبنی بر اینکه ارزش معامله اتحاد بالاتر از ارزش بازار منصفانه است، درست عمل کرده است.
بنابراین، چالش حقوقی سیتی شکست خورد. متأسفانه، اطلاعات مربوط به ارزش معامله اتحاد و سیتی، مدت زمان اجرای آن و مقایسه آن با سایر درآمدهای تجاری، به دلیل حذف بخشهایی از حکم رسانهای شده، از دست رفته است. اما با توجه به اینکه این معامله، فروش اصلیترین دارایی تجاری باشگاه (اسپانسری پیراهن و نام ورزشگاه) بود و تمرکز اصلی چالش حقوقی گسترده آنها نیز بر این معامله بود، میتوان فرض کرد که این معامله سودآورترین معاملهی سالهای اخیر در باشگاه سیتی بوده است.
منچسترسیتی که در این دادرسی شکست خورده بود و همین طور به دلیل اینکه از قوانین APT که بر «کنترلهای مالی» که پایه و اساس رقابت لیگ برتر را تشکیل میدهند، ناراضی است؛ به همین دلیل به تنهایی تصمیم گرفت تا قوانین APT را به چالش بکشد که در این کار نیز ناکام ماند؛ اما انتظار میرود که تا زمانی که به خواسته خود برسد، چالشهای حقوقی بیشتری را مطرح کند.
وکلای سیتی معتقدند که آنها در این دادگاه برخی پیروزیها را کسب کردند، مانند گنجاندن وامهای سهامداران در قوانین APT و چند مورد موفقیت در روند دادرسی. لیگ برتر موافقت کرد که این اصلاحات باید انجام شود. از دوشنبه، باشگاهها جزئیات مربوط به وامهای سهامداران را به لیگ برتر ارائه دادهاند و جلسه مقدماتی در روز پنجشنبه برگزار خواهد شد.
خود باشگاه سیتی با 19 باشگاه دیگر تماس گرفته و از طریق مشاور عمومی خود، سیمون کلیف، به آنها اعلام کرد که تحلیل لیگ برتر اشتباه است. قوانین APT اکنون باطل شدهاند و نباید عجلهای برای تغییر آنها وجود داشته باشد.
احتمالاً وجود تصوری مبنی بر عدم وجود قوانین APT و در نتیجه عدم وجود PSR مؤثر به نفع باشگاه سیتی خواهد بود. اما اگر 14 باشگاه در هفتههای آینده به اصلاحات رأی دهند، قوانین APT به هر حال بهروزرسانی خواهند شد. پس منچسترسیتی باید حداقل شش باشگاه دیگر را راضی کند تا به این اصلاحات رای ندهند.
آیا منچسترسیتی میتواند در این زمان کم شش متحد دیگر پیدا کند؟ زمان به ما نشان خواهد داد، اما نامهای که به باشگاهها ارسال شده است، نشان میدهد که جنگ حقوقی آنها ادامهدار خواهد بود. هر بار که سیتی با مخالفتی روبرو میشود، آن را به چالش میکشد و این چالشها طولانی و پرهزینه هستند. نامه کلیف به وضوح نشان داد که او با هرگونه واکنش عجولانه و بدون فکر در به روزرسانی قوانین APT مخالف است.
او نوشت: "چنین رویکرد عجولانهای احتمالاً منجر به اختلافات حقوقی بیشتر و هزینههای قانونی اضافی خواهد شد. اینجاست که لیگ برتر در وضعیت دشواری قرار گرفته است. منچسترسیتی میخواهد سایر باشگاهها نیز از رویکرد آنها پیروی کنند و توصیههای لیگ برتر، تیم نظارتی حقوقی آن و هیئت مدیره را نادیده بگیرند.
لیگ برتر اکنون باید این فرض را بپذیرد که هر بار بخواهد سیتی را تحریم کند یا ارزش معاملات تجاری آنها را به چالش بکشد، با اعتراضات حقوقی بیشتری روبرو خواهد شد. این رقابت، یک رویداد ورزشی با قوانین خاص خود بود که مالکان لیگ برتر، یعنی بیست سهامدار آن، به آنها پایبند بودند. اما دیگر اینطور نیست. این وضعیت قابلتوجهی است که موفقترین رقابت فوتبالی تکملیتی جهان در آن قرار گرفته است.
این مسئله انسان را به فکر فرو میبرد که در سطوح بالای مدیریتی منچسترسیتی چه میگذرد. مدیران باشگاه تحت چه فشاری هستند تا در دادگاه نتیجه بگیرند؟ گزارش هیئت قضایی هر از گاهی، بینش شگفتانگیزی از ماهیت این نبرد حقوقی ارائه میدهد.
با توسعه اختلاف بر سر ارزش بازار منصفانه اتحاد، وکلای سیتی ارزیابیهای جدیدی از این معامله را دریافت کردند که توسط یک طرف ثالث بین ۱۸ دسامبر سال گذشته تا ۲۷ فوریه ارائه شده بود. آنها این ارزیابیها را در ۲۳ مارس به لیگ برتر تحویل دادند. هیئت قضایی گزارش داد که این ارزیابیها غیرمنتظره و قابل توجه بودند و برای تیم نظارتی لیگ برتر که از قبل تحت فشار بود، مشکلات قابل توجهی ایجاد کردند.
لیگ برای تحلیل این ارزیابیها مجبور شد ۹۶ درخواست اضافی برای توضیحات به منچسترسیتی ارائه کند. لیگ دو بار تقاضای تمدید مهلت تصمیمگیری هیئت مدیره را کرد که هر دو بار با مخالفت سیتی مواجه شد. هیئت رسیدگی کننده به این نکته اشاره کرد که اسناد مربوطه توسط باشگاه سیتی اغلب خیلی دیر وقت ارسال میشد. سیتی در ماه آوریل به درخواست لیگ برتر برای تمدید مهلت پاسخ داد، آن هم در ساعت 23:15.
مای فیلفیلد، مدیر غیر اجرایی لیگ برتر انگلیس و یکی از چهرههای کلیدی در تصمیمگیریهای آن، که طبق نظر هیئت رسیدگی کننده یک شاهد صادق بود، در یکی از موارد تا ساعت ۴ صبح مشغول خواندن گروهی از این اسناد بود. در یک مقطع، از او خواسته شد تا درباره اصطلاحات مورد ادعای یک معامله با یک طرف غیر مرتبط که وکلای سیتی برای حمایت از ارزشگذاری معامله اتحاد ارائه کرده بودند، بحث کند.
او اعلام کرد که اصطلاحات ارائه شده به هیچ وجه معاملهای کامل را تشکیل نمیدهند. فیلفیلد به هیئت رسیدگی کننده گفت: "در قرارداد، این موارد از اصطلاحات شامل بیش از ۴۰ صفحه است. واضح است که برخی از جزئیات آنها باید به دقت بررسی شوند.
در برخی موارد، به نظر میرسید باشگاه سیتی با استفاده از هر ابزاری که در دست داشت، بهطور گستردهای در این پرونده حقوقی درگیر شده است، آن هم در ساعات پایانی شب، درست مانند دانشجویانی که در آستانه تحویل پایاننامههای خود هستند.
ادعای اصلی آنها مبنی بر اینکه «هیئت مدیره لیگ برتر با تعیین آستانه قانونی برای ارزش گذاری معامله اتحاد، به صورت نامنصفانه عمل کرده است» در همه جوانب به جز یک نکته رد شد. با وجود این، تیم حقوقی سیتی همچنان مصمم است.
آنها خواهان آن هستند که لیگ برتر قوانینی را که بر اساس آن به پیروزی رسیدهاند، تغییر ندهد، زیرا این کار به معنای ترمیم زخمهای کوچک آنها است. شاید بتوان گفت که هدف از هر اختلاف، رسیدن به توافق، سازگاری با شرایط جدید و حرکت به جلو است. اما سیتی به جای آن، تهدید به ادامهی این روند حقوقی میکند و به نظر میرسد تا زمانی که به خواستهی خود نرسد، از این کار دست برنخواهد داشت.
به قلم سم والاس از تلگراف