بخشی از پریشانیِ تو، ناشی از
یک خـشمِ مـدفون شـده اسـت.
چیزی در تو هست، نوعی ترس و کم‌رویی،
که اجازهٔ ابراز خشمت را نمی‌دهد.
به جای آن به فروتنی‌ات می‌نازی!
نوعی پاکدامنیِ اجباری برای خود پدید آورده‌ای.
احساسات را در عـمق مـدفون می‌کنی،
و چون دیگر خشمی را تجربه نمی‌کنی،
تصور می‌کنی یک قدیسی!
فرو خوردن خشم، انسان را
بیمار می‌کند.
