پرسپولیس در دومین هفته از آغاز لیگ برتر ایران به مصاف تراکتور رفت و در یک بازی جذاب در آخر با تساوی و تقسیم امتیازات به پایان رسید. در این بازی پرسپولیس عملکرد خوبی با وجود ده نفره شدن داشت، موقعیت های زیادی را به تراکتور داد اما شاگردان اسکوچیچ موفق به زدن بیش از یک گل نشدند، البته سیو های بی نظیر دروازبان الجزایری پرسپولیس نیز تاثیر زیادی روی روند بازی داشت و سدی بزرگ مقابل مهاجمان تراکتور بود. مشکلات دفاعی پرسپولیس، نگرانی‌هایی را به وجود آورد؛ اما مسئله این است که علت موقعیت‌های زیاد تراکتور چه بود؟
یارگیری هایی که شکل نمی‌گیرند!
همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید امیرحسین حسین‌زاده در پست هافبک تهاجمی سعی دارد به محوطه جریمه نفوذ کند، اما هیچ هافبکی از پرسپولیس به دنبال او نیست؛ اسدبیگی و ریگی بازیکنی نیستند که سرعت و قدرت مقابله با هافبک‌های سریع حریف را داشته باشند، امیرحسین باوجود اینکه در محوطه جریمه درون یک مربع قرار می‌گرفت اما باز هم می‌توانست آزادانه حرکت کند.
در پرتاب‌های اوت نیز همانطور که مشاهده می‌کنید ۵ بازیکن از پرسپولیس در محوطه قرار دارند اما هیچ یارگیری درستی شکل نمی‌گیرد و حسین‌زاده به راحتی می‌توانست دروازه پرسپولیس را تهدید کند.
بی‌مهابا بودن پرسپولیس در هنگام حمله کردن
هنگامی که بازیکنان تراکتور به پرسپولیس ضد حمله می‌زدند، کاملا آشکار بود که ایوب العملود و وحید امیری تمایل دارند به عنوان دو مدافع چپ و راست، در خط حمله و هافبک مشارکت داشته باشند؛ به همین دلیل وقتی به جلو می‌آیند یک فضای آزاد پشت آن‌ها به وجود می‌آید و یک فرصت خوب برای وینگرهای تراکتور برای یک ضد حمله ایجاد می‌کند.
در تصویر زیر مشاهده می‌کنید که العملود جامانده است و خط هافبک پرسپولیس مجبور است برای جبران نبود او به سمت راست متمایل شود.
در ضد حمله‌های دیگر نیز نمایان است که پرسپولیس با دو مدافع مرکزی دارد بازی می‌کند و خیلی راحت توپ بین فضای دو مدافع مرکزی و دو مدافع کناری که به جلو حرکت کرده‌اند (العملود و امیری) می‌رود و به راحتی تراکتور با یک پاس مستقیم صاحب یک ضد حمله می‌شود، حریفان می‌توانند صرفا با سرعت وینگرهای خود موقعیت‌های خطرناکی را روی دروازه پرسپولیس ایجاد کنند.
اشتباه تاکتیکی در سیستم دفاعی
پرسپولیس یک تاکتیک اشتباه در کارهای دفاعی خود پیاده‌سازی کرده بود، هافبک دفاعی بیشر مواقع به خط دفاعی اضافه می‌شد و یک خط به عقب می‌آمد، اما بازهم خط دفاعی به سمتی می‌رفت که بازیکن حریف صاحب توپ بود، همین امر باعث می‌شد فرشاد احمدزاده به عقب بیاید و آن قسمت خالی شده زمین را پوشش دهد، به دلیل زیاد بودن فاصله وینگرها، این پوشش خیلی می‌تواند برای پرسپولیس خطرناک باشد.
پوشش فضای بین هافبک و دفاع توسط مدافع مرکزی
در این بازی خط دفاعی پرسپولیس با خط هافبک اصلا هماهنگ نبودند و به همین خاطر گولسیانی مجبور بود گاهی اوقات یک خط به جلو بیاید و این باعث می‌شد تا پشت او خالی شود و یک فضای ایده‌آل برای حمله حریف به وجود بیاورد؛ تراکتور نیز از این فضای به وجود آمده چندین بار استفاده کرد. اینجور اشتباهات و ناهماهنگی‌ها می‌تواند برای پرسپولیس بسیار خطرناک باشد و موقعیت‌های منجر به گل را به وجود بیاورد.
پرسپولیس در این بازی تنها یک گل دریافت کرد و آن هم به دلیل وجود ستاره‌ای درون دروازه به نام الکسیس گوندوز بود. او در این بازی ۶ بار مانع گل خوردن تیم پرسپولیس شد. خوان کارلوس گاریدو به تازگی هدایت قرمزپوشان پایتخت را در دست گرفته است اما این حجم از اشتباهات نگران‌کننده است و به نظر می‌رسد هرچه زودتر باید فکری به حال تاکتیک‌های دفاعی قهرمان لیگ برتر فصل گذشته ایران کند تا این تیم شرایط بهتری را در ادامه فصل چه در لیگ برتر ایران و چه در لیگ نخبگان آسیا تجربه کند.
