نمیترسم از آیندت مسیرِ تو رو باید رفت
میلروزنمت با هر خط ، تکون بخور مادر *گ
خاکِ تو منو خاکم کرد ، زنجیرِ تنت هلاکم کرد
خفقانِ تو لالم کرد ، ماتم کده ی تو ماتم کرد
اشک نمیاد یه دونه قطرم ، کُشتم حسمو بدون نبضم
افتادی تو به جونه قلبم ، این دفعه قلبتو نشونه رفتم
همه لحظاتِ پِرتیمو پس بده ، دغدغه های فکریمو پس بده
قدمای کیلومتریمو پس بده ، اشکِ برادرم مهدی رو پس بده
ببین دردو همه اینا تقصیر توئه
منه وحشی دوره گردو ، همه اینا تقصیر توئه
ببین دست خشک و سردو ، همه اینا تقصیر توئه
رنگ غم حس درد ، همه اینا تقصیر توئه
ببین چطور سگ خور شدم ، همه اینا تقصیر توئه
با هر آش و لا*ی دم خور شدم همه ، اینا تقصیر توئه
چطو معتاد الکل شدم ، همه اینا تقصیر توئه
چطو از کم شدن پُر شدم ، مادر *گ اینا کار توئه
من تموم شهرو گشتم ، مادر *گ اینا کار توئه
تموم تلخیه سرگذشتم ، مادر *گ اینا کار توئه
اگه الان یه چرکه غُدم ، مادر *گ اینا کار توئه
اگه حتی عشقم ج*نده شد رفت ، مادر *گ اینا کار توئه
اگه یکی واسه آزادی داد زد ، مادر *گ اینا کار توئه
مادرم وسط لالایی خواب رفت ، مادر *گ کار توئه
اگه میبینی که تنم پارس ، مادر *گ اینا کار توئه
ولی هنوزم جنم دارم ، مادر *گ اینم کار توئه
نمیترسم حتی أ تو ، متنفر از هم شب هم صبح
دیگه بار نکن هر جفنگو ببین جفتمون هاریم هم من هم تو
هم من هم تو خوب میدونیم ، مجنونیم مجنون میمونیم
خیلیا رو تنمون ریختن خون ، توویِ خون میمونیم
بگو به اون که اون بالا نشست ، روی تنت اون که صاحبته
بهش بگو من دیگه آماده ام ، وقتش رسیده که آماده شه
بگو من از چی دَم میزنم ، چرا حرف از زیاد و کم می زنم
با بهترین قلم دنیا بنویسه ، با یه مداد ضربدرو من میزنم بگو
دیگه پیرم دراومد از جایی که پیرهن دراومد
از آدما متنفرم ، چون هیچکدوم پیشم نموندن
بگو من از چی دم می زنم چرا حرف از زیاد و کم میزنم
بگو من از چی دَم میزنم ، حرف از زیاد و کم میزنم
الان گرگ و میشه هوا ، گرگا میشن
روشن شه میش و گرگا میشن
خیلیا اینجا با گرگا شیشن
ولی تهش میبینی که قربانی شن
شاید موند شاید رفت ، شاید به تلخی عادت کرد
من روی خاکت زندم ، نمیترسم از آیندت
