غریبی سخت مرا غریبی سخت مرا
دل گیر داره غریبی سخت مرا
دل گیر داره فلک بر گردنم زنجیر داره
فلک از گردنم فلک از گردنم
زنجیر بردارکه غریبی با دلم زنجیر داره
اگر دستم رسد بر چرخ گردون
اگر دستم رسد بر چرخ گردون
از اون پرسم از اون پرسم
که این چون است و آن چون
یکی را داده ایی یکی را داده ایی
صد ناز نعمت یکی را یکی را
آلوده در خون بهارونم رسد
جوانیم هم جوانیم هم بود نگذشت
سر قبر سر قبر جوانان لاله روی
زمین که بهرشان باید به گل گشت
تن محنت کشیده تن محنت کشیده
دارم خدایا دل حسرت کشیده
دل حسرت کشیده دارم خدایا
ز شوق مسکن ز شوق مسکن
ze shoghe meskan ze shoghe meskan
داد غریبی ز سینه آتش دارم خدایا
dade gharibi ze sine atash daram khodaya
ترانه آهنگ داد غریبی از ویگن
دارم خدایا دل حسرت کشیده
دل حسرت کشیده دارم خدایا
ز شوق مسکن ز شوق مسکن
ze shoghe meskan ze shoghe meskan
داد غریبی ز سینه آتش دارم خدایا
