Saudade 19- لئو اولین توپ طلاشو 2009 گرفت(22 سالگی) و کریس هم 23 سالگی(2008)
- تو سال 2007 هم مسی هم رونالدو برای اولین بار بود که جزو کاندیدا های نهایی فرانس فوتبال(3 نفر اصلی) بودن که مسی تو 20 سالگی سوم شد و رونالدو هم تو 22 سالگی دوم شد.(اون سال کاکا برنده شد)
- اولین باری که مسی تو لیست فرانس فوتبال اومد برمیگرده به سال 2006 که نفر 20 ام رنکینگ شد (19 سالگی) و اولین باری هم که رونالدو تو لیست اومد، سال 2004 هست که نفر 12 ام شد(19 سالگی)
- مسی تا حالا 14 بار جزو نامزد های نهایی توپ طلا(3 نفر) شده و رونالدو هم 12 بار. علاوه بر این مسی 2 بار دیگه هم تو لیست بوده (اما جزو کاندیدا های نهایی نبود) رونالدو هم 6 بار دیگه. یعنی در کل رونالدو 18 بار تو لیست بود و مسی 16 بار
این آمار های نزدیک به هم که تو بعضیا کریس کمی جلو تر بوده و تو بعضیا هم مسی، نشون میده که هر دو بازیکن های بسیار با استعدادی بودن و صرفا یه تلنت نبودن. پس از لحاظ استعداد برتری خاصی نسبت به همدیگه ندارن.
در رابطه با بحث تلاش و پشتکار باید بگم درسته که رونالدو به حرفه ای گری شهرت داره اما واقعا چقدر میتونه نسبت به بقیه هم تیمی هاش تمرین کنه؟( با توجه به اینکه از یک مرزی به بعد تمرین بیشتر برای ورزشکار نتیجه عکس میده) رونالدو کلا میانگین یکی دو ساعت بیشتر میتونه تمرین کنه اما رمز این آمار و 5 توپ طلا یکی دو ساعت تلاش بیشتر نیست، بلکه مسئله اینه رونالدو برای رسیدن به یه مهارتی و حفظ آمادگی برای اجرای اون مهارت تو زمین، زمان به مراتب خیلی کمتری نیاز داره نسبت به بقیه (به دلیل تمرکز عجیب، بازدهی فوق العاده و قدرت یادگیری بسیار بالاش) یعنی نتیجه ای که رونالدو با 3 ساعت تمرین در روز میگیره یه بازیکن عادی باید 15 ساعت براش وقت بذاره که عملا امکان پذیر نیست.
تفاوت مسی و رونالدو برمیگرده به سیستم فکری اونا. تو کتاب "تفکر سریع و کند" به نوشتۀ دنیل کانمن(برندۀ جایزه نوبل) اشاره شده که دو تا سیستم فکری داریم: سیستم شماره یک شهود محور و سریع تر...سیستم شماره دو منطق محور و کند تر
تو سیستم شماره یک(مال مسی) نقش اصلی رو ناخودآگاه بازی میکنه. یعنی غریزه و هرچیزی که از درونش بیاد، نه چیز هایی که آموخته شده بهش. یادمه یبار مسی گفته بود من هیچوقت صحنه های بازی رو از قبل برای خودم تو تمرین شبیه سازی نمیکنم و تو همون لحظه داخل میدون تصمیم میگیرم. این یعنی دقیقا همین
تو سیستم شماره دو(مال رونالدو) نقش اصلی رو خودآگاه بازی میکنه یعنی هرچقدر قدرت و سرعت پردازش اطلاعات مختلف بره بالاتر و مثل یه کامپیوتر بشی تو این سیستم بهتری(که این امر با تلاش زیاد و اصولی ممکنه)...برا همینه به رونالدو میگن ماشین گلزنی
یعنی این دو تا سیستم برتری خاصی نسبت به هم ندارن و تو همه افراد جفتش هست منتها یکی غالب هست بر اون یکی.
در رابطه با واژۀ "نابغه" هم بگم. تو کتاب "دیدگاه کانت در باب نبوغ" گفته شده که کانت(فیلسوف) اعتقاد داره نبوغ نوع خاصی از نوع آوری هست که "اصالت" داره و شبیه هیچ چیز دیگه ای نیست که قبلا باهاش مواجه شده باشی. یعنی صرفا بحث خلاقیت نیست بلکه نبوغ درجه ای هست که افراد سیستم یک میتونن بهش برسن ولی خب طبیعتا از اونا هم افراد خیلی کمی بهش میرسن.
چیزی که هست در رابطه با نبوغ اینه که از کوچک ترین جزئیات میشه پی برد به چیزی که در فرد هست(اصالت) یعنی شما حتی از یه لمس توپ مسی متوجه قضیه میشید و نیازی نیست که منتظر بمونید مثل نیمه نهایی 2011 سی ال تو الکلاسیکو از وسط میدون استارت بزنه کل تیم رو بهم بریزه و توپ رو گل کنه. البته این نتیجه ای هست که بالاخره رخ میده ولی نیازی به انتظار نیست و از پسِ یه لمس توپ یا یه پاس همه چیز مشخص میشه. پس نبوغ به "اصالت" مرتبط هست که از کوچک ترین جزئیات هم مشخص میشه و کسایی که صرفا کار هایی که بقیه انجام میدن رو بهتر انجام میدن و برتر هستن (اما متفاوت نیستن) باعث نمیشه بهشون بگیم نابغه
پس برخلاف خیلی ها که کریس رو میکوبن و میگن فقط گل خالی بلدی بزنی استعداد نداری فلان(که احتمالا چند ساله شروع کردن فوتبال دیدن) من میگم اتفاقا کریس قطعا جزو 10 استعداد برتر تاریخ فوتبال هست اما اون چیزی که بهش میگیم نبوغ رو در اون نمیبینم و در کسایی مثل پله و پلاتینی هم نمیبینم هرچند این افراد میتونن جایگاه بالاتری نسبت به امثال مسی و مارادونا داشته باشن تو لیست برترین بازیکنان تاریخ فوتبال(کما اینکه خیلی وقت ها پله شماره یک بود) اما صفت نابغه رو در موردشون قبول ندارم.
مرسی که خوندین
