با سلام و درود و احترام خدمت شما دوستان گرامی ، ممنون میشم ویدئو تا آخر مشاهده کنید.
زیدان در مدت زمان حضورش در باشگاه بوردو فرانسه ، شماره (۷) را به تن داشت و در جام یوفای فصل ۹۶-۹۵ ، عملکرد عالی و درجه یکی داشت و در مقابل رئال بتیس هم ، زیبا ترین و بهترین گل مسابقات را از وسط زمین با پای چپ با یک ضربه دیدنی والی به ثمر رسانده بود.
اما اوج کار و هنرنمایی زیدان مقابل تیم قدرتمند و پر ستاره آث میلان رقم خورد ، زیدان از همان ابتدای دوران فوتبالش و دوران جوانی ، نشون داد مرد بازی های بزرگه و همیشه بزرگان تاریخ فوتبال به چالش می‌کشه.
زیدان در بازی رفت در ورزشگاه سن سیرو برای اولین بار با پائولو مالدینی ، یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال و اسطوره بزرگ باشگاه میلان ، روبرو شد. این اولین جنگ مالدینی با زیدان بود ، که با انتقال زیدان به یوونتوس ، تقابل های دیدنی و جذابی با همدیگه سپری کردن.
زیدان در بازی رفت ، چندین دریبل و دوئل موفق در برابر مالدینی ، بارزی ، پاتریک ویرا ، مارسل دسایی و کاستاکورتا داشت که یک دریبل سرپایی زیبایی هم به مالدینی میزنه.
زیزو ۲ موقعیت گل هم ایجاد کرد که هیچکدوم از موقعیت ها تبدیل به گل نشدن تا بوردو نتونه از جهنم سن سیرو امتیازی بگیره و آث میلان فابیو کاپلو ۲-۰ برنده بازی رفت شد.
اما در بازی برگشت جادوی زیدان جوان باعث تاریخ‌سازی بوردو مقابل اون میلان افسانه ای شد.
زیدان در زمین توپ و میدان در اختیار داشت و بار ها و بار ها بازیکنان بزرگ میلان کلافه میکرد و همچون بازی رفت چندین دریبل و دوئل موفق در برابر مالدینی ، مارسل دسایی ، فرانکو بارزی و پاتریک ویرا داشت.
تا اینکه زیدان در دقایق پایانی مسابقه ، با پایه ریزی و ایجاد موقعیت گل ، گل‌های دوم و سوم بوردو ساخت و بوردو با درخشش زیدان و یک کامبک تاریخی با حذف میلان ، به مرحله نیمه نهایی رفت.
زیزو در مرحله نیمه نهایی هم مقابل اسلاویا پراگ در بازی رفت درخشید ولی بازی برگشت فقط ۳۰ دقیقه بازی کرد و به دلیل مصدومیت زمین بازی ترک کرد.
بوردو پس از حذف اسلاویا پراگ به فینال مسابقات رسید ولی زیدان و هم تیمیاش هر دو بازی رفت و برگشت فینال به بایرن مونیخ باختند و نایب قهرمان شدن.
.
«زیدان در پایان فصل ۹۶-۹۵ به عنوان بهترین بازیکن لیگ فرانسه انتخاب شد و تابستان همون سال به باشگاه یوونتوس منتقل شد و دوران تاریخ‌سازی خود را در یوونتوس و در سالهای بعد در رئال مادرید ادامه داد و در فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ ، پس از یک دهه هنرنمایی در میادین های بزرگ باشگاهی و ملی ، پس از فینال جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان ، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد»
