1. ساخت چین 2025
طبق این سند که در سال 2015 تصویب شد چین باید طی 10 سال به خودکفایی در علم و تکنولوژی برسد و جایگاه صنعت چین تا سال 2025 باید از تولیدکننده کالاهایی با تکنولوژی معمولی به تولیدکننده کالاهایی با تکنولوژی پیشرفته ارتقا یابد.
از آنجا که برندهای امریکا و متحدانش همواره پرچمدار تکنولوژی در جهان بوده اند، این طرح منافع آنها را به خطر انداخته است.
2. ابتکار یک کمربند و یک راه
یک طرح توسعه بلندمدت است که در سال 2013 مطرح شد و قصد دارد چین را از طریق ترکیبی از راه های ابریشم دریایی و زمینی به سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا وصل کند. این طرح شامل سرمایه گذاری روی بنادر، خطوط راه آهن، بزرگراه ها، فرودگاه ها، نیروگاه ها، ارتباطات و خطوط انتقال انرژی است. کشورهایی که تاکنون بیشترین سرمایه گذاری روی آنها انجام شده است شامل پاکستان، امارات متحده عربی، مصر و نیجریه در حوزه خاورمیانه و آفریقا؛ مالزی، اندونزی، سنگاپور و بنگلادش در حوزه جنوب شرقی آسیا؛ قزاقستان و روسیه در حوزه آسیای مرکزی و شرق اروپا می باشند.
همانند طرح مارشال که پس از جنگ جهانی دوم نفوذ بالایی برای امریکا ایجاد کرد، این طرح نیز در صورت موفقیت میتواند چین را به هژمون جهانی تبدیل کند پس امریکا حق دارد نگران این طرح باشد.
3. بانک سرمایه گذاری زیرساخت آسیا و بانک توسعه جدید
در سال 2014 چینی ها بانک سرمایه گذاری زیرساخت آسیا را در پکن بنیان گذاشتند که هدف آن اعطای وام برای توسعه زیرساختها در قاره آسیاست. در همین سال دفتر مرکزی بانک توسعه جدید(بریکس) را در شانگهای تاسیس کردند.
امریکا این بانکها را رقیبی برای بانک جهانی و صندوق بین المللی پول میداند. بانک جهانی با اعطای وام به کشورها تا حدی ضامن کنترل امریکا بر آن کشورها میشد بنابراین شکل گیری رقیبی برای بانک جهانی به نفع امریکا نخواهد بود.
