توی این سری چندتا از بیت ها وشعرهای عاشقانه ای که پسندیدم رو براتون میذارم
ایشالا پارت 2 و 3 هم داریم
فعلا فقط از فاضل نظری میذارم
گاهی شرار شرم و گاهی شور شیدایی است / این آتش از هر سر که برخیزد تماشایی است
دریا اگر سر می زند بر سنگ حق دارد / تنها دوای درد عاشق ناشکیبایی است
زیبای من ! روزی که رفتی با خودم گفتم / چیزی که دیگر برنخواهد گشت زیبایی است
راز مرا از چشم هایم می توان فهمید / این گریه های ناگهان از ترس رسوایی است
این خیره ماندن ها به ساعت های دیواری / تمرین برای روزهایی که نمی آیی است
شاید فقط عاشق بداند او چرا تنهاست / کامل ترین معنا برای عشق تنهایی است
ای پاسخ بی چون و چرای همه ی ما
اکنون تویی و مسئله های همه ی ما
کو آنکه در این خاک سفر کرده ندارد
سخت است فراق تو برای همه ی ما
ای گریه ی شب های مناجات من از تو
لبخند تو آیین دعای همه ی ما
تنها نه من از یاد تو در سوز و گدازم
پیچیده در این کوه صدای همه ی ما
ای ابر اگر از خانه ی آن یار گذشتی
با گریه بزن بوسه به جای همه ی ما
ما مشق غم عشق تو را خوش ننوشتیم
اما تو بکش خط به خطای همه ی ما
گر یاد تو جرم است غمی نیست که عشق است
جرمی که نوشتند به پای همه ی ما
در آتش عشق تو اگر مست نسوزیم
سوزانده شدن باد سزای همه ی ما
فواره وار، سربه هوایی و سربه زیر
چون تلخی شراب، دل آزار و دلپذیر
ماهی تویی و آب؛ من و تنگ؛ روزگار
من در حصار تُنگ و تو در مشت من اسیر
پلک مرا برای تماشای خود ببند
ای ردپای گمشده باد در کویر
ای مرگ می رسی به من اما چقدر زود
ای عشق می رسم به تو اما چقدر دیر
مرداب زندگی همه را غرق می کند
ای عشق همّتی کن و دست مرا بگیر
چشم انتظار حادثه ای ناگهان مباش
با مرگ زندگی کن و با زندگی بمیر
ای عشق! دل دوباره غبار هوس گرفت
از من گلايه کرد و تو را دادرس گرفت
دل بازهم بهانه ی رفتن گرفت و باز
تا بال و پر گشود سراغ از قفس گرفت
گفتم به هيچ کس دل خود را نمی دهم
اما دلم برای همان هيچ کس گرفت
افسردگي به خسته دلي از زمانه نيست
افسرده آن دلی ست که از همنفس گرفت
لبخند و ريشخند کسی در دلم نماند
هرکس هرآنچه داد به آيينه پس گرفت
این از پارت 1
امیدوارم خوشتون بیاد
قسمت های بعدی خیلی قشنگ ترن (اون دفتر اصلیم پیشم نبود)
موفق باشید
