همیشه شاگردخیلی از بازیکنای ایرانی ظاهراً معمولی، از کاپیتان های بعضی تیمای ایتالیایی و انگلیسی استعداد بهتری داشتن و دارن
نکته اول نداشتن بعضی امکانات سخت افزاری تو بحث بدنسازی
دوم کمبود مربیای درست و حسابی که هم چیزی برای ارائه داشته باشن، هم بازیکن حرفشون رو بخونه.
مثلاً من یادم میاد سالهای اولیه اومدن کیروش به ایران، مجتبی جباری که تو اون برهه اوضاع بدنی بهتری داشت، تو تیم ملی شده بود یه چیزی شبیه مارکو رویس تو گل و پاس گل و همه چی.