محمدرضا رمضانیای کاش زیدان ۲۰۰۶ خداحافظی نمی‌کرد و تو یورو ۲۰۰۸ و جام جهانی ۲۰۱۰ بازی میکرد.
تا فرانسه از گروهی میکشوند بالا.
زیزو میتونست بره تو لیگ آسون تا برای تورنومنت های بزرگ ملی آماده باشه.
زیدان بعد از ۳۰ سالگی هم فوق العاده بود.
زیدان تو فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ در ۲۹ سالگی اومد رئال و فصل دومش یعنی ۲۰۰۳-۲۰۰۲ دیگه ۳۰ ساله بود.
که از اینجا به بعد یعنی فصل 2002/03 زیدان رو 31 گل رئال تاثیر مستقیم داشت!
که بهترین بازیکن جهان هم شد ( جایزه فیفا )
فصل 2003/04 زیدان رو 24 گل تاثیر مستقیم داشت.
فصل آخرش یعنی ۲۰۰۶-۲۰۰۵ رو ۲۱ گل رئال فقط تاثیر مستقیم داشت!
فقط فصل متوسطش ۲۰۰۵-۲۰۰۴ بود که بازم رو 14 گل تاثیر مستقیم داشت.
تازه این تأثیرات مستقیم زیدان هست که آمار گل و پاس گلش هست ، مطمئنا تاثیرات غیر مستقیم زیادی هم داشته!
اینم باید در نظر بگیریم که با اخراج دل‌بوسکه رئال دیگه یه تیم معمولی بود و پر از نقاط ضعف.
اما رده ملی :
تو یورو ۲۰۰۴ فرانسه از گروهی کشید بیرون.
ولی بعد از یورو و حذف مقابل یونان خداحافظی کرد.
ولی با نتایج ضعیف فرانسه و چهارم بودنش تو گروه آسون مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ با وساطت رئیس جمهور و بزرگان کشور فرانسه برگشت.
و با برگشتش تو مقدماتی درخشید و فرانسه رفت جام جهانی.
و گل سر سبدش هم جام جهانی ۲۰۰۶ بود که زیزو ۳۵ ساله بود و بهترین بازیکن جام هم شد.
به طور کلی تو جام جهانی ۳ گل زد و ۱۴ موقعیت گل هم در جام جهانی ایجاد کرد.
ای کاش تو ۳۵ سالگی خداحافظی نمی‌کرد و حداقل تا ۲۰۰۸ بازی میکرد.
