آندریاس برمه، زننده گل پیروزی بخش آلمان برابر آرژانتین در فینال جامجهانی ۱۹۹۰ درگذشت... |
چیزی که یک مهاجم را جاودانه میکند گلزنی است. مانند لیونل مسی و کریس رونالدو، اما چه چیزی باعث ماندگار شدن یک مدافع در تاریخ میشود؟ تکلهایی به مانند تکلهای مالدینی، تعصب؟ زدن یک گل به یاد ماندنی؟ شاید دلیل آخری چیزی باشد که باعث شده باشد کماکان نام آندریاس برمه در تاریخ ماندگار باشد، به طوری که اعلام خبر مرگش در بهبوهه بوندسلیگای آلمان و در شرایطی که بایرن مونیخ بعد از ۱۱ دوره قهرمانی متوالی حالا در آستانه تسلیم سپر نقره ای به بایرلورکوزن باشد یک ضربه محکم به فوتبال آلمان باشد.
تنها نزدیک به چهل روز بعد از درگذشت فرانتس بکن بائر فوتبال آلمان یکی از چهرههای مهم دیگر خود را از دست داد. آندریاس برمه، مدافع چپ سابق تیم ملی فوتبال آلمان که نقش مهمی در قهرمانی این تیم در جامجهانی ۱۹۹۰ با زدن گل پیروزی بخش آلمان برابر آرژانتین در دیدار فینال آن مسابقات داشت به علت سکته قلبی درگذشت، خبری که برای هر هوادار فوتبال خبری دردناک است.
برمه فوتبال خود را از باشگاه کایزرسلاوترن شروع کرد، همان باشگاهی که در آن از فوتبال خداحافظی کرد. او همچنین در بایرن مونیخ، رئال زاراگوزا و اینترمیلان توپ زد، باشگاههایی که هرکدام خاطره ای از برمه در ذهن خود دارند.
چندی گذشته بود که ناگهان خبری ناگوار به گوش فوتبالدوستان رسید، خبری که کوتاه بود و دردناک: آندریاس برمه درگذشت. بله، آندریاس برمه فقید نزدیک به چهل روز بعد از درگذشت همبازی قدیمی وی، فرانتس بکن باوئر درگذشت تا دوباره با دوست قدیمی خویش فوتبال بازی کند. منتها اینبار در آسمانها... آندریاس برمه رفت اما مسلما او فراموش نخواهد شد. مگر چه کسی میتوانست در شرایطی که بازیکنانی مانند لوتار ماتئوس، کاپیتان آلمان در جامجهانی ۱۹۹۰ جرأت ایستادن پشت آن ضربه پنالتی را نداشت پشت آن ضربه پنالتی بایستد و آن را به گل تبدیل کند؟ پس بیراه نیست که عده بسیاری از افراد هنوز مرگ آندریاس برمه را باور ندارند، اما حالا مرگ نحس از راه رسیده و برمه را هم با خودش برده به ناکجای جهان هستی. روزگار غریبی است، بعد از سر بابی چارلتون، مارادونا، پله و بکن باوئر حالا یکی دیگر از قهرمانان فوتبال جهان رخت از این دنیا بسته است.
نام آندریاس برمه قبل از هر چیز با شوتهای محکم و مهار ناشدنی وی و همچنین عملکرد الهام بخشش در مسابقات جامجهانی ۱۹۹۰ درآمیخته است. مسلما فوتبال دوستانی که فوتبال را از اواخر دهه ۹۰ میلادی دنبال میکنند شوتهای آندریاس برمه را فراموش نخواهند کرد؛ شوتهایی که برمه با هر دو پای خود به خوبی آنها را مینواخت، خود برمه راجع به این موضوع میگوید:
پای راستم دقیق تر از پای چپم است
فرانتس بکن باوئر، سرمربی سابق تیم ملی آلمان که چندی پیش درگذشت راجع به این توانایی آندریاس برمه میگوید:
من ۲۰ سال است که او را میشناسم و هنوز نمیدانم که او راستپا است یا چپپا؟
اما اگر آندریاس برمه به دلیل یک موضوع معروف باشد ضربه پنالتی او در فینال جامجهانی ۱۹۹۰ است، در شرایطی که آرژانتین، رقیب آلمان در دیدار فینال در طول ۹۰ دقیقه و در شرایطی که کانی گیا نمیتوانست تیم خود را در آن بازی همراهی کند نتوانست حملات پردامنه و خوبی را به روی دروازه آلمانها ایجاد کند و در شرایطی که بازیکنان و هواداران مانشافت هر لحظه منتظر گل اول بازی برای تیمشان بودند داور یک پنالتی مشکوک به سود آلمان گرفت، سرجیو گویکوچه آ، دروازه بان تیم ملی آرژانتین، تا پیش از بازی فینال، چهار ضربه پنالتی از یوگوسلاوها و ایتالیایی ها گرفته بود و نقش مهمی در رسیدن تیمش به فینال داشت و همین موضوع باعث شد تا لوتار ماتئوس، کاپیتان تیم ملی آلمان، از زدن ضربه پنالتی سر باز بزند و مسئولیت گل کردن آن ضربه را به آندریاس برمه واگذار کند. ضربه آندریاس برمه در شرایطی که گویکوچه آ جهت توپ را تشخیص داده بود به کنج دروازه آرژانتین رفت تا مانشافت برای سومین بار قهرمان جهان شود... نکته قابل توجه راجع به آن پنالتی این بود که برمه تا پیش از آن ضربه تنها یک بار در جریان بازی پشت یک ضربه پنالتی قرار گرفته بود که مربوط به تقابل دوستانه آلمان و انگلیس در سال ۱۹۸۶ میشد. او در نیمهنهایی جامجهانی ۱۹۹۰ نیز با شوتی تماشایی با پای چپ از روی ضربه آزاد دروازه پیتر شیلتون را باز کرد، اما در یک هشتم نهایی همان مسابقات او با شوتی زیبا و با پای راست خود دروازه والتر زنگا و ایتالیا را باز کرد.... حتی هنوز هم که هنوز است و بعد از مرگ وی کسی دقیق نمیداند که او راستپا بود یا چپپا، درست همانند همان جمله معروف فرانتس بکن باوئر.
از نظر افتخارات در دوران بازی آندریاس برمه دست بالاتر را نسبت به بسیاری از فوتبالیستهای همنسل خود داشت. دو قهرمانی بوندسلیگا همراه با بایرن مونیخ و کایزرسلاوترن، یک قهرمانی جام حذفی آلمان همراه با کایزرسلاوترن، یک قهرمانی در جام یوفا به همراه اینترمیلان، یک قهرمانی در جامجهانی ۱۹۹۰ و همچنین یک نایب قهرمانی در جامجهانی ۱۹۸۶ و چندین افتخار دیگر مانند قهرمانی در جام یوفا همراه با رئال زاراگوزا و قهرمانی در سری آ ایتالیا به همراه اینترمیلان چیزهایی هستند که کارنامه دوران فوتبال برمه را پربار میکنند.
یکی دیگر از منصههای مهم برمه، رابطه خوب او با فرانتس بکن بائر است، او زمانی که بکن بائر در ابتدای سال جدید میلادی درگذشت گفت:
فکر میکنم او در بهشت با پله و مارادونا مثلثی جادویی خواهد ساخت. به عنوان یک پسر کوچک، احتمالاً مانند هر پسری در آلمان، پوستر فرانتس بکن باوئر را بالای تختم آویزان کرده بودم. بعداً او مربی من شد و به من اجازه دادند با او کار کنم. و ما در نهایت دوست صمیمی شدیم. به همین دلیل است که باید از فرانتس تشکر کنم.