ناصر ابوعلیقطعا در تورنمنت های قاره ای عدم قهرمانی برای تیم های مدعی ناکامی محسوب میشه. اما ایران در مقابل ژاپن در نیمه دوم فوتبال بی نقصی ارائه کرد و ژاپن رو با شایستگی حذف کرد.
اما انگار همون برد مقابل ژاپن اعتماد به نفس کاذب به کادر فنی و بازیکنان ایران بخشد و با توجه به آمار رقابت های گذشته ایران با قطر، تیم قطر رو دست کم گرفتند و همین باعث شد در نیمه اول سورپرایز بشیم و دو یک عقب بیافتیم.
در نیمه دوم در همون ابتدای کار گل تساوی رو زدیم. اینجا بود که باید رو به فوتبال هوشمندانه و محتاطانه می آوردیم. یعنی فاصله بین خطوط رو کم می کردیم. کمی عقب نشینی می کردیم تا قطر بازتر بازی کنه و از تک فرصت ها در ضد حمله تیر خلاص رو به قطر بزنیم با به میدون آوردن نفراتی چون قائدی.
اما کادر فنی اشتباه کشنده ای انجام داد و کماکان به فوتبال تهاجمی و احساسی ادامه داد و قطر از فاصله بین خط دفاعی و خط میانی ما بهترین استفاده ممکن رو برد و با ضد حملات سریع به گل پیروزی رسید. البته کمی هم بدشانسی گریبانمون رو گرفت. مثلا دو ضربه سر پیاپی کنعانی زادگان که مدافع قطری از روی خط دروازه بلاک کرد یا ضربه دقیقه آخر جهان بخش به تیرک دروازه
در کل با توجه حذف اکثر مدعیان بهترین موقعیت برای رسیدن به قهرمانی مهیا بود و با کمی بازی منطقی و خونسردی در مواقع ضروری می تونستیم بعد از سال ها به قهرمانی برسیم.
در کل عملکرد کادر فنی و تیم ما قابل قبول بود
