طرفداری | تیم ملی ایران با بازیکنانی که برخی از آنها خود را بهترین نسل تاریخ فوتبال می خوانند و همچنین عنوان بهترین بازیکن تاریخ ایران در فلان پست را پیشکش یکدیگر می کنند، حتی یک بار هم به فینال جام ملتهای آسیا نرسید! چطور می توان عنوان بهترین نسل را به بازیکنان فعلی داد؟
شکی وجود ندارد نسلی فعلی فوتبال ایران یکی از بهترین نسل هاست ولی عنوان بهترین دادن به این نسل نه تنها ناراحتی و حسرت فوتبالدوستان ایرانی را کاهش نمی دهد، بلکه باعث عصبانیت و ناراحتی آنها می شوند. بازیکنانی که سال ها منتظرشان ماندیم به بلوغ برسند و خیلی از آنها به بلوغ رفتاری و حرفه ای نرسیدند، بازیکنانی که سر بزنگاه های حساس، همان پسران کم تجربه ای نشان دادند که بودند، بازیکنانی که ادعای بهترین بودن را کردند و زمانی که تیم ملی به آن ها نیاز داشت، به بدترین ورژن شان تبدیل شدند.
هواداران فوتبال ایران سال ها برای مهدی طارمی صبر کردند، صبر کردند تا بزرگ شود و در بزنگاه های مهم شبیه یک مرد باتجربه عمل کند ولی نشد که نشد. مهدی طارمی در جام جهانی 2018 و در ثانیه های پایانی بازی بهترین موقعیت ما برای صعود را به تور کناری دروازه چسباند، هواداران گفتند فدای سر او، باتجربه تر می شود و جبران می کند. چهار سال بعد از آن اتفاق مهدی طارمی در حساس ترین بازی ایران در جام ملتهای آسیا 2023 مقابل ژاپن غایب بود، آن هم به خاطر اینکه با یک حرکت بچه گانه در 31 سالگی قصد داشت در حضور تکنولوژی VAR داور مسابقه را گول بزند و پنالتی بگیرد!
بعد از پیروزی مقابل ژاپن، او نبود خود را مصلحت دانست و همه را به یاد روز تلخی انداخت که گفت شاید خیریتی در کار بوده است. خیریتی که پنجره پرسپولیس را بست و این تیم در فینال آسیا حتی تعویضی مقابل کاشیما نداشت.
مهدی طارمی در بازی بعدی هم به میدان رفت و مقابل قطر بدترین بازی اش را انجام داد و در دل مان گفتیم کاش اگر قرار بود اینگونه بازی کند، روی نیمکت می نشست. آقای طارمی، شما گفتید مصلحتی بود که مقابل ژاپن اخراج شوید، آیا در عملکرد فوق العاده ضعیف مقابل قطر هم مصلحتی وجود داشت؟ آیا در حذف ایران هم مصلحتی بود؟ اصلا تعریف تان از مصلحت چیست؟
تیم ملی ایران
علیرضا بیرانوند که به هیچ توپی در تورنمنت آسیایی نه نگفت و فقط یک کلین شیت انجام داد، مقابل خبرنگاران و دوربین ها ژست یک فاتح را می گیرد و با غرور خاصی می گوید نسل فعلی، بهترین نسل تاریخ فوتبال ایران هستند. بهترین نسل تاریخ فوتبال ملی ایران دقیقا به خاطر چه چیزی؟ به خاطر دو بار حذف در مرحله نیمه نهایی و یک بار در یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا؟
آقای بیرانوند، منصور رشیدی که بدون گل خورده قهرمان آسیا شد باید چه بگوید؟ کاش متر و معیارتان برای عنوان بهترین را به مردم هم می گفتید، شاید بهترین یعنی تیمی که بیشتر از باقی تیم ها حذف شده است!
در حالی که نسل فعلی پیر شده اند و وقت آن است کنار بروند تا بازیکنان جوان به میدان بیایند، احسان حاج صفی می گوید قصد ندارد بعد از انجام بازی های معمولی در سال های اخیر کنار برود و می خواهد همچنان بماند! آقای حاج صفی، سال هاست شما باید از تیم ملی کنار بروید و ای کاش محترمانه بعد از جام ملت ها اینکار را انجام می دادید.
آقایان، عنوان «بهترین نسل تاریخ فوتبال ایران» برای شما شبیه شوخی تلخ است که بارها و بارها بیانش می کنید و هر بار تلخ تر می شود. بهترین نسل تاریخ فوتبال ایران آن نسلی بود که بدون باخت قهرمان آسیا در سال 1976 شد و وقتی فقط یک تیم از کل قاره آسیا به جام جهانی می رفت، در سال 1978 این کار بزرگ را انجام داد.
حتی نسل های بعدی تیم ملی که شامل لژیونرهای درجه یک فوتبال ایران مثل علی دایی، مهدی مهدوی کیا، وحید هاشمیان و... می شدند هم می توانند ادعای بهترین نسل بودن را بکنند چرا که در فوتبال ایران اولین هایی را به ثبت رساندند، اولین این نسل چه بود؟
بروید و مصاحبه بازیکنان کره ای و ژاپنی را ببینید. بعد از حذف مقابل هواداران و مردم شان سر خم کردند و خواستار بخشیده شدن بودند، آن هم بعد از سال رویایی که ژاپن و کره جنوبی مقابل تیم های بزرگ پشت سر گذاشتند و آنها را به زانو درآوردند. بعد بازیکنان تیم ملی پس از حذف حرف از بهترین بودن می زنند! سال 2015 وقتی مقابل عراق حذف شدیم، خیلی ها مدعی شدند بازیکن عراق دوپینگ کرده، وقتی سال 2019 مقابل ژاپن آن فاجعه رقم خورد، بازیکنان تیم ملی گفتند صدای سوت از سوی هواداران شنیدند، وقتی سال 2023 اوت شدیم، حرف از بدشانسی و بد بیاری زدیم.
تیم ملی ایران
خطاب به بهترین نسل تاریخ فوتبال ایران که بدون دستاورد کنار رفتند؛ چه زمانی بهانه تمام می شود؟ مگر غیر این است که کشورهای دیگر بعد از حذف به سراغ دلایل فنی باخت می روند و شانس و بد بیاری را جزوی از آن نمی دانند؟ کاش حداقل در همه این سال ها کمی از کشورهای دیگر یاد می گرفتید، موقع باخت، باخت را می پذیرفتید و به دنبال بهتر شدن می رفتید، کاش بعد از شکست، نمی گفتید بهترین هستید و عذرخواهی می کردید.
تعدادی از ملی پوش های این نسل از فوتبال ایران، نه تنها در زمین بهترین نبودند بلکه صحبت هایی کردند و رفتارهایی نشان دادند که باعث شد بین بخشی از هواداران فوتبال هم محبوبیت خود را از دست بدهند.
