با آن موهای طلایی رنگ، صورت کشیده و قد و قامت بلند، به طور کامل تعریف یک قهرمان خاطره‌انگیز و خاطره‌ی از است. تصویرش با آن لباس بی همتای آلمان 1990 خاطرات یک نسل را زنده می‌کند و حرکات و شمایل و گلها و حرفهایش تعریف یک دوران فوتبال برای ماست. مگر می‌شود کلینزمن جایی باشد و افکار تو را به سوی خاطرات گسیل ندهد.... بازی دیشب کره جنوبی و عربستان به طرز غریبی خاطرات نخستین تجربه‌ی مربیگری کلینزمن در آوردگاه بزرگ را زنده می‌کند. شباهت‌ها، داستان ها و ماجراها. کره- عربستان 2024، یا آلمان آرژانتین 2006؟
1- 1-1
تیم کلینزمن عقب افتاده و برای جبران گل تلاش می‌کند. جان می‌کند. توپها از هوا و زمین روی دروازه‌ی حریف. با هر ارسال بازیکنان کره، خاطرات بازی برلین برابر آرژانتین برایت تازه می‌شود. بازی آلمان- آرژانتین. برلین.
سالهای سال از آخرین پیروزی آلمان برابر یکی از غولهای دنیای فوتبال در تورنمنت‌های بزرگ می‌گذرد. و با گل ایالا، این یکی نیز در حال از دست رفتن میباشد. سه تعویض همیشگی کلینزمن انجام شده و مردان ذخیره، سیمای تیم را هجومی می‌کنند. اودونکور، پیستون دونده، تیم بوروفسکی، هافبک هجومی و الیور نویول در زمین. سرانجام، بالاک توپ را روی سر بوروفسکی ارسال می‌کند و هافبک بلند قامت برمن، با ضربه‌ی سر پاس توپ را روی سر میرو کلوزه می‌فرستد. ارسال،، 1ربهی سر، 1-1.... بی شباهت به گل تساوی کره‌ای‌ها نبود.
2- شیرجه
خبری از دروازه‌بان اول تیم نیست! کیم سونگ گئو دروازه‌بان اول و باتجربه کره‌ای‌ها مطابق انتظارات در بازی اول کره برابر بحرین درون دروازه می‌ایستد. اما و پس از آن بازی، کلینزمن تصمیم عجیبی می‌گیرد.
چو هیون وو گلر دوم کره، انتخاب اول اوست. پنج گل خورده در دو بازی برابر اردن و مالزی تیغ انتقادات را به سوی کلینزی تیز می‌کند. و رسانه‌ها و محافل فوتبالی کره بی محابا به او می‌تازند. درست تا پایان دقیقه 120 بازی دیشب، آغاز ضربات پنالتی و شیرجه های معرکه چو ی جوان برابر مردان مانچینی.
انتخاب کلینزی دو پنالتی را مهار می‌کند تا روبرتو مانچینی پیش از نواخته شدن آخرین ضربه استادیوم را ترک کند. و احتمالا منتقدان کلینزی.... بله، مرد پنالتی گیر بازی انتخاب اوست....
فصل 2005/06 لیگ قهرمانان، در کنار جادوی رونالدینیو، درخشش کاکا و تیری انری، ظهور رونی و رونالدو و.... علت دیگری برای ماندگار در تاریخ نیز دارد. رقابت پایاپای دو دروازه‌بان درجه یک آلمانی در بایرن مونیخ و آرسنال در مراحل مختلف بازیها. علیرغم کاپیتانی اولی کان و امپراطوری بی چون چرای او در تورنمنت قبلی، کلینزی همه چیز را به عهده‌ی انالیزورها و عملکرد فارغ از گذشته‌ی گزینه‌های خود می‌گذارد.
این ینس لمن است که در بازی نیمه نهایی، حرف آخر را می‌زند. در جهنم زرد رنگ ال مادریگال، برابر ریکلمه و در پنالتی مرگ و زندگی در دقیقه 90 بازی. با مهار آن پنالتی و رساندن گانرز به فینال پاریس کلینزمن انتخاب خود را نهایی می‌کند. لمن جانشین اولی کان در تورنمنت نهایی ست. انتخابی که مذاق بسیاری، از جمله سازندگان یک پل هوایی غول است با طرح شیرجه اولیور کان خوش نمی‌آید. انتخاب کلینزی و نیمکت نشینی کان، در بازی برابر آرژانتین به سختی به چالش کشیده می‌شود. پس از پایان 120 دقیقه. هنگام ضربات پنالتی و جائیکه ینس لمن، کار ارژانتیتیها را با شیرجه های معرکه خود یکسره می‌کند. بله انتخاب....
3- جشن
سرد. ماشینی. مکانیکی. پس از قهرمانی یورو 96 فوتبال آلمان بیش از هر زمانی به روی منفی و وجه بد "فوتبال ماشینی" شهرت می‌یابد. مردانی با صورتهای یخ زده، سرد، بدون تکنیک و هنر زیبا بازی کردن و سالخورده که بی هیچ دلیلی همیشه پیروز هستند.
الیور نویول تیر خلاص پاراگوئه را شلیک می‌کند، دو ضربه‌ی سر میشائیل بالاک و شیرجه های اولی کان برای رسیدن به فینال جام جهانی 2002 کافیست و بازیکنانی چون کوین کورانی، فابین ارنست و جرالد اساموآ میتوانند عضوی از تیم ملی آلمان باشند و الیور بیرهوف و لوتا ماتئوس به خاطر اینکه سیستم فوتبال آلمان نتوانسته جانشینی برای آنها بیابد تا سنین بالا همچنان از گزینه‌های اصلی تیم ملی آلمان هستند.
در چنین اتمسفری است که یورگن کلینزمن، وارد می‌شود. در دورانی که نام تئوریسین‌هایی چون اتو ریهگل و کریستف دام برای مانشافت مطرح است، کلینزمن بدون هیچ سابقه‌ی مربیگری به عنوان نهمین سرمربی تاریخ دی اف بی انتخاب می‌شود.
مردی محبوب، سرشار از انرژی و کاریزمای بی پایان برای طرفداران. خیلی زود تماشای یورگن کلینزمن روی نیمکت تیم آلمان در کنار تیم زبدهی مربیگری اطراف او، بیرهوف، کوپکه و یواخیم لوو به بخشی از علایق طرفداران آلمان در جام جهانی 2006 بدل می‌شود.
شادمانی کلینزمن، کنار زمین، بارقه‌های از شادی‌های این عصر یورگن کلاپ را دارد و بالا دادن آستین‌ها و درآوردن کت و.... همگی جایی برای او در قلب طرفداران باز می‌کند. پس از گل تساوی برابر آرژانتین و با نواخته شدن هر پنالتی موفق آلمان‌ها، همه در انتظار چرخش دوربین هستند. در انتظار مردی که مثل هر کدام از ما، قرار است به آسمان بپرد. درست مثل بازی دیشب. حرص خوردن‌ها، به در و دیوار زدن‌ها پس از هر موقعیت از دست رفته و سرانجام طعم شیرین پیروزی
