مطلب ارسالی کاربران
تاخت و تاز اینیاکی و نیکو؛ چرا ویلیامزها متفاوت ترین زوج در این فصل از فوتبال اروپا هستند؟
| نیم نگاهی به عملکرد اینیاکی و نیکو ویلیامز. |
چندی پیش وبسایت Score 90 به معرفی بهترین بازیکنان نیم فصل لالیگا از لحاظ نمره پرداخت. جود بلینگام مطابق انتظار نفر اول لیست بود. اما نکته‌ی قابل توجه، نفرات دوم و سوم بودند. اینیاکی و نیکو ویلیامز به ترتیب نفرات دوم و سوم این لیست بودند. اینیاکی و نیکو ویلیامز، دو برادر اسپانیایی، در این فصل لالیگا از بازیکنان موثر تیم اتلتیک بیلبائو بودند. اینیاکی با توجه به ناامیدی از دعوت به تیم ملی اسپانیا، برای تیم ملی غنا به میدان رفت و از طرفی نیکو ویلیامز جوان نیز جواز حضور در تیم ملی اسپانیا را دریافت کرد تا هر دو ملی‌پوش شوند. هر دو بازیکن عضو آکادمی‌های پامپلونا و اتلتیک بیلبائو بودند و از طریق آکادمی باشگاه، به تیم اصلی اتلتیک بیلبائو راه یافتند. قانون "فقط باسکی‌ها" تیم اتلتیک بیلبائو مجوز حضور بازیکنان کمی را در این تیم می‌دهد، همان طور که آنتوان گریزمان توسط مدیران این تیم به همین دلیل رد صلاحیت شد. اما برادران غنایی‌الاصلِ ویلیامز شرط لازم برای حضور در تیم اهل باسک را پیدا کردند و حالا همبازی یکدیگر هستند. تیم اتلتیک بیلبائو که اخیراً تحت هدایت ارنستو والورده است، به شدت به برخی بازیکنانش متکی بوده است. گورکا رودریگز (مهاجم نوک)، اینیاکی (وینگر راست و مهاجم نوک) و نیکو ویلیامز (وینگر چپ) مجموعاً بر ۳۱ گل (از ۳۸ گل آنها در لالیگا) یا حدود ۸۰ درصد گل‌های اتلتیک بیلبائو تاثیر گذاشته‌اند. در این بین، برادران ویلیامز حدوداً بر ۲۲ گل تاثیرگذاری (گل و پاس گل) داشته‌اند که چیزی حدودا ۵۸ درصد از کل گل‌های اتلتیک بیلبائو در لالیگا است. ویلیامزها هر کدام بر به ثمر رسیدن ۱۱ گل موثر بوده‌اند. اینیاکی ۸ گل و ۳ پاس گل و نیکو ۳ گل و ۸ پاس گل به ثبت رسانده است. البته اتلتیک بیلبائو بدون این دو بازیکن نیز موفق به پیروزی شده است. در یک دوره غیبت کوتاه نیکو بر اثر مصدومیت و حضور اینیاکی در جام ملت‌های آفریقا (در حار حاضر) تاثیر زیادی بر روند پیروزی‌های تیم ارنستو والورده نداشته است، اما حضور این دو بازیکن بر استراتژی‌های والورده برای حمله تاثیری زیادی دارد. اینیاکی، به عنوان مهاجمی که پیش‌تر نیز مورد توجه باشگاه‌هایی همچون منچستریونایتد قرار گرفته بود و همچنین دوره‌ای طولانی به طور پیاپی در ترکیب بیلبائو قرار گرفته بود که این امر منجر به ثبت رکوردی عجیب توسط وی شده بود، با حضور والورده ارتباط بیشتری با بازیکنان خط حمله و خط هافبک و همچنین جوانان تیم داشته است و این موضوع به رشد این بازیکن کمک شایانی کرده است. در یک بررسی اجمالی، آمار اینیاکی به نسبت دیگر بازیکنان هم‌پستش در تصویر زیر آمده است.
بررسی عملکرد اینیاکی ویلیامز به نسبت دیگر بازیکنان هم‌پست.
تصویر از Total Football Analysis Magazine.
همان طور که مشاهده می‌کنید، اینیاکی ویلیامز در بیشتر فاکتورهای هجومی شرایط مطلوب و عالی را داشته است. در فاز هجومی، اینیاکی موفق شده است تا تصورات رایجی که درباره‌ی او وجود دارد را تغییر دهد. پیش از این، آنالیزورهای فوتبال در لالیگا اعتقاد داشتند که اینیاکی ویلیامز مهاجمی است که "هر کاری انجام می‌دهد جز گلزنی." اینیاکی شش سال به طور پیاپی و خستگی‌ناپذیری در ترکیب اتلتیک بیلبائو قرار گرفت، نقش موثری پیدا کرد و حتی در برخی فصول بسیار گلزن جلوه کرد. اما باز هم او در طی تمام این فصول موفق به دو رقمی نشد و تنها در برخی از فصل‌های لالیگا چنین آماری را ثبت کرد. با این حال، اینیاکی زیر نظر ارنستو والورده پیشرفت چشم‌گیری داشته است. همان طور که مشاهده می‌کنید، اینیاکی از لحاظ نرخ مشارکت در گل در طول ۹۰ دقیقه، از حدود ۸۶ درصد هم‌پستی‌هایش بهتر عمل کرده است. همچنین نرخ امید به مشارکت در گل (یعنی میزان تاثیرگذاری بر یک گل (گلزنی و ثبت پاس گل) که از سوی بازیکن در طول ۹۰ دقیقه انتظار می‌رود) از حدود ۷۷ درصد هم‌پستی‌هایش بهتر عمل کرده است. در نهایت، نرخ امید گل او در طول ۹۰ دقیقه (xG/90) حدود 0.46 است. در دیگر آمار‌های مربوط به فاز هجومی، او از لحاظ شوت‌زنی از حدود ۹۲ درصد بازیکنانی با پست یکسان نسبت به او و از لحاظ دریبل‌زنی از حدود ۸۱ درصد سایرین بهتر بوده است. این آمار اثبات می‌کند که او از لحاظ شوت‌زنی و اقدام به تهدید دروازه‌ی حریف و همچنین دریبل‌زنی و موفقیت در یک به یک‌ها بسیار موفق بوده است. در آخر نیز اینیاکی با ثبت میانگین 1.38 لمس توپ در طول دقیقه، از حدود ۹۴ بازیکنان هم‌پستش بهتر عمل کرده است تا از این لحاظ موفق بوده باشد. اما در فاکتورهای مربوط به حفظ توپ، آمار اینیاکی چندان تحسین برانگیز نیست. او به نسبت سایر هم‌پستی‌هایش پاس‌های کمی ارسال کرده است و همچنین درصد دقت پاس (%Accurate Passes) پایینی را ثبت کرده است. این نشان می‌دهد که ویلیامز در جریان بازیسازی بیلبائو نقش مهمی ندارد. او همچنین از لحاظ ارسال پاس‌های روبه جلو از حدود ۵۹ درصد هم‌پستی‌هایش بهتر بوده است. اما موردی که باز هم حضور کم ویلیامز در مراحل بازیسازی اتلتیک بیلبائو را نشان می‌دهد، میزان پاس‌های دریافتی توسط او است. وی نسبت به ۴۷ درصد بازیکنانی با پست مشابه بهتر عمل کرده است، اما این میزان بیشتر مربوط به یک سوم حریف است و همچنین به نسبت بازیکنانی که در مراحل بازیسازی تیمشان حضور فعال‌تری دارند (همچون هری کین) عملکرد نامساعدتری را داشته است. اما اینیاکی ویلیامز از لحاظ ارسال پاس‌های خطرناک بسیار خوب عمل کرده است. او از این لحاظ در صدک ۸۴ قرار دارد و نقش موثری در مراحل پایانی خلق موقعیت در تیم اتلتیک بیلبائو دارد. در فاکتورهای دفاعی، آمار نشان می‌دهد که ویلیامز حضور فعالی در دفاع ندارد. او در دوئل‌های هوایی و دفاعی کمی شرکت کرده است، اما به ترتیب ۶۳ و ۸۶ درصد در این دوئل موفق بوده است. با این حال، اینیاکی ویلیامز در جایگیری‌های دفاعی عملکرد ضعیفی داشته است و تنها از حدود ۳۰ درصد سایرین عملکرد مطلوب‌تری داشته است. در مجموع، اینیاکی ویلیامز در اغلب بخش‌‌‌ها (به خصوص ویژگی‌های مربوط به فاز هجومی) عملکرد خوبی را ثبت کرده است و این نشان می‌دهد که اینیاکی در این فصل از رقابت‌های لالیگا در شرایط مطلوبی قرار دارد.
مقایسه آماری نیکو ویلیامز با برادرش، اینیاکی ویلیامز.
تصویر از Total Football Analysis Magazine.
اما نیکو نیز زیر نظر ارنستو والورده پیشرفت کرده است. همان طور که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید، آمار نیکو و اینیاکی در آیتم‌های مختلف مقایسه شده است. این آمار نشان می‌دهد که نیکو در تقلید از سبک بازی برادرش موفق بوده است. او تقریبا عملکردی مشابه برادرش دارد. علیرغم اینکه بسیار تکنیکی‌تر از برادرش است، او همچون اینیاکی در مراحل بازیسازی و همچنین اقدامات دفاعی تیم نقش چندانی ندارد. نیکو در این مدت مورد توجهات بسیاری قرار گرفته است و همچنین به تیم ملی اسپانیا نیز دعوت شده است. نیکو ویلیامز توانایی‌های فنی بالفطره‌ای دارد که در حملات مستقیم (direct) بیلبائو موثر است. نیکو به منظور قدرت دریبلینگ بالا در باز کردن قفل دفاعی حریف و همچنین نفوذ به محوطه‌ی جریمه‌ی تیم مقابل مفید است. او در طول ۹۰ دقیقه، میانگین 5.98 حمل توپ روبه‌جلو داشته است. نیکو در هر دو جناح راست و چپ عملکرد مطلوبی داشته است و با توجه به سرعت بالا و استارت‌های انفجاری، توپ را به سمت خطوط کناری زمین حرکت می‌دهد تا برای دیگر بازیکنان فضا ایجاد می‌کند و نقش "Inverting winger" را ایفا کرده است. نیکو همچنین به خوبی از پس یک به یک برمی‌آید و نفوذ‌های او به محوطه‌ی جریمه‌ی حریفان در خلق موقعیت‌های اتلتیک بیلبائو تاثیر دارد. علیرغم تمام توانایی‌های فنی و پتانسیل بالا، نیکو مشکلاتی نیز دارد. او در کار با توپ بسیار عالی است و به عنوان یک وینگر خطرناک محسوب می‌شود، اما او غریزه‌ی لازم را ندارد. نیکو وینگر باعطشی نیست و میل زیادی برای گلزنی ندارد. در اغلب موقعیت‌ها، او تصمیم می‌گیرد به جای اینکه خودش اقدام به شوت‌زنی کند، به هم‌تیمی‌هایش پاس بدهد. البته این مورد به خودی خود چندان مشکل محسوب نمی‌شود، اما بازیکنان تیم حریف با آگاهی از این موضوع، اقدام به مهار نیکو ویلیامز کرده‌اند. همچنین موردی دیگر از نقص‌های نیکو، سرعت پایین تصمیم‌گیری است. بسیاری از منتقدان این بازیکن اعتقاد دارند که نیکو می‌بایست در یک سوم نهایی حریف زودتر تصمیم‌گیری کند و به اصطلاح معطل نکند. نیکو همچنین در دوئل‌های هوایی و زمینی مشکلات متعددی دارد و همان طور که در تصویر بالا پیدا است، نیکو در اغلب دوئل‌ها شکست خورده است. علیرغم برادر بزرگترش که در دوئل‌های مختلف درصد پیروزی خوبی داشته است، او حدوداً در ۱۱ درصد دوئل‌ها موفق عمل کرده است. البته نیکو همچنان با مشکلاتی مواجه است. او فیزیک قدرتمندی ندارد و در لیگ‌های فیزیکی و فرسایشی همچون لالیگا با مشکلاتی روبه‌رو خواهد شد و همچنین احتمال مصدومیت او نیز بالا خواهد رفت. به نظر می‌رسد برای پیدا کردن جایگاه بهتر در خط حمله‌ی تیم ملی اسپانیا، نیکو باید تلاش‌های بیشتری را به خرج دهد و به رفع هر چه سریع‌تر مشکلاتش بپردازد. در غیر این صورت، او در تیم پرستاره‌ی اسپانیا جایگاه قابل توجهی نخواهد یافت.
اما عملکرد مطلوب برادران ویلیامز یادآور بازیکنان مختلفی شده است. مدت‌ها است که دو برادر به صورت همزمان در یک تیم در ترکیب اصلی قرار نگرفته‌اند و از این رو زوج نیکو - اینیاکی، زوج بسیار متفاوتی به شمار می‌رود. برادران مختلفی در جریان فوتبال وجود داشته‌اند که هر دو به جایگاه قابل توجهی دست یافتند. یکی از نمونه‌هایی که مربوط به سال‌های دور می‌شود، برادران چارلتون است؛ جک در لیدزیونایتد و بابی در منچستریونایتد. فرانک و رونالد دی بوئر نیز مدتی در بارسلونا همبازی بودند، اما یکی از نمونه‌هایی که به مورد اینیاکی - نیکو شبیه است، مربوط به دو برادر برزیلی است. رای، فوتبالی است که محصول آکادمی بوتافوگو است و پنج سال نیز در پاریسن ژرمن بازی کرده بود. برادر بزرگترش سوکراتس که به دکتر سوکراتس مشهور است نیز محصول آکادمی بوتافوگو بود. البته زمانی که سوکراتس در تیم اصلی حضور پیدا کرد، رای در آکادمی حضور داشت و این دو بازیکن فرصت چندانی پیدا نکردند تا هم‌تیمی یکدیگر باشند. در نهایت، یک زوج انگلیسی بیشترین شباهت را به برادران ویلیامز خواهند داشت. گری و فیل نویل، هر دو محصول آکادمی منچستریونایتد بودند و مدت‌ها برای این تیم بازی کردند. البته، گری بیشتر از برادرش فرصت بازی پیدا می‌کرد و در تیم ملی انگلیس نیز جایگاه بالاتری داشت؛ هر چند که در نهایت هر دو بازی‌های زیادی را در تیم ملی انجام دادند. اما مورد اینیاکی و نیکو در فوتبال حاضر متفاوت به شمار می‌رود. در ۲۰ سال اخیر، برادران فوتبالیست مختلفی معرفی شدند اما هم‌تیمی یکدیگر نبودند و یا شهرت و عملکرد برابری نداشت. ژروم و کوین پرینس بواتنگ، لوکاس و تئو هرناندز، رافینیا و تیاگو آلکانترا و... از این دست بازیکنان هستند. اما برادران ویلیامز از معدود زوج‌هایی هستند که این طلسم را شکسته‌اند و مدتی است که هر دو عضو ثابت اتلتیک بیلبائو هستند. از این رو و با توجه به عملکرد مطلوب هر دو برادر و نقش جدی آنها در اتلتیک بیلبائو، برادران ویلیامز از متفاوت‌ترین زوج‌های حال حاضر فوتبال اروپا به شمار می‌روند و در صورت استمرار این روند جایگاه والاتری در تاریخ اتلتیک بیلبائو پیدا خواهند کرد.
گری و فیل نویل در پیراهن منچستریونایتد.
با تمام این اوصاف، به نظر می‌رسد که سیاست "ضد جهانی شدن" اتلتیک بیلبائو موفقیت‌های خاص خود را داشته است. آنها به همراه رئال مادرید و بارسلونا هرگز به دسته‌ی پایین‌تر سقوط نکردند. اخیراً نیز در جریان بازی‌های کوپا دل ری، باسکی‌ها بر بارسلونا غلبه کردند. در وقت‌های اضافه‌ی بازی، اینیاکی که با توجه به حذف غنا در جام ملت‌های آفریقا به بیلبائو بازگشت، به همراه برادرش نیکو در مقابل بارسلونا گلزنی کردند تا آمار خود را بیش از پیش بهبود بخشند. این دو برادر نقش شایانی در پیروزی‌های تیم ارنستو والورده در کوپا دل ری داشته‌اند و با توجه به حذف بارسلونا و رئال مادرید، اتلتیک بیلبائو فرصت بزرگی برای قهرمانی در این رقابت‌ها دارد. با این وجود، اتلتیکو مادرید و چند تن از رقیبان قدرتمند همچنان در این رقابت‌ها باقی مانده‌اند و کار بیلبائو در این مسیر را سخت‌تر خواهند کرد. حال باید دید که برادران ویلیامز موفق خواهند شد تا به بیلبائو در این مسیر کمک کنند؟ با توجه به اینکه تیم ارنستو والورده به شدت به این بازیکنان (بازیکنان خط حمله) متکی است، اینیاکی و نیکو موظف به شگفتی‌سازی هستند؛ یک بار دیگر چشم‌ها را خیره کنید!
