پله در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که در برابر فشار و تهدید ژنرال های حاکم برزیل برای بازی مقاومت می کرد.
"داستانی در مورد شکنجه باعث شد من دست از کار بکشم" - پله با وجود اینکه در آن زمان فقط 33 سال داشت جام جهانی 1974 را برای اعتراض از دست داد.
پله اسطوره برزیل در مصاحبه ای در سال 1999 اعتراف کرد که در جام جهانی فوتبال 1974 برای اعتراض به رژیم نظامی کشورش شرکت نکرده است.
احتمالاً بزرگترین بازیکن تاریخ فوتبال، پله، آخرین نفس خود را در 29 دسامبر کشید و در 82 سالگی نبرد طولانی مدت خود را با سرطان روده بزرگ از دست داد. این برزیلی تنها بازیکن تاریخ است که سه جام جهانی فوتبال (1958، 1962) را برده است. و 1970).
یک سال پس از تاریخ سازی با قهرمانی برزیل در جام جهانی، بازیکن سابق سانتوس علیرغم اینکه در آن زمان تنها 30 سال داشت، از تیم ملی خداحافظی کرد.
پله در یک مصاحبه تلویزیونی فاش کرد که از نظر بدنی برای حضور در جام جهانی 1974 برزیل آماده است و در آن زمان تنها 33 سال سن داشت. اما او پس از اطلاع از اعمال نادرست رژیم نظامی برزیل، تصمیم به مخالفت با آن گرفت.
مهاجم افسانه ای در صحبت با CBS گفت:
من در سال 71 از تیم ملی جدا شده بودم و در سال 74 وضعیت خوبی داشتم. اما این داستان در مورد شکنجه باعث شد من دست از کار بکشم.
ارتش سعی کرد مرا مجبور کند. من با سؤالات مالیاتی تحت فشار قرار گرفتم، اما تصمیم گرفتم به موضع خود ادامه دهم.»
نیروهای مسلح برزیل در سال 1964 کنترل این کشور را به دست گرفتند و 21 سال طولانی سلطنت کردند. در آن دوره، بسیاری از شخصیت های سیاسی توسط ارتش شکنجه و کشته شدند، اغلب بدون اینکه جرمشان ثابت شود.
به طور تصادفی، کانارینیو از بهترین دوران خود در فوتبال در دوران رژیم خود لذت برد. دولت از سوء استفاده های تیم ملی فوتبال برای افزایش محبوبیت خود استفاده کرد.
"مروارید سیاه" اعتراف کرد که در ابتدا از اعمال ناشایست کشورش آگاه نبود. وقتی از پله پرسیده شد که چرا در جام جهانی 1966 و 1970 شرکت کرد، پاسخ داد:
"من نمی دانستم چه خبر است."
این مهاجم افسانه ای که تا سال 1974 در سانتوس بود، فاش کرد که ارتش او را در سال 1973 به تیم ملی فراخوانده و از او می خواهد در جام جهانی بازی کند.
من بهترین گلزن لیگ بودم و آنها مرا دعوت کردند. آنها با کنایه آمدند.»
من به آنها گفتم، اگر جنگ باشد، حتی به عنوان خوراک توپ می روم، زیرا من برزیلی هستم و این کشور من است. اما این یک ورزش است، فوتبال است، جام جهانی است و من نمی روم.»
برزیل بدون برتری پله از جلو، نتوانست در نیمه نهایی بر هلند یوهان کرایف غلبه کند. بسیاری از هواداران فکر می کردند که سلکائو اگر شماره 10 در ردیف آنها قرار می گرفت، وضعیت بهتری داشت.
نیمار از صمیم قلب به پله ادای احترام می کند و از او برای تبدیل فوتبال به هنر تمجید می کند
قبل از پله، 10 فقط یک عدد بود. من این عبارت را جایی، در مقطعی از زندگی ام خوانده ام. اما این جمله زیبا، ناقص است. من می گویم قبل از پله، فوتبال فقط یک ورزش بود.
پله همه چیز را تغییر داده است. او فوتبال را به هنر تبدیل کرد، به سرگرمی او به فقرا، به سیاه پوستان و به ویژه صدا داد: او به برزیل دید داد. فوتبال و برزیل به لطف پادشاه جایگاه خود را بالا برده اند! او رفته است اما جادویش باقی می ماند. پله برای همیشه هست!!”
