توجه: اعداد داخل مکانیزم ممکن است تغییر کنند!
واحد پول بازی دینار است. پول هر کشوری به دو قسمت تقسیم می شود.
کل ثروت: کل سرمایه در دسترس بازیکن که می تواند آن را به هر شکلی که می خواهد خرج کند
درآمد روزانه: هر ترن مقداری درآمد به کل ثروت اضافه می شود.
- بانک از ابتدا در فانتزی وجود ندارد اما پس از تاسیس دروازه ملل (در ادامه توضیح داده می شود)، هرکس نسبت به پولی که گرو می ذارد می تواند تا 3 برابر موجودی اش وام و با بهره های زیر بگیرد:
وام 1 ترنی: 20 درصد بهره
وام 2 ترنی: 50 درصد بهره
وام 3 ترنی: دو برابر پول درخواستی
- دریافت وام با زمان بازپرداخت بیش از 3 ترن امکان پذیر نیست.
- کسی نمی تواند از دیگران برای دریافت و پرداخت وام پول قرض کند یا هدیه بگیرد.
- زمان بازپرداخت وام قابل تمدید نیست. مثلا اگر شما وام 1 ترنی دریافت کردید نمی توانید آن را به 2 یا 3 ترن تمدید کنید.
اگر کسی توانایی پرداخت به موقع بدهی اش را نداشته باشد، تمام روابط و قراردادهای تجاری و دیپلماتیک و سیاسی اش باطل می شود و همه سربازانش از بین می روند و تا زمانی که بدهی اش را پرداخت نکرده نمی تواند خرید جدیدی داشته باشد.
- هر کشوری از چند منطقه تشکیل شده است. هر منطقه درآمد پایه مستقلی دارد. همچنین نیروهای ارتش در این مناطق مستقر می شوند.
- نیروها در بخش نیروی های فکشن معرفی شده اند.
- هر ارتشی در خشکی می تواند روزانه 2 منطقه و در دریا روزی 1 منطقه حرکت کند. منطقه مبدا در خشکی جزء حرکت حساب نمی شود.
- حرکت از تنگه های بازی نیاز به اجازه طرفین در خشکی دارد.
- حرکت ارتش ها روزانه حساب می شود و اگر در جنگ حرکتی نکنند، بعد می توانند در همان روز حرکت دیگری انجام دهند.
- هر کشوری در طول فانتزی می تواند یک بار مکان پایتخت خود را تغییر دهد.
- ژنرال در این بازی وجود ندارد. کشورها می توانند به هر مقدار که جمعیت و ثروتشان اجازه دهد نیرو بسازند.
- طرفین در جنگ حداکثر می توانند از 100 هزار نیرو در هر نبردی استفاده کنند. یعنی طرف مهاجم حداکثر 100 هزار و طرف مدافع حداکثر 100 هزار.
- توجه1! هر ارتشی در روز فقط 1 بار می تواند حمله کند. در صورت باخت، برد یا عقب نشينی حرکت روزانه ان ارتش تمام می شود.
- توجه2! همه حملات باید یک روز قبل به برگزار کننده اطلاع داده شوند.
- توجه 3! نیروهایی که در یک روز ساخته شده اند، نمی توانند برای دفاع یا حمله به کار بروند.
- توجه4! بازیکنان برای اشغال مناطق دیگر بازیکنان باید حداقل 50 واحد نیرو (5000 نفر) یا ارزش دیناری حداقل 15 هزار دینار داشته باشند..
-توجه5! عبور از مناطق بی طرف امکان پذیر نیست.
- سیستم تلفات در فانتزی وجود دارد.
- هر کشوری پس از حمله می تواند با قبول تلفات عقب نشینی کند. درصد تلفات کاملا رندوم است و بین 10 تا 60 درصد نیرو ممکن است کشته شوند.
- اگر یک کشوری در دفاع موفق بود، می تواند با نیروهای باقی مانده به نزدیک ترین منطقه در دسترس مهاجم ضد حمله بزند.
- قائده ضد حمله: اگر کشوری توانست با موفقیت دفاع کند می تواند با توجه به قوانین حرکتی مکانیزم به هر منطقه ای که خواست حمله کند. کشوری که ضد حمله می خورد می تواند با توجه به قوانین حرکتی مکانیزم نیرو برای دفاع بفرستد.
- نکته! تا قبل از اعلام حملات می شود خزانه را خالی کرد و پس از اعلام حملات این امکان از بین می رود.
نکته 2! در صورتی که دو ارتش همزمان به یک منطقه حمله کنند اول باید توافق کنند و در صورتی که به توافق نرسیدند با هم نبرد می کنند. برنده نبرد (بدون احتساب تلفات) به ان منطقه حمله می کند. بازنده نبرد تلفاتش محسوب می شود.
- زمین در بازی اهمیت دارد! اطلاعات بیشتر را در قسمت نقشه های توپوگرافی بازی بخوانید: https://www.tarafdari.com/node/2388528
- مناطق بی طرف درآمد و جمعیت به قلمرو شما اضافه می ککند.
- بازیکنان برای اشغال مناطق بی طرف باید حداقل 35 واحد نیرو ( 3500 نفر) یا ارزش دیناری حداقل 10 هزار دینار داشته باشند
- قدرت هر منطقه بی طرف به این شکل محاسبه می شود: مقدار درآمد * 10
| Austria |
Cordoba |
Germany |
Bulgaria |
Abkhazia |
Steppes |
Nomads |
Tuffun |
Chenla |
Korea |
Japan |
Aksum |
| 1500 |
1) 2500 2) 1500 |
1300 |
3000 |
1000 |
800 |
700 |
1) 1000 2) 1000 |
1) 800 2) 900 |
1000 |
1000 |
1) 500 2) 500 |
| مکانیزم اشغال مناطق بازیکنان |
- بازیکنان برای اشغال مناطق دیگر بازیکنان باید حداقل 50 واحد نیرو (5000 نفر) یا ارزش دیناری حداقل 15 هزار دینار داشته باشند.
- تصرف مناطق بازیکنان، درآمد پایه، جمعیت، مزارع، ساختمان های صنعتی و اصطبل های منطقه را به اشغالگر منتقل می کند.
- تسخیر هر منطقه یک کشور، 10 درصد از ثروتش را به حسابتان واریز می کند.
- تسخیر پایتخت یک کشور (منطقه 1 اولیه هر کشور، پایتخت آن کشور است)، 80 درصد ثروتش را به حسابتان واریز می کند.
- از دست رفتن پایتخت = 1) از دست رفتن امکان تجارت 2) از دست رفتن امکان جا به جایی پول 3) نصف شدن جمعیت 4) از دست رفتن قابلیت خرید مزدور
- شما می توانید با کشورهای متحد تجارت کنید و با توجه به تعداد مناطق شریک تجاری خود، در درآمد او شریک شوید. درآمدی که هر کشور از راه تجارت می تواند به دست آورد بستگی به کشور مقابل دارد.
- تانگ، بیزانس، هند و عباسیان ابر قدرت هستند و تجارت با این کشورها 6000 دینار به حساب واریز می کند.
- بقیه کشورها 3000 دینار درآمد تجاری دارند.
توجه: همیشه باید یک راه مستقیمی بین پایتخت دو کشور از راه دریا یا خشکی وجود داشته باشد. از راه مناطق بی طرف هم امکان تجارت وجود دارد.
توجه 2: با از دست رفتن پایتخت امکان تجارت با هیچ کشوری وجود نخواهد داشت.
- دو راه برای کسب درآمد داخلی وجود دارد:
- تولیدی های صنعتی : هزینه تاسیس هر تولیدی 6000 دینار. هر تولیدی روزانه 2000 دینار درامد می سازد.
- مزرعه : هزینه تاسیس 1000 دینار. درآمد 500 دینار.
- توجه! هر منطقه تنها می تواند 2 منبع درآمد (تولیدی یا مزرعه)
- در مواقع اجبار می توانید قبل از اعلام حملات، تاکتیک زمین سوخته را اجرا کنید. یعنی همه مزارع و تولیدی ها را آتش بزنید تا درآمدش به دست دشمن نیفتد.
مکانیزم تبعه
- هر کشوری می تواند فقط 1 بار تبعه (مستعمره) یک کشور شود. پس از آن دیگر نمی تواند نوکر همان کشور شود.
- با تبعه کردن امتیازهای ویژه فعال نمی شوند!
- هر منطقه ای به طور ثابت 7000 هزار نفر جمعیت دارد. تعداد سربازان باید با تعداد جمعیت مطابقت داشته باشد. اگر مثلا کشوری 2 منطقه داشته باشد (یعنی 14 هزار جمعیت) و 14 هزار سرباز و اگر یک منطقه را از دست بدهد در همان ترن نصف سربازانش از دست می روند تا با جمعیت 7 هزار نفری هماهنگ شود.
- برای ساخت سواره نظام و سواره نظام کماندار نیاز به اسب است. اسب ها در ساختمان اصطبل پرورش داده می شوند. هر اصطبل 5000 دینار قیمت دارد و 2000 اسب فراهم می کند. نگهداری اصطبل هم هر ترن 1000 دینار هزینه دارد.
- فکشن ها علاوه بر سربازان محدوده خود می توانند مزدورهای قدرتمندی را استخدام کنند:
- همه فکشن ها جز فکشن های خاصی که در ادامه گفت می شود تنها می توانند 20 درصد از جمعیت خود را مزدور استخدام کنند.
- حقوق مزدورها یک پله بالاتر از نیروهای عادی است.
- شکستن قرارداد برای بار اول تا 1 ترن، بار دوم تا 3 ترن و بار سوم به بعد تا 5 ترن امکان خرید مزدور را از بین می برد. همچنین بعد از شکستن قرارداد همه نیروهای مزدور موجود هم فرار می کنند.
- جذاب ترین بخش فانتزی در کنار نبردها همین دیپلماسی است و توتال وار فانتزی دست بازیکنان را در این حوزه باز گذاشته است. همه نوع قراردادی می توان بست و تنها محدودیتی که وجود دارد، در بخش فسخ قرارداد است:
1/ به غیر از دو محدودیت ذکر شده در مکانیزم تبعه (و البته در دروازه ملل) هیچ محدودیتی در دیپلماسی وجود ندارد.
2/ برای قراردادها فسخ اجباری وجود ندارد اما در شهرت دیپلماتیک و قابلیت استخدام مزدور اثر منفی زیادی می گذارد. شکستن قرارداد برای بار اول تا 1 ترن، بار دوم تا 3 ترن و بار سوم به بعد تا 5 ترن امکان خرید مزدور را از بین می برد. همچنین بعد از شکستن قرارداد همه نیروهای مزدور موجود هم فرار می کنند.
3/ شکستن قرارداد در خارج از دروازه ملل برای بار اول هزینه رای اول را به 5500 دینار، بار دوم 6000 و بار سوم به بعد 7000 دینار افزایش می دهد!
- در بازی 4 نوع دین وجود دارد. دین اسلام، شرقی، ارتودوکس و کاتولیک. هر دین مزایای خاص خود را دارد.
- دین اسلام: عباسیان. مسلمانان می توانند تا 50 درصد از جمعیت خود را با نیروهای مزدور پر کنند.
- دین شرقی: هند و تانگ. جمعیت مناطق از 7000 به 9000 عدد افزایش پیدا می کند.
- مسیحیت ارتودوکس: بیزانس. تجارت با ابر قدرت ها 8000 دینار و تجارت با دیگر فکشن ها 4000 دینار درآمد تجاری دارد.
- مسیحیت کاتولیک: فرانسیا و انگلوساکسون. 50 درصد تخفیف در خرید نیروهای مزدور (نه حقوق / فقط قیمت اولیه خرید).
| مکانیزم دروازه ملل (پیشنهادی علی) |
با اینکه 150 سال از هجوم اعراب به مرکز تمدن جهان می گذرد اما هنوز حکام وقایع آن سال ها را فراموش نکردند. برای جلوگیری از هرج و مرج دوباره امپراتوری فرانک، بیزانس و عباسی به طور مشترک پیشنهاد به تاسیس سازمانی برای مدیریت مشترک جهان گرفتند. هر کدام انگیزه های مختلفی داشتند. بیزانس، نمی خواهد بازهم خطر حیاتی قسطنطنیه را تهدید کند. فرانک، خطر گسترش اسلام تا دم درب خانه های کاتولیک ها حس کرده است. و عباسیان هم با می خواهند به دنیا ثابت کنند که با امویان و راشدین فرق دارند و می خواهند قله های علم و فلسفه را فتح کنند. به همین منظور برای تعیین مقر اصلی مزایده ای بین همه حکومت های بزرگ گذاشته می شود. در دروازه ملل همه قراردادها به صورت اجباری باید دنبال شوند مگر با فعال کردن بند فسخ. یعنی قراردادهایی که خارج از دروازه ملل بسته می شوند جز اثر منفی در قابلیت استخدام مزدور (و شهرت فرد) هیچ تبعات دیگری ندارد.
- در دروازه ملل همه قوانین به رای گذاشته می شوند و هیچ چیزی بدون رای اکثریت تصویب نمی شود.
- صندوق دروازه ملل به فکشن ها وام اعطا می کند (رجوع شود به مکانیزم پول فانتزی)
- هر قانونی تصویب شود همه موظف به اجرای آن هستند!
- اعضا برای رای دهی باید پول بپردازند. هر عضو می تواند بیشتر از یک حق رای بخرد اما هزینه ای که برای آن بپردازد هم تصاعدی بالا می رود.
- 1 رای، 5 هزار دینار هزینه دارد. 2 رای 25 هزار. 3 رای 125 هزار و ...
- هر قراردادی در دروازه ملل بسته شود باید به میزبان حق کمیسیون پرداخت شود. کمیسیون قرارداد تجاری 50 درصد (فقط یک بار و نه هر ترن) کل درآمد تجاری از دو طرف است. کمیسیون قراردادهای دیگر 10 درصد از کل درآمد دو طرف (فقط یک بار و نه هر ترن) است.
- در هر ترن فقط دو نشست برای تصویب قوانین کلی می توان برگزار کرد. تصویب قراردادهای درون سازمانی محدودیتی ندارد.
- مقر دروازه ملل در پایتخت کشور میزبان قرار می گیرد. اگر فکشنی پایتخت میزبان را اشغال کند 2 امتیاز منفی می گیرد:
1) تا 3 ترن قراردادهای تجاری اش از بین می روند.
2) نمی تواند میزبان دروازه ملل بعدی شود.
اما 2 امتیاز مثبت هم می گیرد:
1) محدودیت استخدام مزدور نسبت به جمعیت فکشن تا اخر از بین می برد. یعنی می تواند 100 درصد ارتش را از مزدور پر کند.
2) نصف ثروت جمع شده در دروازه ملل (پول اولیه و قرارداد و کمیسیون و ...) به مهاجم می رسد.
- توجه! مکانیزم دروازه ملل در مرحله آزمایشی است پس رئیس مجمع دروازه ملل (ادمین سعید) در صورت صلاحدید می تواند در امور دخالت کند و نظر او نظر نهایی است.
میزبان دروازه ملل دو امتیاز مهم دریافت می کند:
1) یک حق رای برای او هزینه ای ندارد و اگر بخواهد دو رای بدهد 5 هزار دینار باید هزینه کند. سه رای 25 هزار. 4 رای 125 هزار و ...
2) کمیسیون قراردادها و بند فسخ ها
- امپراتوری فرانک: 1) بازیابی روم غربی = حقوق سربازان نصف و پول مورد نیاز برای رای دهی در دروازه ملل نصف می شود 2) 50 درصد هزینه ساخت اصطبل
- امپراتوری بیزانس: 1) بازیابی روم شرقی = درآمد پایه همه مناطق دو برابر می شوند و درآمد تجاری 1.5 برابر می شود 2) 20 درصد تخفیف در مزایده دروازه ملل
- وایکینگ: تسخیر کامل انگلیس و ایرلند = 1) حقوق مزدوران یک پله کاهش میابد (حالت عادی) و درآمد پایه همه مناطق دو برابر می شوند 2) در خشکی 3 منطقه و در دریا 2 منطقه در هر ترن می تواند حرکت کند. 3) تسخیر منطقه دیگر کشورها 20 درصد از ثروتشان را به وایکینگ منتقل می کند. / 1) درآمد مزرعه 250 دینار و درآمد تولیدی 1000 دینار است. 2) درآمد پایه مناطق وایکینگی نصف دیگر مناطق است.
- پادشاهی انگلوساکسون: 1) همه نبردهای داخل خاک انگلیس در قلعه انجام می شوند. 2) حقوق نیروهای مزدور دو پله کمتر از حالت عادی است.
- امپراتوری عباسیان: 1) کنترل اسپانیا درآمد تولیدات صنعتی و مزراع عباسیان را دو برابر می کند. 4000 هزار دینار صنعتی و 1000 دینار مزرعه. و شریک تجاری عباسیان 12000 دینار دریافت می کند. خود عباسیان 10000 دینار با ابر قدرت ها و 4500 دینار با دیگر فکشن ها کسب می کند. 2) کنترل گذرگاه ابریشم (Tuffun) درآمد تجاری با ابر قدرتان را به 15000 دینار و با دیگر فکشن ها به 7500 دینار افزایش می دهد / 1) تسخیر هر منطقه از عباسیان 20 درصد از کل ثروت را به مهاجم منتقل می کند. 2) از دست رفتن منطقه اورشلیم باف مزدور را از بین می برد (یعنی تا 20 درصد جمعیت را می تواند مزدور استخدام کند)
- پادشاهی هند: 1) تسخیر مناطق هند فقط 5 درصد از کل ثروت را به مهاجم منتقل می کند 2) هزینه ساخت مزارع در هند 600 دینار است. 3) کنترل گذرگاه ابریشم (Tuffun) درآمد تجاری هند با ابر قدرت ها را به 15000 دینار و با دیگر کشور ها را به 7500 دینار افزایش می دهد. / 1) درآمد پایه مناطقی که هند در جنگ های تهاجمی اشغال می کند نصف حالت عادی است.
- امپراتوری تانگ: 1) اصطبل ها 3000 اسب فراهم می کنند. / 1) امپراتوری تانگ برای تجارت با دیگران باید گذرگاه ابریشم (Tuffun) را در اختیار داشته باشد. 2) تسخیر مناطق چین 30 درصد از کل ثروت را به مهاجم منتقل می کند. 3) در خارج از مرزهای امپراتوری، ارتش فقط می تواند 1 واحد در خشکی و 1 واحد در دریا حرکت کند.
