اختصاصی طرفداری | این اولین فصل در تاريخ لیگ برتر است که در آن سه تیم پس از شروع فصل ٢٤ امتياز يا بيشتر دارند. پرواز بلند تاتنهام در آغاز فصل با ٢٦ امتياز چشمگير بوده است و میتواند دوشنبه شب بار دیگر به صدر جدول برسد. آرسنال 24 امتیازی است و منچسترسیتی با کسب 27امین امتیازش، همچون فراری کامپیتیزیونه 12 سیلندری شروع به کار کرده است. پشت سر این سه، ليورپول با ٢٣ امتياز در سايه ٣ تيم صدر حركت می‌کند و میتواند از آرسنال پیشی بگیرد.
ظاهر جدید لیورپول به‌ویژه در خط هافبک دقیقاً در این برهه، ٩ امتیاز بیشتر از فصل پیش به دست آورده و این نشان موفقیت کلوپ در ساخت و بنای تیم دوم خود در آنفیلد دارد. استون ویلای اونای امری فرم پایانی فصل گذشته خود را ادامه داده است و در مقام پنجم، فقط یک امتیاز با لیورپول فاصله دارد و به‌عنوان رقیب بالقوه و غافلگیرکننده «مظنونین همیشگی» محسوب می‌شود.
تسلط سیتی، مجموعه‌ای که دائماً با بازیکنان مناسب در هر پستی تقویت می‌شود، امیدهای مدعیان دیگر را زیر سؤال می‌برد، جایی که مردان آبی‌پوش در پی کسب چهار عنوان از پنج عنوان اخیر لیگ برتر هستند. ٤ قهرمانی پیاپی، رکوردی که هرگز در تاریخ انگلستان روی نداده است. در اینجا سعی می‌کنیم، شانس قهرمانی پنج تیم برتر فعلی را در این مرحله از فصل ارزیابی کنیم و به xG تیم ها و بازیکنان نگاهی بیندازیم.
تا پیش از این فصل، قرار گرفتن در میان ٦ تیم برتر تا این حد دشوار نبوده است. تیم هایی چون نیوکاسل، برایتون، یونایتد و حتی چلسی با کمی تغییر در اوضاع و فرم برای مقام پنجم و ششم به طور حتم از تلاش دست نخواهند کشید! در این مطلب تنی چند از نویسندگان و دوستان طرفداری پیش‌بینی اولیه فصل ٦ تیم اول را ارائه خواهند کرد تا در پایان فصل ارزیابی دوباره‌ای در این باب داشته باشیم. ترسیم و توضیحات تاکتیکی و فنی مطلب برعهده پرهام حمیدی است و مثل همیشه حمید ش. در تمامی کارها دخیل بوده است. با تشکر از همه عزیزان که در این پیش‌بینی و سرگرمی شرکت کرده‌اند و شما عزیزانی که امیدواریم با ذکر نام و جایگاه شش تیم اول درباره انتخاب خود به هر دلیلی، یک خطی توضیح دهید.
استون ویلا؛ تسلیم‌ناپذیر
اونای امری، سرمربی این تیم در اولین دوره‌ای که به انگلستان آمد و به آرسنال رفت، هیچ‌کس جدی‌اش نگرفت. شاید غیرمنصفانه بود، کارنامه درخشان او در اسپانیا قابل‌ستایش است.
اگر امری از ابتدای فصل گذشته با ویلا شروع می‌کرد، ٧١ امتیاز در ٣٥ بازی، ویلا را در رده سوم قرار می‌داد درحالی‌که ٣ بازی باقی‌مانده هم داشت. بدون شک فوق‌العاده است، اما هنوز عنوان قهرمانی را عاید تیمی نخواهد کرد.
بهترین گلزن تیم، واتکینز، با خرید تابستانی، موسی دیابی، با سه گل و پاس گل، بهتر از پیش مشغول است. میانگین ٠،٥١ XG بازی در هر ٩٠ دقیقه او قابل‌توجه است. بااین‌حال، XG ویلا به‌عنوان تیم به طرز نگران‌کننده‌ای قابل‌توجه نیست و در میانه‌های جدول قرار دارند.
خط دفاعی که در بالای یک‌سوم سعی در حفظ دروازه دارد توسط نیوکاسل و لیورپول در دو تا از سخت‌ترین روزهای خارج از خانه لیگ برتر بدجوری غافلگیر شد. به هر شکل، پیروزی در ١٢ بازی خانگی متوالی، و پنج پیروزی بی‌نقص در پنج دیدار خانگی در این فصل، همیشه هر تیمی را به طور مطلوبی در جدول بالا می‌برد.
اما قهرمانی بعید به نظر می‌رسد و جایگاهی برای لیگ قهرمانان اروپا و لیگ اروپا بدون حضور نیوکاسل، برایتون، منچستر و حتی چلسی به‌سادگی میسر نخواهد شد. بااین‌وجود، Villains در حال حاضر بازیهای خوب و تماشایی را نمایش می‌دهند. شش بازی بعدی با تاتنهام، منچسترسیتی و آرسنال روبرو خواهند شد، با این امید که به روند صعودی شهاب گونه خود ادامه دهند.
فراموش نکنیم شروع بسیار امیدوارکننده، به همراه مبارزات اروپایی طور حتم به تیم آنها فشار وارد خواهد کرد و تلاش آنها صرفاً برای قرارگرفتن در میان چهار تیم برتر لیگ خواهد بود. منچستریونایتد به‌شدت امیدوار به تغییر اوضاع است و با حضور نیوکاسل در این ترکیب، به غیر از سیتی قرار گرفتن در جمع شش تیم برتر برای تیم های اشاره شده، دستاورد بزرگی خواهد بود.
توضیحات فنی:
صاحب بهترین خط حمله لیگ در کنار نیوکاسل، از سیستم 2-4-4 برای ورود زمین استفاده می‌کند اما بسته به شرایط مسابقه، این تیم از چینش‌های 1-3-2-4، 3-3-4، 1-5-4 خطی، 2-2-2-4 نیز استفاده می‌کند. خرید نیکولو زانیولو شاید در تاثیر مستقیم احساس نشود اما این بازیکن به عنوان وینگر چپ با قابلیت تبدیل به هافبک شماره 10، رأس این جابجایی‌ها می‌باشد. موسی دیابی و اولی واتکینز با سرعت بالای خود دائماً نزدیک به یکدیگر بازی می‌کنند و داگلاس لوئیز به همراه بوبکر کامارا از عقب به عنوان رابط دفاع با خط حمله عمل می‌کنند و دو بازیکن کناری یعنی جان مک‌گین و نیکولو زانیولو نزدیک به خط حمله بازی می‌کنند تا طراح اصلی حملات لقب بگیرند. در نهایت نیز با روش بازی واکنش‌گرا و مستقیم، ضربات ناگهانی به حریف وارد کرده و به گل دست می‌یابند. سرمربی اسپانیایی در شناسایی ضعف‌های خط دفاعی حریف، شاهکارانه عمل می‌کند و با سبک خود و استفاده از این خلاءها، موفق شده است تا به 26 گل در 10 دیدار دست پیدا کند.
تاتنهام به‌دنبال بازپس‌گیری صدر؛ رفتن هری کین، توفیق اجباری آنژبال
آنژ پوستکوعلو که فصل گذشته با سلتیک سه‌گانه داخلی را تجربه کرده است، اسپرز را بدون هری کین تا پیش از شروع این هفته در صدر نشانده بود و فرصت بازپس‌گیری این عنوان را دارد. از فصل ٦١-١٩٦٠ تاتنهام در چنین موقعیتی قرار نداشته است و آن فصل، آخرین باری بود که اسپرز به مقام قهرمانی لیگ انگلستان دست یافت.
خریدهای تابستانی، گولیلمو ویکاریو، میکی فن دفن، دستینی اودوگی، برنان جانسون و جیمز مدیسون همگی وارد عمل شده‌اند و خریدهای مناسبی به‌شمار می‌روند. درحالی‌که مدیسون نامزد دوم بهترین خرید تابستان است، در این بین ایو بیسوما، پپه مطر سار و سون هیونگ مین همگی احیای دوباره‌ای داشته‌اند.
به‌رغم اینکه تنها تیم پنج تیم جدول هستند که با هر سه تیم صعود کرده بازی کرده‌اند، ولی نمی‌توان به پیروزی مقابل لیورپول (که بسیار بحث‌انگیز و با شانس همراه بود) و منچستریونایتد و تساوی در دربی شمال لندن اشاره نکرد. شرایط اسپرز احتمالاً لیگ قهرمانان اروپای فصل را تضمین کرده است، در تاریخ لیگ برتر تنها یک تیم پس از شروعی به این خوبی در جمع چهار تیم برتر قرار نگرفته است، و فراموش نکنیم بدون رقابت‌های اروپایی در این فصل، اسپرز میتواند فقط روی حفظ برتری خود در بالای جدول تمرکز کند.
اما مشکل اینجاست که تاتنهام تجربه رقبای سال گذشته آرسنال و منچسترسیتی یا لیورپول را ندارد، زمانی که در طول فصل کار بیخ پیدا می‌کند و تیم و بازیکنان باید از نظر فیزیکی و روحی آماده چالش‌های پیاپی باشند. از این رو هیچ‌کس انتظار موفقیت فوری تاتنهام در لیگ را ندارد، و اگر رقابت برای کسب عنوان قهرمانی ادامه پیدا نکند، تعجب‌آور نخواهد بود. مگر آنکه فقط توقع و انتظار معجزه‌ای باشیم، و قهرمانی ناباورانه و حماسی لسترسیتی را در سال ٢٠١٦ در ذهن بارور کنیم.
توضیحات فنی:
سرمربی استرالیایی پس از خروج هری کین، سون هیونگ مین را به عنوان مهاجم نوک و البته کاپیتان تاتنهام انتخاب کرد. حضور مهاجم کره‌ای و خرید برنان جانسون، تنوع در خط حمله را به بالاترین حد ممکن رسانده است. فارغ از نقش حیاتی که جیمز مدیسون به اسپرز می‌بخشد، هنگام حملات در کناره‌ها نیز او در کنار جانسون به عنوان مهاجم نوک عمل می‌کند و به کل خواص بازیسازی خود را فراموش می‌کند. سون نقش یک مهاجم آزاد را دارد و در تمام مناطق 13 تا 18 زمین (فضاهای پشت محوطه جریمه و درون آن) را پوشش می‌دهد تا رأس پرسینگ و خلق موقعیت تاتنهامی‌ها لقب بگیرد.
.
آرسنال در تلاش برای انتقام
فروپاشی توپچی‌ها در پایان فصل گذشته ناامیدی و دل‌شکستگی بزرگی برای هواداران توپچی‌ها و فوتبال دوستان بی‌طرف و معتدل بود. اما این شکست، حداقل تجربه‌ای را به زرادخانه تیم جوان آرتتا اضافه کرد که دیر یا زود نتیجه آن را خواهند دید؛ زمانی که از دل شکست می‌توان به پیروزی چنگ زد.
از نظر آماری، دست‌کمی از سیتی ندارند. در بخش شوت‌ها و موقعیت‌هایی که به حریفان داده‌اند، تدارک حملات و xG و… رده دوم قرار دارند، اما مشکل زمانی حاد می‌شود که در تعقیب تیمی مانند من سیتی هستید، و رتبه دوم اصلاً و ابداً کافی نیست. البته این چیزی است که آرتتا و جوانان آرسنال به درک آن رسیده‌اند و آغاز موفقیت‌آمیز این فصل نشان قاطعانه‌ای است، ضمن آنکه در اوایل ماه گذشته سیتی را برای اولین بار از سال ٢٠١٥ در برد پرتنش در امارات شکست دادند. قدمی عظیم، رو به جلو و بسیار امیدوارکننده!
به‌رغم مصدومیت یورین تیمبر، عمق تیم که اهمیت زیادی تا پایان فصل دارد، در این فصل به طور اساسی بهبود یافته است و این امکان چالش آنها را در کنار رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا زیاد می‌کند. قابل ذکر است، بازیگران تعویضی آرسنال با ١٠ گل، بیشترین گل‌ها را در این فصل نسبت به هر تیمی دارند.
با ژرفای بیشتر تیم، انگیزه دل‌شکستگی سال گذشته و رهبر نورسیده از وستهم، دکلان رایس، آرسنال این بار، تقریباً تمامی عوامل لازم برای به چالش کشیدن سیتی را در اختیار دارد، بااین‌وصف جرئت خط کشیدن روی نام سیتی را ندارم.
توضیحات فنی:
بازیهای مهندسی‌شده و هوشمندانه، تنها تغییری است که در سیستم سرمربی اسپانیایی شکل گرفته است. در ابتدای فصل این تیم با پرس سنگین خود تصمیم به تحت فشار گذاشتن حریف می‌گرفت اما پس از ضعف‌هایی که در دفاع بالا آمده دیده می‌شد، میکل آرتتا رویکردی منطقی‌تر به تیم تزریق کرد. آنها با ارائه سیستم خطی و Mid-Block که در تصویر زیر قابل مشاهده است، انتقال توپ را به جلو برای رقیب سخت و سخت‌تر می‌کنند. کای هاورتس بازیکنی‌ست که به خط حمله می‌رود و در کنار مهاجم نوک قرار می‌گیرد و دو وینگر تیم به خط هافبک می‌روند و کنار دکلان رایس و مارتین اودگارد قرار می‌گیرند. هاورتس آلمانی با حضور در خط حمله محدودیتی که برای مارتین اودگارد ایجاد کرده است را از بین می‌برد و با حضور مجدد در میانه زمین، تمام فعالیت کاپیتان نروژی توپچی‌ها به سمت راست زمین ختم می‌شود.
لیورپول؛ تبدیل نقطه ضعف به نقطه قوت
پیش از هر یک از رقبا طی این سال‌ها سیتی را زجر داده و بیش از همه هم زجر کشیده است. در این فصل دومینیک سوبوسلای هافبک جدید تیم در دوران پوست‌انداختن و نوسازی لیورپول، بسیار کلیدی عمل کرده است و ٩ امتیاز بهتر از فصل گذشته در این مرحله، اختلاف فاحش و مثبتی را به رخ می‌کشد.
سوبوسلای بیشترین ضربه‌ها را زده، بیشترین موقعیت‌ها را ایجاد کرده و در یک‌سوم نهایی زمین، توپ و میدان را در میان بازیکنان لیورپول به دست آورده است، در حالی که داروین نونیز همیشه مشتاق و حریص، در شرایط بهتری پس از ورود ٨٥ میلیون پوندی خود از بنفیکا به سر می‌برد.
آنفیلد همچنان مکان بسیار سختی برای بازدید است، لیورپول در پنج بازی خانگی از پنج بازی خانگی پیروز شده و هنوز با سه تیم صعودکننده هم بازی نکرده است که امسال ضعف‌هایشان نسبت به بقیه تیم ها آشکار است. فصل گذشته، لیورپول با ٢٢ امتیاز کمتر از منچسترسیتی فصل را پایان داد، آغاز مناسب در بازیهای ابتدایی برای حضور در کورس قهرمانی در هر لیگی حیاتی است.
شاگردان یورگن کلوپ قبلاً با موفقیت به مصاف سیتی رفته‌اند و پیش از آرسنال طی ٥ فصل پیش از ان تنها تیمی بودند که پایاپای با سیتی تا پایان فصل ادامه دادند. دقیقاً مانند حکایت توپ طلا میان مسی و رونالدو، اگر سیتی گواردیولا این اطراف نبود لیورپول رکورد سابق قهرمانی‌های لیگ را از یونایتد پس گرفته بود.
لیورپول معمولاً در پایان فصل گرم‌تر هم می‌شود و چهارنعل می‌تازد، بنابراین اگر بتوانند تا بعد از دیدارهای کریسمس در حول‌وحوش حریفان باقی بمانند، می‌توانند نقش تعیین‌کننده‌ای را برای خود و دیگر رقبای سیتی بازی کنند. خاطرمان باشد، این بنای تیم دوم دوران کلوپ در لیورپول است، جای تعریف دارد ولی هنوز وسایل خانه به طور کامل چیده نشده است. با این تعداد چهره جدید، بازگشت به لیگ قهرمانان به آنفیلد در اولویت خواهد بود و کسی توقعی بیش از این نخواهد داشت.
توضیحات فنی:
لیورپول یورگن کلوپ در تابستان 2023، تمام تمرکز نقل و انتقالاتی خود را روی جذب ستارگان در خط میانی گذاشت. الکسیس مک‌آلیستر، دومنیک سوبوسلای، واتارو اندو و رایان خرافنبرخ، چهار بازیکنی بودند که کلوپ به خدمت گرفت تا پستی که طی سال‌های اخیر لیورپول را در چشم به هم زدن از عرش به فرش می‌رساند، حالا یکی از جذاب‌ترین و خطرناک‌ترین تیم‌های اروپا را ساخته است.
خروج ناگهانی فابینیو باعث شد تا الکسیس مک‌آلیستر همچون یک سرباز آماده، در پست 6 که بازی او را متحول می‌کند، بازی کند و کرتیس جونز نیز حالا نقشی مؤثر در حملات لیورپول ایفا می‌کند. جونز با تمایلی که به حرکات از سمت چپ دارد، تمرکز بازیکنانی چون لوئیس دیاز را به مرکز محوطه جریمه منتقل می‌کند و این جابجایی، محمد صلاح را به‌عنوان یک هافبک تهاجمی و شماره 10 قرار می‌دهد. سوبوسلای نیز از بازیکنان چندپسته‌ای است که دست کلوپ را برای این انعطاف باز می‌گذارد و نقش وینگر راست را بازی می‌کند. در امور دفاعی نیز فولبک راست تیم که ترنت الکساندر آرنولد یا جو گومز باشد، به مک‌آلیستر ملحق می‌شود تا توپ را پس بگیرد و تیم را از زیر پرس حریف خارج کند. کودی خاکپو نیز به دلیل سابقه بازی در پست شماره 10، در درگیری‌های مرکز زمین شرکت می‌کند تا کلوپ تیمی یک‌دست را به‌خصوص در میانه زمین در اختیار داشته باشد.
منچسترسیتی؛ بدون کوین دی بروین، آهسته و پیوسته
صحبت از رقابت قهرمانی با شکست‌های متوالی از وولوز و آرسنال کمی قوت گرفت.
با این حال، تیم پپ گواردیولا از نظر دفاعی خوب عمل می‌کند، و با نگاهی به xG) xG در فوتبال مخفف «گل‌های مورد انتظار» است. این یک اندازه‌گیری آماری از کیفیت موقعیت‌های گلزنی و احتمال به‌ثمررسیدن آن است) و فرم منچسترسیتی به این معنی است که آنها اکنون از نظر xGD صدرنشین لیگ برتر هستند. سیتی اکنون به ١٥. ١٦ رسیده است، بالاتر از نیوکاسل ١٥. ٠٤. لیورپول ١٠،٠٤ آرسنال ١٠،٢٩ و تاتنهام ٧،٢٩.
ضمن اینکه سیتی ارلینگ هالند، مرد دوم بالن در را در اختیار دارد که با ٤٧ گل در لیگ برتر، احتمالاً سریع‌ترین بازیکنی در تاریخ لیگ برتر خواهد بود که به مرز ٥٠ گل برسد. سیتی همچنان به کنترل بازی‌ها ادامه می‌دهد و بیشترین سکانس‌های متوالی پاس را با ١٠ پاس یا بیشتر در اختیار دارد و با تدارک ٦٤ حمله از نیمه اول زمین خود، بالاترین سطح را در لیگ در اختیار دارد (Build up attack اصطلاح تاکتیکی در مورد اولین مرحله تدارک و ساخت حمله برای تیمی که توپ را در اختیار دارد، اطلاق می‌شود. در فوتبال اگر زمین را به سه ناحیه اصلی تقسیم کنیم؛ یک‌سوم اول، یک‌سوم میانی و یک‌سوم نهایی، مرحله تدارک حمله بیشتر در یک‌سوم اول زمین انجام می‌شود)
افت فرم یا خستگی ناشی از سه‌گانه سال گذشته، میتواند سؤالاتی را در مورد سیتی و گرسنگی بی‌شائبه آنها برای پیروزی ایجاد کند، اما منچسترسیتی در حال حاضر چهار بازی در برابر شش تیم برتر سال گذشته انجام داده، نیوکاسل، برایتون و منچستریونایتد، و در برابر هر سه تیم به پیروزی دست یافته است. مسلماً بهترین بازیکن آنها، کوین دی بروین، تنها ٢٢ دقیقه در این فصل بازی کرده است، درحالی‌که استونز و رودری نیز خیلی از بازی‌ها را از دست داده‌اند.
با این حال و بدون هیچ بحثی، با قدرت کامل هنوز بهترین تیم انگلیس هستند و با شناخت از گواردیولا و سیتی خوب می‌دانیم؛ شکارچیان حرفه‌ای مانند شیر شکم سیر، باز هم به‌سادگی از طعمه خود دست برنخواهند داشت. ذاتاً و غریضا ول کن معامله نیستند. در افتادن با سیتی دل شیر می‌خواهد. باید داخل قفس شد و به سبک مبارزین Fight Club با دستان لخت تا مرز مرگ و زندگی جنگید.
توضیحات فنی:
قهرمان سه دوره اخیر لیگ برتر انگلیس در نبود کاپیتان بلژیکی خود یعنی کوین دی‌بروین کماکان به درخشش خود ادامه می‌دهد. ریکو لوئیس، برناردو سیلوا، فیل فودن و خولیان آلوارز بازیکنانی بودند که با سیستم 1-4-2-3 پپ گواردیولا در تلاش بودند تا جای خالی کوین دی‌بروین را پوشش دهند.
به خصوص پس از جدایی رایگان کاپیتان آلمانی آنها یعنی ایلکای گوندوعان، کار سرمربی اسپانیایی برای پوشاندن این خلاء سخت و سخت‌تر شد و ماتئوس نونس و متئو کواچیچ خریدهای سیتیزن‌ها برای جایگزینی گوندوعان بودند. در تصویر زیر نیز ملاحظه می‌کنید که سه بازیکن خط هافبک یعنی لوئیس، آلوارز و فودن تمرکز خود را در راستای دروازه گذاشتند. کایل واکر و یوشکو گواردیول چای خالی وینگرها را پر می‌کردند.
برناردو سیلوا نیز به عنوان یک بازیکن خلاق توپ را از دروازه دریافت می‌کرد تا پیش از اینکه به خلق موقعیت فکر کند، توپ را از سیستم خطی آرسنال عبور دهند. تاکتیک هافبک دفاعی کاذب گواردیولا، یک سیستم غیرقابل دفاع است اما دو بازیکن نقشی بی‌بدیل در این گردش توپ بازی می‌کنند. رودری و دی‌بروین در عقب و جلوی کمربند میانی، مهره‌های غیرقابل جایگزین پپ گواردیولا هستند و حالا سرمربی اسپانیایی سعی دارد که با تنوع در میانه زمین موتور تیم را هر چند کم‌جان اما تا بازگشت ستاره شماره 17 خود، روشن نگه دارد.
پیش‌بینی چند نویسنده طرفداری از رده‌بندی پایان فصل لیگ برتر انگلیس
امیرحسین صدر
اول؛ منچستر سیتی
هنوز هم، مرکز هستی ام قلب من است. ولی در این انتخاب مغزم به هیچ شکلی اجازه مانور به دل و روح نمی دهد. منطق حکم می کند و قدرت مبارزه ندارم. اما از شما چه پنهان، قلبا مایلم تیمی به غیر از سیتی جام را تصاحب کند تا از یکنواختی ان رهایی پیدا کنیم!
دوم؛ لیورپول
تنها تیمی است که تجربه مبارزه به سبک مشت با مشت، نبرد تا نفس آخر و جان برابر جان را با سیتی دارد. این در حالی است که بتوانند ترکیب اصلی تیم را حفظ کنند!
فرم ان ها در تعيين مکان های ۱ تا ۴ نقش اساسي بازي مي كند.
سوم؛ آرسنال
شاید فصل بعد، نه اینجا، نه الان، نه این فصل. و چه حيف!
چهارم؛ تاتنهام
اگر در رقابت سخت سه ماه پایانی افسار از دست شان خارج نشود، احتمالا كني بالاتر هم قرار خواهند گرفت. با اين وصف، قمار بزرگی کردم، در حالیکه نیوکاسل را بیشتر باور دارم!
حمید .
لیورپول، قهرمان
پس از ورود هالند، کلاپ به حقیقتی اشاره کرد که فراموش نخواهم کرد. قابت با من سیتی در یک فصل ممکن است اما نبرد بلندمدت با تیمی که از حمایت نه فقط یک مالک ثروتمند که یک دولت متمول برخوردار است، غیر ممکن است.
با این حال لیورپول این فصل، بارقه‌های تیمی که "لااقل این فصل آماده‌ی رقابت با سیتی است" را نشان می‌دهد. جنگجویی، نمایش‌های درخشان در بازیهای بزرگ و پیروزی به هر شکلی در بازی‌هایی که مثل دربی مرسی ساید گره می‌خورد. .... فراموش نکنید، اگر همه چیز در اتاق var بازی با اسپرز سر جایش بود الان آنها صدرنشین بودند
منچسترسیتی، دوم
اگر کمی خوشبین باشید، علیرغم نمایش بی‌نظیر، ترکیب بی عیب و نقص و آمادگی هر هفته و حتی هر سه روز بازی بهترین بازیکنان جهان و مربی جهان، هنوز هم می‌توان راهی برای ورود به تانک همیشه پیروز گواردیولا یافت. اگر برد این فصل گانرز، چند ماه زودتر رخ می‌داد و اگرهای دیگری که یک رقیب کارکشته تر از آرتتا و توپچیهای جوانش، میتواند با دست یازیدن به آنها کار اژدهای هفت سر را یکسره کند. البته یکی دو مصدومیت و محرومیت دیگر برای رودری هم بدک نیست
تاتنهام، سوم
حتی با نبردن دوباره و چند باره‌ی ظروف نقره‌ای، ایندفعه چیزی نسبت به سال‌های قبل در شمال لندن متفاوت است.. کونته و مورینیو با - احترام و علاقه به هر دو نفر- روح تاتنهام، تیم محبوب دوم خیلی از ما را ربوده بودند...
تاتنهام با پوستکاوغلو، و با ساخت یک "تیم" بازی‌هایی ر اکه "باید" ببرد می‌برد و این بخش مهمی از مسیر صعودی است.
اما نمایش اسپرز مقابل لیورپول 10 و 9 نفره و دربی شمال لندن چیزهایی مهمی را یادآوری کرد. بازی با بزرگان، قواعد دیگری دارد. 36 امتیاز در نبرد با 7 تیم بالانشین.
رتبه‌ی سوم، با این فرض که تا هفته‌های پایانی در کورس بالای جدول هستند، عالی خواهد بود. و البته اینکه فصل بعد در لیگ قهرمانان واقعا دنبال هدفی هستند
آرسنال، چهارم
حفظ سلاحهای جوان فصل قبل و افزودن دو قهرمان اروپایی (بله هاورتز زمانی یک قهرمان تاثیرگذار در اروپا بوده) عالیست اما..... تورنمنت طاقت فرسای اروپایی بازهم به مواد اولیه نیاز دارد. رقابت با تاتنهام بر سر رتبه‌ی سوم جذاب خواهد بود..
علیرضا نجاتی
4- تاتنهام: شروع رنسانس‌گونه آنژ، باعث شده حداقل رویای قهرمانی در ذهن هواداران اسپرز ایجاد شود اما ساده‌انگارانه است که پس از ده هفته، تاتنهام را مدعی شماره یک قهرمانی بدانیم. کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا با بازی‌هایی جذاب در عین کسب تجربه بیشتر، میتواند فصلی موفقیت‌آمیز برای تاتنهام باشد.
3- آرسنال: توپچی‌ها، آهسته و پیوسته نتیجه اعتمادشان به پروسه آرتتا را خواهند دید اما تا این‌جای فصل، مسیر مربی اسپانیایی ساده‌تر از فصل گذشته نبوده و نخواهد بود، به‌خصوص اینکه توپچی‌ها می‌خواهند در لیگ قهرمانان اروپا پیشروی کنند و البته چالش دروازه‌بانی نیز جدیدترین مشکل آرتتا شده است. آرسنال با وجود ترمیم خط دفاعی و هافبک، هنوز مهاجم نوکی تعیین‌کننده چون ارلینگ هالند ندارد و هنوز قدم‌هایی تا تکامل نهایی باقی است.
2- لیورپول: فصل گذشته برای لیورپولی‌ها و شخص کلوپ ناامیدکننده بود اما سرمربی آلمانی به‌خوبی تیمش را بازسازی کرده و آنها در حال تبدیل شدن به تیمی با حداقل نقص ممکن هستند؛ عمق ترکیب و توانایی‌های ستارگان جدید قرمزها این را می‌گوید. لیورپول اگر در لیگ اروپا تمام توانش را به کار نگیرد، میتواند در ادامه مسیرش در لیگ برتر کارهای بزرگی انجام دهد.
1- منچسترسیتی: تیم تا بن دندان مسلحی که رهبری‌اش برعهده پپ گواردیولا، نابغه «مربیگری» و خدای انگیزه دادن است، سیری‌پذیر نخواهد بود و قطعا تیم نوسازی شده سیتی، مدعی شماره یک کسب تمام جام‌ها به‌شمار خواهد رفت. طبیعی بود که با غیبت کوین دی بروین و رودری، لغزش‌هایی از سیتی ببینیم اما به‌خاطر داشته باشید تا ماه نوامبر، زمان آزمون و خطای پپ است و هنوز سیتی وارد اوج روند خود نشده است.
پویا صلح‌خواه
4- نیوکاسل: وقتی داروین نونیز شوک بزرگی را به سنت جیمز پارک وارد کرد، عده زیادی معتقد بودند کلاغ‌ها به راحتی از عواقب این شکست رها نخواهند شد. حق با آنها بود، نیوکاسل چند روز بعد به برایتون هم باخت اما ادی هاو موفق شد دوباره به بازیکنانش یادآوری کند در چه رویایی قرار دارند. نیوکاسل دومین خط حمله لیگ برتر را در اختیار دارد و با توجه به عمق ترکیبش، میتواند دوباره در بین چهار تیم برتر قرار بگیرد.
3- لیورپول: زنده، هیجان‌انگیز و قدرتمند. لیورپولِ جدید یورگن کلوپ با خرید چهار هافبک جایگاه خود را در بین تیم‌های بالانشین پس گرفته است. با درخشش بی‌نظیر محمد صلاح در خط حمله، به نظر می‌رسد قرمزها می‌توانند برای ادامه فصل رویاپردازی کنند. با این حال در فوتبال انگلیس تیمی که در پنج‌شنبه شب‌ها به میدان برود، شانس کمتری برای رقابت قهرمانی دارد. اگر چه کلوپ این روزها همه را غافلگیر می‌کند.
2- آرسنال: تیم میکل آرتتا که در گذشته مقابل بزرگان انگلیس نتایج دردسرسازی را متحمل می‌شد، حالا در خانه مقابل دو تیم شهر منچستر به پیروزی می‌رسد. آرسنال در سفر به استمفوردبریج نیز با توفان 7 دقیقه‌ای اجازه نداد چلسی برد شیرینی را کسب کند. آرتتا با خرید بازیکنی مثل دکلان رایس شخصیت قهرمانی را به تیمش اضافه کرده است اما بسیاری باور دارند فقدان وجود یک مهاجم گلزن، بار دیگر توپچی‌ها را از رسیدن به عنوان قهرمانی ناکام خواهد گذاشت.
1- منچسترسیتی: پپ گواردیولا در نشست خبری دیدار با یانگ بویز بزرگ‌ترین عنوان فصلش را «عطش» و «نگرش» بازیکنانش برای ادامه قهرمانی‌ها توصیف کرد. منچسترسیتی در فصل جدید با کلین‌شیت بیگانه است، شوت کمتری می‌زند اما هیولای پپ همچنان به شکار خود ادامه می‌دهد. منچسترسیتی با حفظ هسته اصلی بازیکنانش و شکوفایی خولیان آلوارز، در صورتی که غیبت کوین دی بروین بیش از این احساس نشود، شانس بالایی را برای رکوردشکنی دارد. اولین تیم تاریخ لیگ برتر انگلیس که به چهار قهرمانی متوالی دست می‌یابد.
پرهام حمیدی
4- تاتنهام: گاهی اوقات کنترل روح و روان بیشتر از مسائل درون زمین مهم است. شوک به بازیکنان به هنگام تغییر مربی، مسئله‌ای است که اغلب در فوتبال دیده می‌شود اما کنترل بازیکنان پس از اولین شکست یا اتفاقات تلخ، بزرگ‌ترین چالشی است که مرد استرالیایی باید آن را در دست بگیرد. شاید بتوان گفت که قدرتمندترین و قاطع‌ترین تاتنهام این دوران را می‌بینیم اما واژه «ثبات»، گم‌شده‌ای در دایره‌المعارف سفیدپوشان لندنی است.
3- منچسترسیتی: هدف مشترک تمام مدعیان انگلیس بی‌شک کشیدن ترمز تیم توقف‌ناپذیر پپ گواردیولا خواهد بود. سال گذشته آنها در تمام رکوردها، به رقیب همشهری خود رسیدند و قطعاً هدف اصلی آنها پیشی گرفتن از رکورد 3 قهرمانی شیاطین سرخ است. پپ گواردیولا به دلیل مصدومیت‌ها، آن تیم ترسناک خود را در اختیار ندارد و این چالشی است که باید با آن سروکله بزند.
2- لیورپول: طی سه دهه اخیر لیورپول و لیگ برتر انگلیس واژه‌ای متضاد بوده‌اند. آنها به هرآنچه که می‌خواستند دست پیدا می‌کردند اما انگار سرنوشت آنها با این رقابت‌ها نوشته نشده بود. مرد آلمانی قلم سرنوشت را بر دست گرفت و حالا آنها هرساله یکی از مدعیان لیگ برتر انگلیس هستند. بدشانسی مانعی بوده است که قرمزهای آنفیلد با سرعت کمتری به سمت جام حرکت کنند و باید ببینیم که نحوه برخورد تیم سرسخت و جنگجوی کلوپ با این مسائل چگونه خواهد بود.
1- آرسنال: انتقام واژه‌ای ترسناک است اما گاهی اوقات میتواند مشوقی برای حرکت شما باشد. این دقیقاً همان حسی‌ست که میکل آرتتا و جوانان جویای نام توپچی‌ها در خود می‌بینند. واکنش هیجانی میتواند سقوط مطلق شما را رقم بزند اما تصمیمات عاقلانه و البته هوشمندانه باعث شده است تا قرمزهای لندن به نهایت پختگی در جریان بازی برسند و کنترل دقیق بر این تیم میتواند، رویای 20 ساله لندن را به رنگ قرمز دربیاورد.
