تفاوت كشورهای توسعه یافته و توسعه نیافته ، تفاوت قدمت آنها نيست.
براي مثال كشور مصر بيش از ۳۰۰۰ سال تاريخ مكتوب دارد و توسعه نیافته است!
اما كشورهای جديدی مانند كانادا، نيوزيلند، استراليا كه ۱۵۰ سال پيش وضعيت قابل توجهی نداشتند، اكنون كشورهایی توسعه‌يافته و ثروتمند هستند.
تفاوت كشورهای فقير و ثروتمند در ميزان منابع طبيعی قابل استحصال آنها هم نيست.
ژاپن كشوری است كه سرزمين بسيار محدودی دارد كه ۸۰ درصد آن كوه‌هایی است كه مناسب كشاورزی و دامداری نيست اما دومين اقتصاد قدرتمند جهان پس از آمريكا را دارد. اين كشور مانند يك كارخانه پهناور و شناوری می باشد كه مواد خام را از همه جهان وارد كرده و به صورت محصولات پيشرفته صادر می‌كند.
مثال بعدی کشور سوئيس است.
كشوری كه اصلاً كاكائو در آن به عمل نمی‌آيد اما بهترين شكلات‌های جهان را توليد و صادر مي‌كند. در سرزمين كوچك و سرد سوئيس كه تنها در چهار ماه سال مي‌توان كشاورزی و دامداري انجام داد، بهترين لبنيات (پنير) دنيا توليد میشود.
سوئيس كشوری است كه به امنيت، نظم و مهندسی و مدیریت مشهور است و به همين خاطر به گاوصندوق دنيا مشهور شده‌است (بانك‌های سوئيس).
افراد تحصيل کرده‌ای كه از كشورهای ثروتمند با همتايان خود در كشورهای فقير برخورد دارند برای ما مشخص می‌كنند كه سطح هوش و فهم نيز تفاوت قابل توجهی در اين ميان ندارد.
نژاد و رنگ پوست نيز مهم نيستند. زيرا مهاجرانی كه در كشور خود برچسب تنبلی می گيرند، در كشورهای اروپایی به نيروهای مولد و فعال تبديل می‌شوند.
پس تفاوت در چيست؟
تفاوت در رفتارهایی است كه در طول سال‌ها فرهنگ نام گرفته است.
وقتی كه رفتارهای مردم كشورهای پيشرفته و ثروتمند را تحليل می‌كنيم، متوجه می‌شويم كه اكثريت غالب آنها از اصول زير در زندگی خود پيروی می‌كنند:
۱ .اخلاق به عنوان اصل پايه
۲.وحدت
۳.مسئوليت پذيری
۴.احترام به حقوق و قانون و مقررات عرف جامعه
۵.احترام به حقوق شهروندان ديگر
۶.عشق به كار
۷.تحمل سختی‌ها به منظور سرمايه‌گذاری روي آينده
۸.ميل به ارائه كارهای برتر و فوق‌العاده
۹.نظم پذيری
۱۰.دروغ کثیف‌ترین فعل غیر انسانی دنیا است
اما در كشورهای فقير تنها عده قليلی از مردم از اين اصول پيروی می‌كنند.
در کشور ما کسی که زیاد کار کند احتمالا باالقاب نامناسب به او کنایه زده می شود در صورتی که در اکثر قریب به اتفاق کشورهای توسعه یافته این قضیه 180 درجه فرق دارد و افرادی که از کار خود می زنند مورد انتقاد قرار میگیرند و برایشان تعجب برانگیز است.
کسی که به قوانین احترام بگذارد بچه➕ مثبت است
کسی که اخلاقیات را رعایت کند برچسب پاستوریزه خواهد گرفت
کسی که از وطنش حرف میزند توسط عده ایی و کسی که از فرهنگ بومیش حرف می زند توسط عده دیگری سرزنش میشود.
کسانی که حقوق دیگران را زیر پا می گذارند و افراد قالتاق، آدمهای زرنگ خوانده می شوند
انسانهای منظم و منطقی افراد خشک وحوصله سر بر هستند
انسانهای با ادب و مبادی آداب متملق به حساب می آیند.
حتی به جوانان دانشجوی ساعی و کوشا در کسب علم ، خرخوان می نامیم و می خندیم😐 .
همه ی جوانان به دنبال یک شبه رفتن ره صد ساله رفتن و میلیاردر شدن هستند و بدون صبر و یا تحمل زحمت کشیدن.
و......... شما بگوئید...!!
شکی نیست کمسئولانه اجرائی هر کشور نسبت به مردم سهم بزرگتری از مسئولیت در فرهنگ سازی را به گردن دارند ولی بیایید همین سهم کمتر مردم را برای ثبت قدمی برای ساختن دنیایی بهتر از خودمان شروع کنیم و از همین لحظه
ما ايرانيان توسعه نیافته هستيم نه به اين خاطر كه منابع طبيعی نداريم يا اينكه طبيعت نسبت به ما بيرحم بوده‌است.
ما توسعه نیافته هستيم برای اينكه رفتارمان چنين سبب شده‌است.
ما براي آموختن و رعايت اصول فوق كه (توسط كشورهای پيشرفته شناسایی شده است) فاقد اهتمام لازم هستيم.
اگر شما اين مقاله را برای ديگران نفرستيد:
اتفاقی برای شما نمی افتد،
اخراج و شغلتان را از دست نمی دهید،
هفت سال بدبختی بر سرتان آوار نمي‌شود، و مريض و بی پول هم نخواهيد شد.
اما اگر اين پيغام را به گردش بیندازید شايد تعداد بيشتری تغيير كرده و عمل كنند.
باشد که فرزندانمان صاحب و مالک ملیتی باشند که حاصلش در دنیا رتبه های نخست فرهنگی باشد.
