مطلب ارسالی کاربران

سفر به تاریخ ؛ ارتش ، اقتصاد ، وسعت و پیشرفت های هخامنشیان.

Amir Mohammad ‎Mc 10/17/2023 - 16:59 مشاهده پروفایل

308 مشاهده / 5 دیدگاه 9 2 10

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

هخامنشیان تمدن ایران است . چیزی که ما به آن افتخار میکنیم که روزی چهل و چند درصد جمعیت جهان را در اختیار داشتیم.

توجه:این مطلب کپی نیست و برای این مطلب زحمت زیادی کشیده شده است .

دسته بندی ارتش هخامنشیان .

ارتش هخامنشی یکی از بزرگترین و پیچیده‌ترین ارتش‌های دوران باستان بود که از سربازان مختلف قومی و فرهنگی تشکیل شده بود. این ارتش شامل سه بخش اصلی بود: سپاه پیاده، سواره نظام و نیروی دریایی. هر بخش دارای سازمان، تجهیزات، تاکتیک و روحیه خاص خود بود. در زیر به توضیح هر بخش می‌پردازم:

- سپاه پیاده: این بخش شامل نیروهای منظم آموزش دیده پارسی و مادی بود که به نیزه، شمشیر، تیر و کمان، زوبین و فلاخن مسلح بودند. این نیروها به رزم از نزدیک و رزم تن به تن علاقه داشتند و در میدان جنگ به عنوان گارد شاهنشاه یا گارد جاویدان شناخته می‌شدند. گارد جاویدان یک گروه نخبه ده هزار نفری بود که همواره تعداد ثابت خود را حفظ می‌کرد و در صورت کشته یا زخمی شدن یک عضو، فورا جایگزین می‌شد.

- سواره نظام: این بخش شامل نیروهای سبک و سرعت دوست پارسی و مادی بود که به تیر و کمان، زوبین، شمشیر و نیزه مسلح بودند. این نیروها به رزم از دور و حرکات گردان و پراکنده علاقه داشتند و در میدان جنگ به عنوان نبردگیران چابک و تعقیب کنندگان فرار کنندگان شناخته می‌شدند. کوروش بزرگ برای تقویت سوارکاران خود، تعداد آن‌ها را افزایش داد و به آن‌ها جوایز و امتیازات خاص داد.

- نیروی دریایی: این بخش شامل نیروهای فینقيي و يوناني بود که به کمک کشتي های جنگي، حمل و نقل و درياباني مسلح بودند. این نيرو ها به رزم دريائي و حفاظت از سواحل علاقه داشتند و در میدان جنگ به عنوان حاميان دريائي يا حمل كننده های سوار نظام شناخته مي شدند. هخامنشي ها با استفاده از كشتي های فینقيي و يوناني، قدرت دريائي خود را افزایش دادند.

ابزارهای جنگی و جنگ های هخامنشیان.

ابزارهای جنگی هخامنشیان شامل سلاح‌های تهاجمی و تدافعی مختلفی بود که از فلزات و چوب ساخته می‌شدند. برخی از این ابزارها عبارتند از:

- نیزه: یک سلاح پرکاربرد که از یک عصای چوبی با یک نوک فلزی تشکیل شده بود. نیزه‌ها معمولاً در طول ۲ تا ۴ متر بودند و توسط پیاده‌نظام و سواره‌نظام استفاده می‌شدند. نیزه‌ها می‌توانستند برای حمله به دشمن از راه دور یا نزدیک استفاده شوند.

- شمشیر: یک سلاح نزدیک مبارزه که از یک تیغه فلزی با یک دسته چوبی یا عاج تشکیل شده بود. شمشیرها معمولاً در طول ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر بودند و توسط پیاده‌نظام و سواره‌نظام استفاده می‌شدند. شمشیرها می‌توانستند برای بریدن، زخم زدن، چاقو زدن و دفاع استفاده شوند.

- خمپاره: یک سلاح پرتاب که از چوب، فلز، پارچه و قیر ساخته می‌شد. خمپاره‌ها معمولاً در طول ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر بودند و توسط پایلوت‌های هخامنشی استفاده می‌شدند. خمپاره‌ها می‌توانستند به فاصله‌ای حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ متر پرتاب شوند و با احتراق قیر، دشمن را به آتش بکشند.

- کمان: یک سلاح تیرانداز که از چوب، فلز، پارچه و رشته ساخته می‌شد. کمان‌ها معمولاً در طول ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر بودند و توسط کمانداران هخامنشی استفاده می‌شدند. کمان‌ها می‌توانستند به فاصله‌ای حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ متر تیر بفرستند و با نفوذ در زره، دشمن را زخمی کنند.

جنگ‌های هخامنشیان شامل درگیری‌های مختلف با دولت‌های همسایگان خود بود که به منظور حفظ وسعت و قدرت خود صورت می‌گرفتند. برخی از این جنگ‌ها عبارتند از:

- جنگ‌های ایران و یونان: مجموعه‌ای از جنگ‌ها و نبردهایی که میان شاهنشاهی هخامنشی و دولت-شهرهای یونان باستان درگرفت. این درگیری‌ها از تاریخ ۴۹۹ ق. م میلاد آغاز و درسال ۴۴۹ ق. م پایان یافت. این جنگ‌ها شامل شورش ایونیان، نبرد ماراتون، نبرد ترموپیل، نبرد سالامیس، نبرد پلاته و نبرد میکال بودند. در این جنگ‌ها، هخامنشیان برخی از نبردها را برنده شدند، اما در کل به شکست نزدیک شدند و توانستند تأثیر چندانی بر روی فرهنگ و سیاست یونان نگذارند.

- جنگ پلوپونز: یک جنگ طولانی که میان دو قدرت بزرگ یونان باستان، آتن و اسپارت رخ داد. این جنگ از تاریخ ۴۳۱ ق. م آغاز و در سال ۴۰۴ ق. م پایان یافت. در این جنگ، هخامنشیان به صورت غیرمستقیم با حمایت از اسپارت دخالت کردند و به آن‌ها پول و منابع برای جنگیدن با آتن دادند. هخامنشیان به این ترتیب سعی داشتند تقویت آتن را که رقیب قوی خود بود محدود کنند و منافع خود را در آسیای کوچک حفظ کنند.

- حمله اسکندر مقدونی به ایران: یک حمله نظامی که توسط پادشاه مقدون، اسکندر بزرگ علیه شاهنشاه هخامنشی، داریوش سوم صورت گرفت. این حمله از تاریخ ۳۳۶ ق. م آغاز و در سال ۳۲۳ ق. م پایان یافت. در این حمله، اسکندر با لشکر کم‌تعداد خود توانست بر هخامنشیان که لشکر بسیار بزرگ‌تر داشتند پیروز شود و تمام قلمرو آن‌ها را فتح کند. این حمله باعث سقوط شاهنشاه هخامنشی شد

موفقیت ها و پیشرفت های هخامنشیان.

ساختمان‌سازی: هخامنشیان توانستند با استفاده از مواد و تکنیک‌های مختلف، ساختمان‌های بزرگ و باشکوهی را بسازند که هنوز هم شاهد آن‌ها هستیم. مثلاً پاسارگاد، تخت جمشید، هگمتانه، شوش و نقش رستم از جمله آثار معماری هخامنشی هستند که نشان‌دهندهٔ توانایی آن‌ها در طراحی، سازگاری با طبیعت، استحکام، تزئینات و نقوش هنری است

راه‌سازی: هخامنشیان اولین ملتی بودند که یک شبکه راه‌سازی گسترده و منظم را در امپراتوری خود احداث کردند که به ارتباط، حمل و نقل، تجارت و اداره کار افزود. معروف‌ترین راه هخامنشی، راه شاهان یا راه ملک بود که از سوس در خاورمیانه تا سارد در آسیای صغیر کشیده شده بود و طول آن حدود ۲۵۰۰ کیلومتر بود. این راه دارای ایستگاه‌های پستی بود که فاصلهٔ آن‌ها حدود ۳۰ کیلومتر بود و در آن‌جا مأموران، اسب‌ها و خوراک موجود بود

قانون‌گذاری: هخامنشیان دارای یک قانون مشترک برای تمام قوم‌ها و ملت‌های تحت فرمان خود بودند که به عدالت، حقوق شهروندی، آزادی مذهب و عبادت، حفظ فرهنگ و زبان محلی و حق دادخواست پایبند بود. این قانون به زبان پارسی باستان نوشته شده بود و در استوانه کوروش، سنگ نوشتۀ داریوش در بیستون و دیگر نقش‌برجستۀ هخامنشی به خوبی تبلیغ شده بود.

پزشکی: هخامنشیان دارای دانش پزشکی پیشرفتۀ خود بودند که از منابع گوناگون مثل پزشکان چین، هند، مصر و چالدئین استفاده می‌کردند. آن‌ها داروهای گیاهی، معدنی و حیوانی را برای درمان بیماری‌ها می‌شناختند و از جراحی، بستری، تزریق، بانداژ و ضدعفونی کردن نیز استفاده می‌کردند. آن‌ها همچنین به تشخیص بیماری‌ها از روی علائم و نشانه‌ها، بهداشت فردی و عمومی، تغذیه سالم و پیشگیری از بیماری‌ها نیز اهمیت می‌دادند.
بعضی از دانستنی‌های جالب در مورد هخامنشیان عبارتند از:

هخامنشیان اولین ملت بودند که چک را اختراع کردند. آن‌ها از چک به عنوان یک رسید پرداخت پول استفاده می‌کردند که با نام دریک شناخته می‌شد. دریک یک تکه پارچه بود که روی آن مقدار پول، نام فرستنده و گیرنده، تاریخ و امضاء نوشته می‌شد. دریک قابل تبادل در هر جای امپراتوری بود و با نرخ ارز معین محاسبه می‌شد.
هخامنشیان اولین ملت بودند که گروگان‌گیری را به عنوان یک روش سیاسی استفاده کردند. آن‌ها برای حفظ وفاداری ساتراپ‌ها (فرمانروایان استان‌ها)، فرزندان یا خویشاوندان آن‌ها را به عنوان گروگان به دربار خود می‌آوردند و آن‌ها را با شکوه و عزت نگه می‌داشتند. این روش باعث می‌شد که ساتراپ‌ها احساس تعلق به خانوادۀ هخامنشی داشته باشند و از شورش خودداری کنند.

هخامنشیان اولین ملت بودند که گلاب را تولید کردند. گلاب یک عصارۀ گل رز است که دارای خواص طبّي، آرایشي و عطري است. هخامنشيان با استفادۀ از يك دستگاه سادۀ تقطير گلاب را تولید میکردند

اقتصاد هخامنشیان.

اقتصاد هخامنشیان یکی از برجسته‌ترین و پیشرفته‌ترین اقتصادهای دوران باستان بود که بر پایه‌ی تولید، تجارت، بازرگانی و سکه‌زنی ساخته شده بود. این اقتصاد به شکل زیر می‌تواند توضیح داده شود:

- تولید: هخامنشیان از دانش و فناوری مردمان مختلفی که تحت فرمان خود داشتند بهره بردند و آن‌ها را با دانش خودشان ترکیب کردند. آن‌ها در زمینه‌های مختلفی مانند کشاورزی، دامپروری، صنعت، ساختمان‌سازی، نجاری، بافندگی، چینی‌سازی، جواهرسازی و غیره فعالیت می‌کردند. آن‌ها از ابزارهای ساده و ابتدایی مانند بیل، کلنگ، خیش، قلاب، چکش و نخ استفاده می‌کردند. آن‌ها همچنین از منابع طبیعی مختلف مانند چوب، فلزات، سنگ، خاک، پشم، پنبه و گل استفاده می‌کردند.

- تجارت: هخامنشیان با استفاده از شبکه جاده‌ای و دریایی گسترده خود، بازارهای بزرگ و پویایی را در سراسر قلمرو خود ایجاد کردند. آن‌ها با ملت‌های همسایه و دوردست خود مانند چین، هند، عربستان، آفریقا و اروپا تجارت می‌کردند. آن‌ها کالاهای مختلفی را صادر و وارد می‌کردند مانند غلات، مواد غذایی، حیوانات، پارچه، لباس، جواهرات، سلاح‌ها، سکه‌ها و غیره. آن‌ها همچنین از روش‌های مختلف حمل و نقل استفاده می‌کردند مانند باربران پای پیاده، حماران، گاوان، شتران، کشتی‌های دراز و جنگی.

- بازرگانی: هخامنشیان با استفاده از ساماندهی و نظارت بر بازارهای خود، قوانین و قواعد مالیاتی و گمرکی را برقرار کردند. آن‌ها همچنین به منظور حفظ نظم و امنيت در بازار، نيروي نظامي يا پوليس ( پلیس) را استخدام کردند. آن‌ها به منظور ترويج تجارت و بازرگاني، نمايشگاه ها و بازارچه هاي بزرگي را برپا کردند.

- سکه‌زنی: هخامنشیان اولین ملتی بودند که سکه‌های طلایی و نقره‌ای را به عنوان واحد پول معمول دارد. آن‌ها سکه‌های خود را با استفاده از قالب‌های فلزی و چکش‌های سنگی ضرب می‌کردند. آن‌ها سکه‌های خود را با نشان‌های مختلفی مانند تصویر شاه، تصویر خدایان، تصویر حیوانات و نوشته‌های پارسی باستان زینت می‌دادند. آن‌ها سکه‌های خود را با استانداردهای مشخصی از نظر وزن و ارزش تعیین می‌کردند. واحد پول و وزن آن‌ها کارش یا کرش بود که معادل ۸٫۴ گرم طلا یا ۵٫۶ گرم نقره بود. هر سکه طلا معادل ۳۰ سکه نقره و هر سکه نقره معادل ۲۰ سکه مس بود. سکه‌زنی هخامنشیان تأثیر بزرگی بر روی سکه‌زنی دیگر ملت‌ها داشت.

وسعت هخامنشیان.

شاهنشاهی هخامنشی یکی از بزرگترین و پیشرفته ترین امپراتوری های تاریخ جهان بود که در زمان خود بیشترین وسعت را داش . هخامنشیان در سال ۴۸۰ پیش از میلاد، حدود ۸٫۵ میلیون کیلومتر مربع وسعت داشت.

این وسعت عظیم شامل بخش های زیادی از قاره های آسیا، آفریقا و اروپا بود که در آن زمان شامل بسیاری از کشور های امروزی بود. برخی از این کشور ها عبارتند از:

- ایران
- عراق
- کویت
- عربستان سعودی
- عمان
- امارات متحده عربی
- قطر
- بحرین
- یمن
- سوریه
- اردن
- لبنان
- فلسطین
- اسرائیل
- مصر
- لیبی
- تونس
- سودان
- اتیوپی
- اریتره
- افغانستان
- پاکستان
- هند
- چین
- تاجیکستان
- ترکمنستان
- ازبکستان
- قزاقستان
- قرقیزستان
- روسیه
- ارمنستان
- جمهوری آذربایجان
- گرجستان
- ترکیه
- یونان
- مقدونیه شمالی
- قبرس
- بلغارستان
- رومانی
- مولداوی
- اوکراین