بازی‌های آسیایی هانگژو با تمام تلخی و شیرینی‌هایش برای ایران به پایان رسید و کاروان کشورمان در رتبهٔ هفتم جدول مدال‌ها ایستاد. در این بین بودند تیم‌ها و ورزشکارانی که به طور غیرمنتظره‌ای برای ایران مدال آوردند. مانند قهرمانی تیم ملی شطرنج، در آن سمت اما بودند تیم‌ها و ورزشکارانی که علی‌رغم اینکه امید زیادی به افتخارآفرینی آنها داشتیم اما دست خالی از رقابت‌ها برگشتند. در زیر تعدادی از این رشته‌ها را با هم مرور خواهیم کرد.
وزنه‌برداری
وزنه‌برداری همواره پای ثابت کسب مدال برای کشورمان در رقابت‌های مختلف بوده است. در هانگژو اما اوضاع آنطور که انتظار داشتیم پیش نرفت. تیم ملی وزنه‌برداری کشورمان در بازی‌های آسیایی جاکارتا موفق به کسب ۲ مدال طلا، یک مدال نقره و یک مدال برنز شد. اما در هانگژو ایران در حسرت کسب طلا ماند و تنها مدالی که دشت کرد مدال نقرهٔ علی داوودی در سنگین وزن بود. در واقع مدال علی داوودی تنها مدال کاروان ده نفرهٔ ایران در این رقابت‌ها بود. یکی از چیزهایی که خیلی واضح بود و به چشم می‌آمد افت رکوردی اکثر نمایندگان ایران بود. نمونهٔ بارژ آن مصطفی جوادی که چند وقت پیش در مسابقات جهانی عربستان سعودی عملکردی عالی داشت اما در هانگژو حتی رکورد مسابقات جهانی را تکرار نکرد. در هانگژو نیز برخلاف ریاض تعداد حرکات صحیح وزنه‌برداران ایران زیاد نبود و آنها حتی نتوانستند وزنه‌های انتخابی را بزنند.
کاراته
اگر بخواهیم عملکرد کاراته‌کاهای ایرانی را در هانگژو با جاکارتا مقایسه کنیم به کلمه ای جز سقوط نمی‌رسیم. کاراته‌کاهای ایران در جاکارتا موفق به کسب دو مدال طلا، سه مدال نقره و سه مدال برنز شدند. اما در هانگژو این آمار به یک طلا و دو برنز کاهش یافت. بدتر اینکه فقط یک نفر، یعنی سجاد گنج زاده توانست از طلای خود دفاع بکند. او پنج سال قبل در جاکارتا نیز به همراه بهمن عسگری از طلایی های ایران بود که بهمن عسگری در همان دور نخست رقابت ها حذف شد، عملکردی بسیار بد برای تیمی که همیشه به مدال‌آوری آنها امید داشتیم. بدتر از آن نیز اینکه تیم ایران با طلای گنج زاده و برنز سارا بهمنیار و فاطمه سعادتی در رتبهٔ هشتم مجموع مدالی آقایان و بانوان قرار گرفت که این بدترین عملکرد تاریخ ایران در بازی‌های آسیایی است. این در حالی است که ایران از ابتدای حضور کاراته در بازی‌های آسیایی همواره جزء سه کشور برتر رقابت‌های کاراته بوده و به همین دلیل راجب عملکرد امسال تیم کاراته می‌توان فقط یک کلمه گفت. فاجعه!
تکواندو
یکی دیگر از رشته‌هایی که امسال در حسرت کسب طلا ماند تکواندو و هوگوپوشان آن بود. تکواندوی ایران با کسب سه نقره و پنج برنز در این رقابت‌ها به کار خود پایان داد. این در شرایطی است که ایران در جاکارتا دو طلا، سه نقره و سه برنز گرفته بودند. چیزی که بیشتر از همه در بخش مردان به چشم می‌خورد سندرم ثانیه‌های پایانی بود. تقریباً همهٔ ورزشکاران با خوردن ضربات سر و گرفتن اخطار در ثانیه‌های آخر بازی پیروزی را از دست دادند.
تکواندو ایران نیز با وجود اینکه عملکرد بدی نداشت اما مورد هجمه های کاربران فضای مجازی قرار گرفت. مسلماً انتظارات از مینو مداح و خواهر رئیس فدراسیون بیشتر از اینها بود. بزرگترین شکست در رقابت‌های زنان نیز برای ناهید کیانی بود که به عنوان پرچمدار بازی‌های یونیورسیداد و آسیایی پای به این رقابت ها گذاشته بود اما در همان دور اول در عین ناباوری حذف شد.
