تیم ملی بسکتبال ایران در بازیهای آسیایی 2005 و با سرمربیگری هاکان دمیر به مقام پنجم رسید. قبل از این بازیها و در مسابقات جهانی و شکست در تمامی مسابقه ها حامد حدادی کاپیتان پرافتخار و فراموش نشدنی تیم ملی بسکتبال از بازی های ملی خداحافظی کرد. حدادی به همراه مهدی کامرانی، حامد آفاق اسلامیه، اوشین ساهاکیان، آرن داوودی، صمد نیکخواه بهرامی، زنده یاد آیدین نیکخواه بهرامی و... جز نسل طلایی بود که در بازیهای آسیایی دوحه 2006 خوش درخشیدن و مدال برنز را دشت کردن.این نسل طلایی در ادامه چندین سال در آسیا آقایی کرده و به موفقیت های متعددی رسید و حضور متعددی در بازی های جهانی و المپیک را تجربه کرد. البته چه حضور در المپیک و چه مسابقات جهانی چندان موفقیت آمیز نبود. در مسابقات جهانی بسکتبال در سال 2023 حضور ایران با چند شکست متوالی همراه بوده و حامد حدادی هم از دنیای بازی خداحافظی کرد. همین تیم با نبود چند بازیکن و جوان تر شدن نسبی به بازی های آسیایی رسید و با پنج برد و یک باخت پنجم شد به شرح زیر:
مرحله گروهی
ایران 81 امارات 57
ایران 81 عربستان 66
ایران 86 قزاقستان 60
مرحله حذفی
ایران 83 فیلیپین 84
ایران 89 کره جنوبی 82
ایران 92 عربستان 60
نکته منفی این بازیها افت ایران از مقام دوم بازیهای آسیایی جاکارتا به مقام پنجم بود و نکته مثبت برتری مقابل کره جنوبی و قزاقستان، روان تر و هماهنگ تر شدن شکل تیمی ایران بود. بازی های مهم پیش رو مسابقات قهرمانی آسیا در سال 2025 است که در مرحله مقدماتی ایران با قزاقستان، هند و قطر همگروه می باشد. با توجه به اینکه در حال حاضر دیگر نسل طلایی نداریم که دلخوش به حرکات انفرادی و توانایی فردی بازیکنان باشد باید در فکر توانمندسازی تیم های ملی در رده های مختلف باشیم. چند راهکار ابتدایی برای بازگشت به جمع تیم های برتر آسیا ( 4 تیم برتر چون فعلا رقابت با استرالیا حتی در میان مدت امکانپذیر نیست):
1) ساخت ورزشگاه های در سسراسر کشور برای بازیهای لیگ و بازیهای بین المللی
2) ساخت و تجهیز کمپ و امکانات مختلف در کشور جهت استعدادیابی و در ادامه پرورش استعدادهای موجود
3) تشویق مربیان سازنده و دخیل در روند سازندگی استعدادهای موجود
4) عقد قرارداد با مربیان ساختارساز برای رده های مختلف تیم ملی
5) به کارگیری مربیان بزرگ بین المللی برای بهره گیری از علم روز و تغییر تفکر و جنبه های روحی و روانی در تیم ملی
با این شیوه می توان کم کم ساختاری را ایجاد کرد که بتوان بر رقبای همیشگی آسیا مثل فیلیپین، ژاپن، کره، قطر، لبنان و... غلبه کرد و برای چین هم چالش ایجاد کرد.
