|
موتور هر دستگاهی، قلب تپنده آن است. به این معنی که اگر موتوری در کار نباشد، اصلا دستگاه هیچ فایده ای نخواهد داشت. پس هرچقدر که موتور یک دستگاه پیشرفته تر باشد، خود آن دستگاه نیز پیشرفته تر است. درست مانند یک موتور فراری در برابر یک موتور پیکان جوانان!
حال اگر ما یک ترکیب یازده نفره فوتبال را به منزله یک دستگاه در نظر بگیریم، پست ۶ تیم، همان قلب تپنده یک تیم است. اگر شما مهاجم خوبی نداشته باشید، می توانید با تاکتیک دفاع و ضدحمله بازی را برای حریف سخت کنید. حتی اگر مدافعان خوبی هم نداشته باشید، مهاجمان خوب شما، بار تیم را به دوش خواهند کشید. اما اگر شما یک شماره ۶ خوب نداشته باشید، با هیچکس نمی توانید جای خالی او را پر کنید.
|
پست ۶ یک هافبک دفاعی است که در نقش یک بازیکن مرکز میدان بازی می کند. یک تیم می تواند یک بازیکن در نقش شماره شش داشته باشد که معمولاً از دو شماره هشت جلوتر حمایت می کند. در آن صورت، شماره ۶، قسمتی از یک مثلث میانی به شکل 3-3-4 را تشکیل می دهند.
وقتی یک تیم با دو شماره شش بازی می کند، پس با یک شماره ۱۰ کار می کند که مثلث خط میانی را برعکس می کند. در تصویر زیر، جاشوا کیمیچ و لئون گورتزکا برای بایرن مونیخ، زوج شماره ۶ بایرن مونیخ را تشکیل می دهند که می توانند با جمال موسیالا به عنوان شماره ۱۰ تیم مثلث خط میانی باواریایی ها را تشکیل دهند.
یک بازیکن شماره ۶ تنها، می تواند در یک ساختار الماس 2-4-4، یک 2-3-5، یا یک ساختار الماس 3-4-3 عمل کند. همچنین یک زوج شماره ۶ در 3-4-3 یا ۲-۲-۲-۴ نیز وجود دارد.
| اصطلاح شماره ۶، از کجا سرچشمه می گیرد؟ |
معرفی پیراهن‌های شماره‌دار فوتبال در 25 آگوست 1928 نقطه عطف قابل توجهی برای پست های بازیکنان در فوتبال بود. زمانی که آنها در دو بازی لیگ فوتبال مورد آزمایش قرار گرفتند - آرسنال در برابر شفیلد ونزدی و چلسی در برابر سوانسی تاون.
در این زمان، 5-3-2 محبوب ترین ترکیب نزد مربیان بود. وقتی ترکیب یک تیم روی کاغذ نوشته می‌شد، ابتدا دروازه بان به عنوان شماره 1 تیم نوشته می شد. سپس دو بازیکن خط دفاع از راست به چپ شماره 2 و 3 را می گرفتند. در خط هافبک نیز، هافبک راست، هافبک میانی و هافبک چپ - به ترتیب اعداد چهار، پنج و شش نامیده می شدند.
بعد ها مربیان خط دفاع تیم خود را با 4 مدافع چیدند که در آن شماره 4 و 5 در پست مدافع میانی تیم بازی کرده و شماره های 2 و 3، دفاع راست و چپ تیم بودند.
اما شماره ۶ کمی به وسط آمده و همانجا ماندگار شد و از همان زمان به عنوان مهمترین بازیکن خط میانی، از آن نام برده شد.
پست ۶ رابط بین خط دفاعی و خط میانی است. آنها اغلب در فضاهای جلوتر از مدافعان میانی حرکت می کنند و باید با حرکات و جایگیری های درست، خود به گزینه اصلی دریافت پاس های کوتاه تبدیل کنند. همچنین آنها می توانند به خط دفاع میانی پیوسته تا دو مدافع میانی به دو سمت کناری زمین بروند. در این صورت فول بک های راست و چپ تیم به خط حمله پیوسته و تیم حالت هجومی به خود می گیرد (برای مثال سرخیو بوسکتس در دوران حضور خود در جمع آبی و اناری ها، این چنین عمل می کرد.)
پست ۶ همچنین در مواقعی که تیم خودی تحت پرس سنگین حریف قرار می گیرد، باید به عقب آمده و با جایگیری درست و دریافت توپ از مدافعین میانی، توپ را به هافبک ها و مهاجمان خودی انتقال داده و تیم را از زیر پرس خارج کند.
شماره ۶ اغلب مغز متفکر یک تیم است. آنها باید بتوانند به دور از فشار، توپ را در سراسر زمین به طور دقیق پخش کنند. اما گاهی اوقات بازی به اصطلاح قفل می شود و حریف با دفاع سنگین اجازه پیشروی و حمله را به شما نمی دهد، در این وضعیت اگر شماره 6 شما از قدرت دریبلینگ بالایی برخوردار باشد، می تواند چند بازیکن حریف را با دریبل زدن از بازی خارج کرده و فرصتی عالی را برای گلزنی تیم محیا کند. ژاوی هرناندز از بهترین پست ۶ های تاریخ فوتبال است که از قدرت دریبلینگ و ارسال پاس فوق العاده ای برخوردار بود و قلب تپنده بارسلونا محسوب می شد.
وقتی خط دفاع و تیم شما بالا بازی می کند، پست ۶ باید تشخیص دهد که چه زمانی سرعت حمله را تغییر دهد. در واقع او می تواند با آرام کردن یا سرعت دادن صحیح به بازی، بازیکنان حریف را از پست خود خارج کرده و آن ها را کلافه کند و سپس با یک پاس دقیق قفل دفاع حریف را بشکند. آنها می‌توانند توپ را برای وینگر های تیم در جناحین، شماره ۱۰ تیم در مرکز زمین یا در بهترین حالت، از طریق کانال های کناری برای بازیکنی که به محوطه جریمه حریف نفوذ کرده، بفرستند.
با هدف قرار دادن فضاهای پشت، آنها می توانند به ارسال پاس های هوایی مورب برای وینگر سمت مخالف و یا یک پاس عمقی بی نقص پشت مدافعان برای مهاجم اصلی تیم نیز از ویژگی های یک پست ۶ هنرمند است.( ژابی آلونسو در ارسال اینگونه پاس ها استاد بود.)
بازیکن شماره ۶ باید ضد حملات حریف را با تکل زدن سریع روی بازیکن صاحب توپ و باز پس گیری سریع توپ یا قطع کردن پاس های حریف خنثی کند. پس یک بازیکن شماره ۶ علاوه بر توانایی ارسال پاس های مهم و شکننده، باید قابلیت باز پس گیری توپ و قدرت بدنی بالایی نیز داشته باشد. (کاسمیرو در رئال مادرید، از بهترین نمونه های پست ۶ بود که توانایی باز پس گیری بالایی داشت.)
حال مواقعی پیش می آید که در آن حریف پشت محوطه شما قرار گرفته است. در این وضعیت شماره ۶ وظیفه یارگیری با فوروارد یا پست ۱۰ حریف را که قصد دارد با حرکت های گیج کننده، بازیکنان شما را از جای خود خارج کرده و سد دفاعی شما بشکند، دارد. اگر حریف اعتقادی به حمله از کانال های کناری نداشته باشد، پس هدفش رسیدن و ایجاد موقعیت در منطقه شماره ۱۴ زمین شماست و وظیفه پست ۶ دقیقا حفاظت از این منطقه و جلوگیری از رسیدن حریف به اینجاست.
حالتی نیز پیش می آید که در آن توپ در اختیار مدافعان حریف است و شما می خواهید با پرس، توپ را بگیرید. در اینجا باید بازیکن شماره ۶ شما با شماره ۱۰ حریف حرکت کند تا مدافعان حریف نتوانند او را صاحب توپ کنند. در غیر این صورت تیم شما ضدحمله وحشتناکی را خواهد خورد.
اگر حریف با زیرکی یک مدافع میانی شما را بیرون بکشد، شماره ۶ می‌تواند جای خالی او را بپوشاند. به همین ترتیب، آنها می توانند در یک خط دفاعی موقت پنج نفره قرار بگیرند تا به عنوان یک مهره دفاعی اضافی عمل کنند.
| بهترین نمونه های پست ۶ در سالیان اخیر |
سرخیو بوسکتس با بارسلونا، اینتر میامی و اسپانیا
جورجینیو با ناپولی، چلسی، آرسنال و ایتالیا
رودری با اتلتیکو مادرید، منچسترسیتی و اسپانیا
جاشوا کیمیچ، با بایرن مونیخ و آلمان
دکلان رایس، با وستهام، آرسنال و انگلیس
کاسمیرو با رئال مادرید، منچستریونایتد و برزیل
فابینیو، با موناکو، لیورپول و برزیل
شوان اشنایدر با بایرن مونیخ و آلمان
آندره پیرلو با میلان، یوونتوس و ایتالیا
| مزایا و معایب پست ۶ (جمع بندی نهایی) |
《مزایای پست 6》
1- شما می توانید با استفاده از یک شماره ۶ جلوی مهاجم شماره ۹ حریف، عملا او را از کار بیندازید
2-شماره ۶ شما اگر بازیکنی مانند دکلان رایس باشد، به یک تیم اجازه می دهد تا با دو پست هشت بازی کند که خود او نیز می تواند به آنها اضافه شود. این می تواند قدرت خط حمله شما چند برابر کند. در واقع پست ۶ در اینجا مانند تانک می ماند که پشت سر شماره هشت های تیم را پوشش می دهد و آنها می تواند با خیال آسوده پیشروی کنند، زیرا آگاهند که یک نفر آنها را پوشش می دهد.
《معایب بازی با یک پست 6》
1-تیم هایی که با یک شماره ۶ بازی می کنند معمولا مقابل تیم هایی که با یک شماره ۱۰ و یک فوروارد یا با ترکیب 5-3-2 و 1-4-2-3 بازی می کنند، به مشکل خواهند خورد.
در واقع یک شماره ۶ نمی تواند به طور همزمان شماره ۱۰ و فوروارد حریف را مارک کند و به ناچار توسط یکی از آنها از پست خود خارج شده و دیگری کار تیم را یکسره می کند.
۲-همچنین وقتی تیم حریف با دو مهاجم نوک بازی کند،یک پست ۶ نمی تواند بین مارک کردن شماره ۱۰ و دو مهاجم نوک حریف انتخاب جالبی بکند. زیرا اگر شماره ۱۰ را مارک کند، فشار روی مدافعان میانی تیم برای گرفتن دو مهاجم حریف زیاد خواهد شد و اگر یکی از مهاجمان را یارگیری کند، پس به ناچار یکی از شماره هشت ها باید پست ۱۰ حریف را مارک کند که این به پرس تیم برای باز پس گیری توپ ضربه خواهد زد. پس اگر شما مقابل اینطور تیم ها با یک پست ۶ بازی می کنید،ابتدا باید سعی کنید که توپ را لو ندهید و اگر هم لو دادید، آن را به سرعت پس بگیرید. در غیر این صورت کار برای شما بسیار سخت خواهد شد.
