یکی دیگر از دیدارهای جذاب هفته چهارم سری آ ایتالیا به دیدار یوونتوس و لاتزیو برمی‌گردد. این دیدار که با نتیجه 3-1 به سود یوونتوس به پایان رسید، شرایط را برای لاتزیو بسیار پیچیده کرد تا یوونتوس کماکان به درخشش خود با مکس آلگری ادامه دهد. یوونتوس حالا با 10 امتیاز پشت سر اینتر درخشان حاضر شده است. نگاهی داریم به نکات فنی این دیدار جذاب:
ترکیب دو تیم
سیستم سه دفاعه یوونتوس توسط مکس آلگری، بر یک بازی سرعتی و با ضدحمله پیش‌بینی می‌شود. حضور بازیکنی همانند فدریکو کیه‌زا باعث می‌شود تا در هنگام حملات از کناره‌ها، وستون مک‌کنی موثر در سمت راست باشد. لاتزیو نیز سعی کرد که از یک بازی روی زمین و روبه‌جلو استفاده کند. آن‌ها با خط هافبک و حمله خود، نشان می‌دهد سعی بر بازی سرعتی دارند.
بازپس‌گیری توپ
به هنگامی که یوونتوس توپ را از دست می‌داد، فیلیپ کوستیچ از بخش تهاجمی به میانه زمین می‌آمد و دنیلو، رهبر یوونتوس نیز جای خالی وینگ‌بک صرب را پر می‌کرد تا با استفاده از سیستم 2-1-3-4، این تیم حالت خطی خود را شکل دهد و از ضدحملات لاتزیو جلوگیری کند.
از طرفی در هنگام استفاده لاتزیو از پاس مستقیم، گلیسون برمر است که فوراً با مهاجم ایتالیایی لاتزیو یعنی چیرو ایموبیله به عقب می‌آید تا اجازه ندهد این بازیکن صاحب توپ شود.
حملات یوونتوس چگونه اتفاق می‌افتاد؟
وستون مک‌کنی بازیکن بسیار مهمی در حملات یوونتوس بود. وینگ‌بک آمریکایی که با تغییر پست خود، نقشی ثابت در یوونتوس پیدا کرده است، با حرکت خود از سمت راست و ورود خود به محوطه جریمه، فضایی بسیار خوب ایجاد می‌کند تا هافبک‌های یوونتوس نیز درون محوطه قرار بگیرند و به تیم خود در حملات کمک کنند. گل دوم یوونتوس که توسط فدریکو کیه‌زا به ثمر رسید، مثال بسیار خوبی برای این نکته است.
گل اول یوونتوس نیز از سمت راست پایه گذاری می‌شود اما این بار توسط وستون مک‌کنی نمی‌باشد. آدرین ربیو در سمت چپ به وینگ‌بک کمک می‌کند و این وظیفه در سمت راست به مانوئل لوکاتلی سپرده شده است. این هافبک ایتالیایی که از پاس‌های روبه‌جلوی بسیار خوبی برخوردار است، گزینه‌ای بسیار منطقه برای ارسال توپ‌ها از محدوده چپ حریف می‌باشد.
لاتزیو چگونه امیدی برای بازگشت به مسابقه پیدا کرد؟
تیم مائوریتسیو ساری که درها را یکی پس از دیگری بسته می‌دید، تصمیم گرفت به هنگامی که یوونتوس برای حفظ نتیجه عقب می‌کشد، مالکیت را در اختیار آن‌ها قرار دهد و پرسینگی را به این تیم وارد کند. عدم آگاهی محیطی مانوئل لوکاتلی باعث شد تا او در میانه میدان حرکت دامی (حرکت برای رد کردن پاس هم‌تیمی) او، توپ را به کامبیاسویی برساند که توسط دایچی کامادا تحت فشار بود. در ادامه نیز لوئیس آلبرتو با ضربه‌ای تماشایی امید را به اردوی عقاب‌ها برگرداند.
نتیجه گیری
یوونتوس باز هم یک بازی منطقی و بسیار متفکرانه را ارائه داد و از طرفی درخشش دوشان ولاهوویچ نیز به این تیم نوید فصلی جذاب را می‌دهد تا با عدم حضور در مسابقات اروپایی، فصلی خوب در کشور خود رقم بزند. لازم به ذکر است که لاتزیو فصلی عجیب را می‌گذراند. شکست‌های عجیب و پیروزی برابر ناپولی! این تیم بسیار بی‌ثبات ظاهر شده است و چه بسا در ادامه راه می‌تواند، ساری را به درب‌های خروج برساند!
