The Great Manخوزه «کریس» رو تبدیل به رونالدو کرد، رونالدو فصل اولش تو رئال همون کریس منچستر بود، اگر اون ۱۰ بازی رو غایب نبود همون فصل رکورد ۳۸ گل هوگو سانچز رو میزد و رئال رو قهرمان لیگ میکرد، حالا مربیش کی بود؟ پلگرینی!! مسی بعنوان بخشی از اون بارسای افسانه‌ای پپ بود و رونالدو لیگ عوض کرده بود! کیفیت CR9 بینظیر بود، ولی خب مورینیو تو رئال فلسفه‌اش تضاد با بازی رونالدو داشت و رونالدو هم مجبور شد خیلی از فاکتورهاش رو فدای فلسفه کانتر اتک مورینیو کنه، گلزن‌تر شد ولی جذابیت بصری سابق رو نداشت.
مصدومیت زانوی ۲۰۱۴ هم میخ آخری به تابوت رونالدوی «کامل» بود، بازیکنی که تا ۲۰۱۴ نزدیک به ۳۰ گل تو فواصل +۳۰ زده بود بعد از ۲۰۱۴ تعداد گل‌هاش تو این فاصله به ۱۰ نمیرسه، ناکل‌شات‌هاش چون فشار زیادی به زانو وارد میکردن از بازیش تقریبا حذف شد، از فواصل دور اقدام به شوت زنی نمیکرد، تقریبا به یه کاشته زن معمولی تبدیل شد، پا به توپش تبدیل به برداشتن یک به یک شد، حتی پاس بلند دادن رو هم کنار گذاشت و خلاصه از یه بازیکن کامل تبدیل به یک مهاجم کامل شد.
در هر صورت رونالدو هیچ چیز تو فوتبالش کم نبود، ویژگی‌هاش تغییر پیدا کرد ولی به یادگار موندن، بازیکنی نه شبیهش بوده نه میاد، خلاصه مورد بینظیری تو فوتبال بود.
