هشدار! این مطلب حاوی اسپویل بخش های از فیلم Fight Club می‌باشد.
باتشکر از داوران و صاحب نظران که ما را در این پست یاری دادند.🙏
💯نمره در IMBD :
8.5 از 10
فیلم Fight Club (باشگاه مشت زنی)، به کارگردانی دیوید فینچر، داستان مردی بی‌نام و نشان (که در طول فیلم فقط به عنوان "راوی" شناخته می‌شود) را روایت می‌کند که از زندگی تکراری و بی‌معنای خود در جامعه‌ی مصرف‌گرای مدرن رنج می‌برد. او در شغلی بی‌روح کار می‌کند، خانه‌ای بی‌روح دارد، و احساس پوچی می‌کند. او در جلسات گروه درمانی برای افرادی که از بی‌خوابی رنج می‌برند شرکت می‌کند، اما این جلسات به جای کمک، او را بیشتر به سمت پوچی سوق می‌دهند.
در یکی از این جلسات، با مارلا سینگلر آشنا می‌شود، زنی که مشکلات مشابهی دارد و زندگی راوی را به کلی تغییر می‌دهد. در ادامه، راوی با تایلر دردن ملاقات می‌کند، شخصیتی کاریزماتیک و مخالف جامعه‌ی مصرف‌گرا. تایلر باشگاه مبارزه‌ای زیرزمینی را ایجاد می‌کند که در آن مردان می‌توانند خشم و ناامیدی خود را از طریق مبارزه رها کنند. این باشگاه به سرعت محبوبیت پیدا می‌کند و به یک جنبش مخفی تبدیل می‌شود.
اما در نهایت فاش می‌شود که تایلر دردن در واقع شخصیت چندگانه‌ی خود راوی است. این افشاگری نشان‌دهنده‌ی فقدان هویت و نیاز به فرار از واقعیت در راوی است. باشگاه مبارزه، به جای یک راه حل، به نمادی از این فرار تبدیل می‌شود. فیلم با مبارزه‌ی راوی با تایلر و عواقب عملکردهایش به پایان می‌رسد.
شخصیت‌های اصلی :
• راوی: مردی بی‌نام و نشان که از زندگی تکراری و بی‌معنای خود رنج می‌برد و به دنبال هویت و معنا در زندگی است. او شخصیتی ضعیف و ناامید است که در نهایت با شخصیت چندگانه‌ی خود مبارزه می‌کند.
• تایلر دردن: شخصیتی کاریزماتیک و مخالف جامعه‌ی مصرف‌گرا که در واقع شخصیت چندگانه‌ی خود راوی است. او نمادی از شورش و مبارزه با سیستم است.
🪽 نظر داوران :
|
نظر جناب آقای Lite منتقد سینما دارای مدارک معتبر از دانشگاه کمبریج خوزستان :
فایت کلاب نقدی بر مصرف گرایی‌ست و به مسائلی همچون بحران هویت در جامعه مدرن میپردازد.
فینچر به خوبی با استفاده از تکنیک های تدوین و فیلم برداری، فضای سرد و خاصی می‌سازد.
ادوارد نورتون و برد پیت عملکرد عالی ای داشتند.
ترکیب کارگردانی فوق‌العاده فینچر و فیلمنامه ی خلاقانه و جذاب جیم اولز (اقتباس از رمان آقای چاک پالانیک) باعث خلق یکی از بهترین فیلم های دهه نود شد.
نمره ۸.۵ از ۱۰
|
|
نظر جناب آقای Iron Agent نویسنده و اندیشمند موضوعات اجتماعی، آموزش دیده در مجمع یونسکو تهران :
فیلم Fight Club، فراتر از یک اکشن هیجان‌انگیز، یک اثر پیچیده و چندلایه است که به عنوان یک نقد اجتماعی-روانشناختی، به بررسی بحران هویت در جامعه‌ی مصرف‌گرای مدرن میپردازد. دیوید فینچر با درایتی مثال زدنی، از ساختار روایی غیرخطی و استفاده‌ی خلاقانه از نمادها، تماشاگر را به تفکری عمیق در مورد معنای زندگی در جامعه‌ای فرامی‌خواند که هویت فردی را به کالا تبدیل کرده است.
.
باشگاه مبارزه، به عنوان فضای رها کردن خشم و ناامیدی، به طور نمادین مبارزه با سیستم و جستجوی هویت را نشان می‌دهد. اما این مبارزه در نهایت به یک جنبش مخرب تبدیل می‌شود که خود نمادی از خشونت و ناامیدی است. این نشان می‌دهد که شورش بدون تفکر و هدف مشخص، می‌تواند به خود ویرانی منجر شود.
.
پایان فیلم، با ابهام و چندوجهی بودن خود، به تماشاگر اجازه می‌دهد تا خود نتیجه‌گیری کند و در مورد معنای واقعی زندگی و هویت فردی تفکر کند. این ابهام یکی از نقاط قوت فیلم است و آن را به یک اثر ماندگار و بحث‌برانگیز تبدیل کرده است.
.
در کل، Fight Club یک فیلم استثنایی است که به طور خلاقانه و موثر به بررسی موضوعات مهم اجتماعی و روانشناختی میپردازد. این فیلم نه تنها یک سرگرمی هیجان‌انگیز است، بلکه یک دعوت به تفکر و بازنگری در مورد زندگی و جامعه‌ی مدرن نیز می‌باشد. فیلم با استفاده از نمادها و پیچش‌های داستانی غافلگیرکننده، تماشاگر را به تفکری عمیق در مورد هویت، مصرف‌گرایی، و معنای زندگی دعوت می‌کند. این فیلم به عنوان یک اثر ماندگار و تاثیرگذار در تاریخ سینما شناخته می‌شود.
نمره ۸.۷۵ از ۱۰
|
|
نظر جناب آقای Andrea the Italian صاحب نظر و صاحب سبک در عرصه ی هنر های نمایشی با بیش ۳۰ سال سابقه ی اجرا رو به روی آینه منزل :
فیلم Fight Club یکی از آثار خوب دیوید فینچر است. فینچر در این فیلم بیشتر به مسائل فلسفی پرداخته که مشخص‌ترین آن‌ها نقد مصرف‌گرایی و زندگی مدرن انسان است.
در این فیلم، زندگی یک انسان مدرن به تصویر کشیده می‌شود که گرفتار چرخه‌ای تکراری شده؛ چیزی که ممکن است خودمان هم درگیر آن باشیم. شخصیت اصلی فیلم هر روز از خواب بیدار می‌شود، به سر کاری می‌رود که احتمالاً از آن لذت نمی‌برد، تا پولی به دست بیاورد و آن پول را صرف خرید چیزهای غیرضروری کند. این خریدها تنها برای پر کردن خلاهایی است که در زندگی‌اش احساس می‌کند، این فیلم به ما یادآوری می‌کند که نباید اسیر مادیات شویم؛ چرا که دنیای مدرن ما را به این سمت می‌برد و از خود واقعی‌مان دور می‌کند.
همان‌طور که تایلر در یکی از سکانس‌ها می‌گوید:
«چیزهایی که مالکشون هستی، در نهایت مالک تو می‌شن.»
نقطه عطف فیلم ورود شخصیت تایلر است. تایلر کاملاً مخالف شخصیت اول فیلم است و انگار بخشی از شخصیت اصلی را نشان می‌دهد که سرکوب شده؛ بخشی که دلش می‌خواهد آزاد باشد، اما نمی‌تواند. تایلر با حضورش این پیام را می‌دهد که زندگی مدرن چیزی جز یک چرخه بی‌پایان نیست؛ چرخه‌ای که انسان‌ها در آن به ماشین‌های کار و مصرف تبدیل شده‌اند و باید هرطور شده از آن خارج شوند.
او در جایی دیگر می‌گوید:
«فقط وقتی همه چیز رو از دست بدی، می‌تونی آزاد باشی.»
این جمله به این موضوع اشاره دارد که آزادی واقعی زمانی به دست می‌آید که انسان از تمام وابستگی‌هایش دست بکشد. البته این نوع آزادی هم خطراتی دارد و می‌تواند به هرج‌ومرج منجر شود؛ همان‌طور که پایان فیلم به آن اشاره داشت.
نمره ۹ از ۱۰
|
|
نظر جناب Luke تحلیلگر سینما و به ظاهر روشن فکر اما در باطن کوته فکر؛ دارای مدارک بین المللی از دانشگاه آکسفورد :
فایت کلاب یه فیلمه که اگه تو فازش باشی، می‌تونه یکی از تاثیرگذارترین تجربه‌هات بشه. از اون کارا که هر چی بیشتر می‌بینی‌ش، لایه‌های بیشتری ازش درمیاد. کل vibe فیلم پر از خشونت، بی‌قراری و یه جور بحران هویت مردونه‌ست، ولی پشت اون همه دود و خون، یه نقد عمیق به مصرف‌گرایی و پوچی زندگی مدرن خوابیده به وضوح میشه دید
اون پیچ آخر فیلم هم واقعاً از اون چیزاست که آدم رو یه لحظه خشک می‌کنه. خلاصه اگه حس می‌کنی دنیا خیلی براق و بی‌روح شده، فایت کلاب مثل یه مشت تو صورتته که بیدارت کنه
دوسش داشتم.
نمره ۸ از ۱۰
|
● چند والپیپر زیبا از فیلم Fight Club ●
ممنون از اینکه تا اینجای کار همراه ما بودید؛ کاری از حزب بزرگ 🪽Apex
