بابک کی مقصودییا باید نگاهمون رو به کریر عوض کنیم و یا تاثیر اون رو تو ارزشیابی مون واقعی تر کنیم... هعی ... من که فعلاً نمیتونم مرزی رو واسه ش تعریف کنم اما دراما تو ارزشگذاری من نسبت به ابر ستاره های کهکشان فوتبال بیشترین تاثیر رو داره.
دراما مثل کریر نیست که فقط همه ی مسیرهای زندگی حرفه ای یه آدم رو ثبت کنه و اونو تو ظرف متغیرهای بیشتر کمی و کمتر کیفی ارزشیابی کنه بلکه روح حقیقی اونو تو مسیر زندگی حرفه ایش به نمایش و ارزیابی میذاره و اینجاست که قضاوت به امری پیچیده و غریب تبدیل میشه. در واقع فقط مسیرهای زندگی حرفه ای یه ورزشکار غایت دستمایه های ما واسه قضاوتش نیست ... این خیلی خالی از روحه... خیلی. ما باید جهان یه ورزشکار رو با همه ی مختصاتش قضاوت کنیم.
مارادونا جهانی فارغ از کریر رو به دنیای فوتبال ارزونی کرد. انتخاب ناپل اون روزگار و ناسازگاریش با بارسای به شدت معمولی اون دوره که برای مقاصد جاه طلبانه ی پیش روش ، انتخاب اشتباهی رو مرتکب شده بود و مختصات به شدت محدود تر لیگ قهرمانان اروپا به نسبت امروز که موفقیت در اون لیگ با تیمی مثل ناپل ، اون هم تنها با دو فرصت عرض اندام به رویای محالی می موند و دست آخر هم یاغی گری های تمام نشدنی تو همه ی جنبه های زندگیش و مهمترینش یعنی فوتبال ،همه و همه نشون دهنده ی جهان یکه ی مارادونا در مقایسه با بقیه ی ابرغولهای فوتباله... القصه...
با احترام به بالا ترین کیفیت نمایش فردی فوتبال که فراتر از جام جهانی 1986 این عجوبه ی دهر ،باید به نمایش فصل 1986-1985 او در سری آ همراه با ناپولی تعلق گیرد (با وجود کسب رتبه ی سوم لیگ و کسب رتبه ی دوم بهترین فوتبالیست سال پس از پلاتینی و بالاتر از الکجایر لارسن دانمارکی از نگاه ورلدساکر به عنوان مهمترین مرجع انتخابی آن زمان)
میگویم که مارادونا مهمترین چالش فوتباله اما فوتبال برای مارادونا آسونترین چالش زندگیش بود
مارادونا نقش اول و ابرقهرمان درامیست به نام فوتبال!!!
