تیم های ایران و بلغارستان در یک دیدار دوستانه به مصاف هم رفتند و این بازی با پیروزی 1-0 ایران به پایان رسید.
به گزارش طرفداری، در این مطلب نیم نگاه فنی ای به بازی ایران مقابل بلغارستان داریم:
- پرس، شاخص ترین نکته تیم قلعه نویی
اگر بخواهیم لیستی از تغییرات تیم ملی زیر نظر امیر قلعه نویی ردیف کنیم قطعا اولین مورد این لیست مربوط به اضافه شدن پرس از جلو به استایل بازی ایران خواهد بود. تیم ملی زیر نظر قلعه نویی از استراتژی ای استفاده می کند که سال های سال برای تیم ملی غریبه بود و حتی زیر نظر اسکوچیچ هم که به عقیده بسیاری بازی بدون هراس و هجومی ای ارائه می داد ما شاهد چنین پرسینگ منظم و برنامه ریزی شده ای نبودیم. تیم ملی ایران در فاز انتقال منفی نگاه ویژه ای به تحت فشار گذاشتن رقبا از جلو دارد و در تمامی بازی های دوستانه هم شاهد این اتفاق از سوی تیم بوده ایم. هنگام انتقال از فاز حمله به دفاع و حتی در فاز دفاعی تیم آرایش 442 به خود می گیرد که در این بازی سامان قدوس و مهدی طارمی به عنوان دو نفر خط جلو در خط پرس تیم حضور داشتند و حتی گل اول تیم هم روی دوندگی بی امان سامان قدوس به ثمر رسید و در 15 دقیقه ابتدایی بازی تحت همین شکل بازی ایران خیلی بالا بازی می کرد و بار ها با توپ گیری موفق به نزدیک شدن به دروازه حریف شد.
در ظاهر امروز خط دفاعی بلغارستان بسیار پراشتباه ظاهر شد اما بخش زیادی از این اشتباهات و عدم هماهنگی به فشار پیوسته مهاجمان و بازیکنان تیم ملی ایران بود.
مثل بسیاری از تیم هایی که پرسینگ فاکتور جدا نشدنی از شکل بازی شان است ایران هم برای خلق موقعیت سعی دارد با کمترین ضربه به توپ به موقعیت برسد و در همین راستا در همین بازی شاهد پاس های طولی بسیاری از سوی بازیکنان بودیم که هر کدام هم از ارزش بالایی برخوردار بودند و بار ها بازیکنان را در موقعیت قرار دادند و شاید اگر به خصوص در نیمه اول کمک داور با کیفیت بالاتری پرچم میزد این پاس های طولی بهتر به ثمر می نشست. یکی از نکاتی که در تیم ملی جای پیشرفت دارد، رفتار مهاجمان تیم در قبال این پاس های طولی است و در بسیاری از صحنه ها با یک نیم بدن یا اختلاف بسیار کم در آفساید بودند اما شاید اگر کادر فنی روی این موضوع به صورت فردی و تیمی برنامه های ویژه ای داشته باشد این بازی روان و طولی می تواند ایران را صاحب خط حمله بسیار خطرناک و زهرداری کند.
علاوه بر این نکات ترکیب تیم ملی ایران در طول از عرض بسیار خوبی برخوردار است و به همین دلیل این تیم آپشن تغییر سریع جناحین بازی یا همان سوییچ کردن را به خوبی دارد و در این بازی بارها محمد محبی در جناح چپ با همین تغییرات صاحب توپ شد. در این بازی دفاع بلغارستان از کیفیت بالایی برخوردار نبود اما اگر ایران مقابل تیم های دفاعی آسیا بازی کند باید روی این تغییر جناحین و بالابردن سرعت حملاتش بیش از پیش تمرکز کند.
بلغارستان از لحاظ تست کیفیت پرس از جلوی ایران رقیب قابل توجه و خوبی بود اما تیم قلعه نویی در فاکتورهای دیگری نیز نیاز به محک خوردن دارد به خصوص از لحاظ واکنش خط دفاعی در مقابل حملات طولی و مجموعا در فاز دفاعی به خصوص از نظر فرار از پرس رقیبان چرا که بلغارستان از لحاظ هجومی از برنامه های مستحکمی پیروی نمی کرد و تیم ملی نتوانست از این جنبه محک جدی ای بخورد و با توجه به اینکه تیم یک تورنومنت بسیار حساس را در پیش رو دارد باید حداقل در چندین بازی از لحاظ تمامی فاز های بازی تست شود.