اختصاصی طرفداری | دو تیم منچستریونایتد و آرسنال در هفته چهارم لیگ برتر انگلیس فصل 2023/24 در استادیوم امارات به مصاف هم رفتند. دیداری که با برتری 3-1 شاگردان میکل آرتتا به اتمام رسید تا با قدرت به مسیر پرپیچ و خم خود ادامه دهند.
منچستریونایتد نیز زیر نظر اریک تن‌هاخ به تنها 6 امتیاز از 12 امتیاز ممکن دست پیدا کرده است و نیمی از امتیازات را از دست داده است. این دیدار همانند دیگر جدال‌های توپچی‌ها و شیاطین از حواشی زیادی همچون رد شدن خطای پنالتی روی کای هاورتس، گل مردود آلخاندرو گارناچو، صحنه مشکوک به پنالتی برروی راسموس هویلند و همچنین برخورد گابریل و جانی اوانز بر سر گل دوم آرسنال، برخوردار بود. این دیدار لبریز از نکات فنی بود و به همین دلیل نگاهی داریم به نکات فنی این مسابقه:
نگاهی فنی به ترکیب دو تیم
تیم میزبان یعنی آرسنال از همان سیستم همیشگی خود یعنی 3-3-4 استفاده کرد. حضور کای هاورتز در خط هافبک و در غیاب توماس پارتی نشان می‌دهد که این بازیکن قرار است که نزدیک به خط حمله بازی کند و این مارتین اودگارد است که باید یک خط عقب‌تر و نزدیک به دکلان رایس بازی کند.
برای منچستریونایتد اما که با سیستم 1-3-2-4 وارد زمین شده است، حضور آنتونی مارسیال در خط حمله نشان می‌دهد که شاگردان اریک تن‌هاخ همانند دیدارهای قبل سعی دارند از سیستم شناور و روی زمین استفاده کنند. خط هافبک کاسمیرو، اریکسن و برونو فرناندز نیز همانند دیدار هفته گذشته مقابل ناتینگهام فارست، نشان از علاقه منچستریونایتد به کنترل میانه زمین است.
پرسینگ؛ خلاصه نیمه اول!
اگر قرار باشد خلاصه‌ای از نیمه اول ارائه دهیم، تنها می‌توانیم بگوییم که آرسنال اغلب مالکیت را به منچستریونایتد داده است و پرسی سنگین را از بالای زمین اجرا می‌کرد. شیاطین سرخ نیز با روش‌های متفاوتی، ضدپرس را روی تیم میکل آرتتا اجرا می‌کرد.
اولین نکته به سیستم پرسینگ آرسنال برمی‌گردد. توپچی‌ها برای این امر از سیستم 2-۴-4 استفاده کردند که علتی واضح داشت. وسواس آرتتا بر پرس سنگین و مهره‌های منچستریونایتد که این تیم را از سنگین‌ترین پرس‌ها خارج می‌کنند. به همین دلیل این سیستم خطی اجازه نمی‌داد که منچستریونایتد از نیمه خودی جلوتر بیاید و در عین حال با دوندگی کای هاورتز و ادی انکتیا بازیسازی از عقب زمین را برای منچستریونایتد دچار مشکل می‌کرد.
هنگامی که سعی داشتند خیلی سریع مالکیت را از منچستریونایتد پس بگیرند، دو هافبک کناری خود یعنی بوکایو ساکا و گابریل مارتینلی را به خط حمله دو نفره تیم اضافه می‌کردند و با 4 نفر اقدام به پرسینگ می‌کردند.
منچستریونایتد که در دقایقی ارسال توپ به عمق را دشوار می‌دید سعی کرد توپ را به کناره‌های زمین برود تا حملات خود را از آنجا شکل دهد. مارتین اودگارد از خط هافبک به سمت راست زمین منچستریونایتد می‌رفت و به همراه انکتیا، هاورتز و بسته به موقعیت توپ (در راست ساکا و در چپ مارتینلی)، فضا را برای منچستریونایتد تنگ و تنگ‌تر می‌کرد.
سوال اصلی اما این است که منچستریونایتد چگونه سعی داشت تا خود را از زیر پرس شدید آرسنال رها کند. به همین دلیل بود که برونو فرناندز به عقب بازمی‌گشت و تلاش می‌کرد تا با حرکت از میان بازیکنان آرسنال خود را به فضایی مناسب برساند و مالک توپ شود. چرا که فرناندز هنگام بازگشت به عقب بازیکنی را مزاحم خود نمی‌دید و با آسودگی در منطقه‌ای مناسب و خالی مستقر می‌شود و طلب توپ می‌کرد.
برای امور ضدپرس، منچستریونایتد تنها به برونو فرناندز بسنده نکرد. اریک تن‌هاخ که آگاهی دقیقی نسبت به بازی با پای خوب ویکتور لیندلوف و آگاهی محیطی بالای او دارد، در دقایقی از بازی تصمیم گرفت که کاسمیرو و اریکسن را به عنوان رابط در خط دفاع نگه دارند و ویکتور لیندلوف یک خط به جلو حرکت کند و در میانه زمین انجام وظیفه کند. پیش‌تر دیوگو دالو نیز به مرکز زمین رفته بود.
منچستریونایتد نیز با چهار بازیکن تهاجمی خود سعی در پرس آرسنال از عقب‌ترین نقطه زمین توپچی‌ها داشت. در تصویر زیر ملاحظه می‌کنید که آنتونی به سمت آرون رمزدیل حرکت می‌کند و آنتونی مارسیال به او ملحق می‌شود. اینجاست که برونو فرناندز و مارکوس رشفورد به عقب‌تر می‌روند تا وقتی که سنگربان انگلیسی دستپاچه توپ را دور می‌کند، آن را قطع کنند و تیمشان را صاحب موقعیتی جدی کنند.
هر میزان که آرسنال فشار خود را برروی منچستریونایتد بیشتر می‌کرد، منچستریونایتد نیز خود را در امور دفاعی تقویت می‌کرد. به عنوان مثال در عکس زیر ملاحظه می‌کنید که مارکوس رشفورد نیز به عنوان وینگر منچستریونایتد به عقب آمده است تا بتواند به دیوگو دالو در سمت چپ کمک کند.
دو تیم چگونه در نیمه اول موفق به گلزنی شدند؟
منچستریونایتد که به طور کامل تیم خود را عقب کشیده بود و چشم به ضدحملات دوخته بود، در 25 دقیقه پایانی نیمه اول تصمیم گرفت که فعالیت و حرکات خود را در خط هافبک بیشتر کند. به همین دلیل کریستین اریکسن سعی در مهار مارتین اودگارد داشت و همین موضوع باعث شد تا پاس هاورتز به اودگارد توسط هافبک دانمارکی قطع شود و زمینه‌ساز تک گل منچستریونایتد لقب بگیرد.
آرسنال اما از همان دقیقه اول سعی کرد که حملات خود را از سمت چپ و با حضور الکساندر زینچنکو و گابریل مارتینلی شکل دهد. پس از گلی که رشفورد به ثمر رساند، منچستریونایتد قصد داشت فاصله خطوط دفاعی را کمتر کند و به باز بازی کردن خود پایان دهد. حرکت مارتینلی از بین فضاها باعث شد تا وینگر برزیلی در موقعیتی مناسب صاحب توپ شود و از فاصله اریکسن و اودگارد بهره‌مند شود و یک پاس گل را به نام خود ثبت کند.
روند این دیدار پس از دو گل به ثمر رسیده به چه شکل تغییر کرد؟
پس از گلی که آرسنال وارد دروازه منچستریونایتد کرد، مالکیت توپ تغییر کرد و به شاگردان میکل آرتتا رسید. آرسنال که اغلب تیم خود را جلو کشیده بود تا بتواند در همان نیمه اول برنده به رختکن برود، با چینش بسیار فشرده منچستریونایتد روبرو شد. شیاطین سرخ از سیستم 1-4-1-4 استفاده کرد و اریکسن را نزدیک به خط دفاع بازی داد تا در صورت بازپس‌گیری توپ فوراً طراحی یک ضدحمله را در دستور کار داشته باشد. کاسمیرو کنار برونو فرناندز حاضر بود و دو بال کناری منچستریونایتد در راستای دو هافبک ذکر شده منچستریونایتد حرکت می‌کردند و آنتونی مارسیال نیز در مرکز خط حمله حاضر بود.
آرسنال چه اتفاقاتی را در نیمه دوم رقم زد؟
آرسنال در نیمه دوم اصرار زیادی بر استفاده از اینورتد فولبک (Inverted-FullBack) داشت. فولبکی به میانه می‌آید و در جریان بازیسازی تیم در مرکز زمین قرار می‌گیرد را اینورتد فولبک می‌نامند. این سناریو با نقش‌آفرینی الکساندر زینچنکو انجام می‌شد تا به آرسنال مالکیت بیشتری را نسبت به نیمه اول بدهد و از طراحی بسیار بهتر و هوشمندانه‌تری استفاده کنند.
اتفاقی که کمی در نیمه اول نیز شکل گرفته بود اما در نیمه دوم شدت آن افزایش یافت.
در دقایق پایانی آرسنال بازیکنان کناری خود را به درون محوطه جریمه متمرکز می‌کرد تا با تعداد نفرات بالایی منچستریونایتد را تحت تاثیر خود قرار دهند. موقعیت بوکایو ساکا با سیو تماشایی آندره اونانا همراه بود، نشان می‌دهد که بن وایت وارد محوطه جریمه شده است و ساکا نیز پس از خروج از مدار بازی توسط دیوگو دالو، به مرکز محوطه جریمه آمده است تا با قطع توپ، آرسنال را به گل برساند.
نکاتی که در نیمه دوم منچستریونایتد قابل توجه بود
منچستریونایتد در نیمه دوم که بیشتر از نیمه اول تحت فشار قرار گرفته بود، تلاش می‌کرد تا با استفاده از پاس‌های بین بازیکنان آرسنال، فضایی را پیدا کنند و در عمق حرکت کنند. همانند صحنه زیر که با یک همکاری بسیار کوچک بین رشفورد و اریکسن، برونو فرناندز در موقعیتی ایده‌آل جهت ارسال پاس در عمق برای آنتونی مارسیال قرار می‌گیرد و موقعیتی خطرناک را برای منچستریونایتد به وجود می‌آورد.
در نیمه دوم که با از دست رفتن توپ، ضعف‌های منچستریونایتد بیشتر دیده می‌شد، کاسمیرو نقش سنگین‌تری را پیدا می‌کرد. پس از دیدار برابر تاتنهام در هفته دوم لیگ برتر انگلیس، مشخص شد که فاصله زیادی بین ون بیساکا و مدافع وسط کناری خود دیده می‌شود. اریک تن‌هاخ نیز کاسمیرو را به عنوان یک مامور قرار داده است تا بتواند به سمت فضای اشاره شده برود و اجازه ندهد که بازیکنان حریف از آن ناحیه اقدام به نفوذ کنند.
هر چقدر که به ۹۰ دقیقه نزدیک‌تر می‌شدیم، منچستریونایتد تلاش بیشتری در حفظ توپ می‌کرد تا زمان را بگذراند. این یعنی اینکه شاگردان اریک تن‌هاخ نسبت به یک تساوی خارج از خانه نیز راضی بودند و برای گلزنی تلاش نمی‌کردند. همانند صحنه زیر که آنتونی توپ را در فضایی مناسب برای ضدحمله دریافت می‌کند اما با توپ حرکتی آهسته را انجام می‌دهد تا گذر زمان را ببیند.
کرنرهایی که از ضربات پنالتی خطرناک‌تر بودند!
آرسنال زیر نظر سرمربی اسپانیایی خود بسیار در ضربات شروع مجدد به خصوص کرنرها تمرین کرده بودند. نکته‌ای که به شدت واضح بود. تلاش بسیار بازیکنان آرسنال برای دریافت کرنر و همچنین خطرها و جابجایی‌های هماهنگ شده نشان می‌داد که پیش‌تر این تیم برای ضربات خود برنامه ریزی کرده است. همانند صحنه زیر که با پاسی کوتاه اودگارد در گوشه زمین صاحب توپ می‌شود و با کات‌بک ستاره نروژی توپ به گابریل مارتینلی می‌رسد و ضربه این وینگر برزیلی با اختلافی خطرناک به بیرون می‌رود.
گل دوم آرسنال که توسط دکلان رایس نیز به ثمر رسید، به طور کامل ما را از برنامه آرسنال مطلع می‌کند. درگیری بسیار فشرده بازیکنان آرسنال با بازیکنان منچستریونایتد در محوطه شش قدم، دکلان رایس در فضایی بدون یار منچستریونایتد قرار می‌دهد. ارسال بوکایو ساکا نیز دقیقاً در همان منطقه فرود می‌آید و گل دوم توپچی‌ها به ثمر می‌رسد.
آرسنال چگونه در دقیقه آخر تیر خلاص را شلیک کرد؟
منچستریونایتد پس از گلی که دریافت کرد، تصمیم گرفت روی به سیستم "All-Out-Attack" بیاورد. حضور بازیکنانی که از توانایی‌های حداقلی دفاعی برخوردار نیستند، در مرکز زمین به عنوان یار آخر نهایت اشتباه اریک تن‌هاخ را می‌رساند. مارکوس رشفورد و کریستین اریکسن به سمت توپ بازیکن حریف هجوم می‌برند و همین کافی‌ست تا آرسنال فضایی مناسب را برای فرار گابریل ژسوس پیدا کند و گل سوم را قلب شیاطین سرخ شلیک کند.
امیدی که منچستریونایتد را زنده نگه‌داشت؛ راسموس هویلوند!
ستاره دانمارکی در اولین حضور خود در زمین برای منچستریونایتد، توجه بسیاری از کارشناسان را به خود جلب کرد. این بازیکن بسیار خوب در درگیری‌های میانه زمین شرکت می‌کرد و در کارهای ترکیبی نیز به خوبی کمک‌حال منچستریونایتد بود. این بازیکن جوان با استارت‌های تند و تیز خود و انتخاب محدوده درست، آرامش را از خط دفاع آرسنال گرفته بود.
گل مردود آلخاندرو گارناچو نیز به لطف حرکت تماشایی هویلوند بدست آمد. وقتی که برونو فرناندز توپ را در میانه زمین می‌رباید، آن را به کاسمیرو می‌سپارد و هویلوند که در عرض حرکت می‌کند، پس از دریافت توپ، آن را با پشت پا مقابل کاسمیرو قرار می‌دهد. این حرکت تماشایی راسموس هویلوند، باعث می‌شود تا یار مقابل خود یعنی ویلیام سالیبا را از جریان تدافعی خارج کند و فضایی ایجاد شود تا کاسمیرو توپ را به آلخاندرو گارناچو پاس دهد. پاسی که اگر صدم ثانیه زودتر داده می‌شد، شاید نتیجه را طور دیگری رقم می‌زد.
انتقاداتی که به اریک تن‌هاخ در این مسابقه وارد است
منچستریونایتد در نیمه اول نزدیک به 60 درصد مالکیت داشت و تنها موفق شد یک ضدحمله را برروی دروازه آرسنال ارائه کند و از آن استفاده کند. سوالی که پیش می‌آید این است که آیا پس از پرداخت حدود نیم میلیارد پوند آیا باید منچستریونایتد با حدود 60 درصد مالکیت در 45 دقیقه، تنها یک خلق موقعیت داشته باشد؟
نکته دیگر اما به سبک دفاعی تیم برمی‌گردد. منچستریونایتد در دقایق هفتاد که از شانس خوبی برای گلزنی برخوردار بود، تیم خود را عقب کشید و حتی تلاشی برای ضدحمله نیز نداشت. این یعنی اینکه تیم منچستریونایتد به یک امتیاز قانع بود و بی‌شک این یکی از مهم‌ترین عواملی بود که این شکست را رقم زد. حدود 30 دقیقه پیش از اتمام مسابقه، عقب‌کشیدن خط دفاع خود و سپردن توپ به آرسنال اشتباه بزرگی‌ست.
تعویض بازیکنانی همچون آلخاندرو گارناچو نیز می‌توانست بسیار زودتر شکل بگیرد و لازم به ذکر است که هنگام خستگی بازیکنی مثل مارکوس رشفورد که با گام‌های خسته خود سرعت ضدحمله را هم از منچستریونایتد می‌گیرد، آنتونی به بیرون می‌رود و این بازیکن انگلیسی کماکان در زمین مسابقه باقی می‌‌ماند، یعنی باز هم منچستریونایتد نیازی به تلاش جهت رسیدن به گل ندارد.
پیش‌تر نیز به عدم قرارگیری صحیح بازیکنان منچستریونایتد در میانه زمین اشاره شده بود. مارکوس رشفورد با حضور در میانه زمین هنگام کرنر، گلی را تقدیم به ناتینگهام فارست کرد که می‌توان به عنوان یک اشتباه فردی آن را ثبت کرد ولی آیا رشفورد باید به عنوان مدافع آخر حاضر شود؟ یا حتی در دیدار امروز این اتفاق برای کریستین اریکسن رخ داد.
اریک تن‌هاخ عادتی عجیب دارد و دست به ترکیب برنده خود نمی‌زند و اغلب بازی‌های خود را با همان ترکیبی آغاز می‌کند که بازی قبل را با پیروزی پشت سر گذاشته است. اشتباهات عجیب تیم در مسابقه نیز در هنگام برد، توسط او دیده نمی‌شود و از برخی اشتباه‌های بزرگ خود نیز این مربی هلندی درس نگرفته است و دائماً آن‌ها را تکرار می‌کند.
در تاچ مپ (نقشه لمس توپ) منچستریونایتد که توسط شبکه اسکای اسپورت منتشر شده است، ملاحظه می‌کنید که در 25 دقیقه ابتدایی این تیم، تعداد بسیار بالایی توپ را صاحب شده است که اغلب آن در زمین خودی‌ست و چند لمس نیز در زمین آرسنال و نزدیک به محوطه شکل گرفته است اما این تیم خلق موقعیتی جدی را حتی تا پایان مسابقه نیز نداشت.
نتیجه گیری
آرسنال تحت هدایت میکل آرتتا بازی روانی را ارائه می‌دهد اما آن‌ها کماکان در حملات آنطور که باید زهردار نیستند و همچنین در امور دفاعی نیز بسیار پرریسک ظاهر شده‌اند. حضور بازیکنی مثل کای هاورتس به عنوان یک هافبک رابط اصلاً خوب نبوده است و میکل آرتتا باید برنامه‌ای را برای این بازیکن آلمانی در نظر بگیرد. آرسنال اما با 10 امتیاز از 12 امتیاز ممکن و کسب این 3 امتیاز بسیار مهم و روحیه‌بخش، بخش اولیه فصل را پیش از فیفادی بسیار خوب پشت سر گذاشتند. منچستریونایتد نیز زیرنظر اریک تن‌هاخ آنطور که انتظار می‌رفت عمل نکرده است و نکاتی که درباره شرایط عجیب منچستریونایتد نیاز بود، ذکر شد. حالا این تیم بسیار تحت فشار قرار گرفته است و علی‌الخصوص با حواشی شب گذشته که توسط جیدون سانچو کلید خورد، شرایط برای آن‌ها سخت و سخت‌تر می‌شود. باید ببینیم که در شرایط دو تیم پس از فیفادی و بازگشت مصدومین و آمادگی کامل بازیکنان به چه شکل خواهد بود.
