پرسپولیس با نتیجه 1-0 تراکتور را شکست داد.
به گزارش طرفداری، در این مطلب نیم نگاه فنی ای خواهیم داشت به بازی روز گذشته تیم های پرسپولیس و تراکتور...
برای مقدمه باید به این نکته اشاره کنیم همان طور که می دانید شاخصه اصلی بازی تراکتور خمز حضور فعال بازیکنان در فاز پرسینگ است و در همین راستا تیم پرسپولیس که عادت به اجرای بازی مالکانه روی زمین دارد باید به نوعی تدابیر ویژه ای برای شکستن این پرس می اندیشید.
پرسپولیس در بازی روز گذشته و بر خلاف بسیاری از بازی های نرمال خود، مانند تراکتور به دنبال پرس کردن حریف خود بود و همین امر باعث شد تا بازیسازی تراکتور در بسیاری از صحنه های بازی مختل شود. از سوی دیگر مدافعان این فصل تیم تراکتور خیلی مدل بازی مناسبی برای این سبک بازی خمز ندارند و در کنترل و انتقال صحیح آن از مشکلات زیادی برخوردار هستند این قضیه به خصوص در سمت شجاع خلیل زاده بسیار به چشم می آید که در ادامه به آن می پردازیم در همین راستا پرسپولیس بهترین استراتژی را برای عقب نگه داشتن خط دفاع تراکتور و مختل کردن بازیسازی این تیم انتخاب کرد و آن ها مثل خود تراکتوری ها از جلو پرس کردند که اعتبار این استراتژی درست نیز کاملا به یحیی گل محمدی می رسد. تراکتور فصل گذشته میان مدافعین خود از هادی محمدی استفاده می کرد و این بازیکن با توجه به بازی با پای بسیار خوبش به نسبت مدافعان این فصل می توانست تراکتور را از زیر فشار و پرس رقبا خارج کند.
در این صحنه به خوبی شاهد پرس سنگین پرسپولیسی ها از سمت تراکتور هستیم.... وحید امیری و زاهدی به سمت بازیکن سمت توپ و گزینه پاس اول حرکت کرده و خط دوم پرس متشکل از هافبک های سرخ پوشان است
- آلوز در نقش رجیستا و توپ پخش کن
در این بازی آلوز به نسبت خیلی عقب تر از حد همیشه بازی می کرد و به نوعی همان نقش سروش رفیعی در پرسپولیس را داشت. آلوز نزدیک ترین هافبک به شجاع خلیل زاده و آقاسی بود و طبیعتا به اولین گزینه پاس مطمئن آن ها در بسیاری از صحنه ها تبدیل می شد. اما حتی با این اوصاف هم در بسیاری از صحنه تراکتور برای انتقال توپ به دردسر می افتاد. در این بازی مهدی حسینی و خیمنز دو هافبک دیگر تیم تراکتور بودند و در میان این سه بازیکن به نظر می رسید چون آلوز توانایی حمل توپ بالاتری دارد این نقش را بر عهده گرفته است. باید به عملکرد خیمنز هم اشاره ای کنیم که تا این جا می توانیم برچسب یک خرید نه چندان موفق روی آن بزنیم. خیمنز از لحاظ استایل بازی بازیکنی نیست که بتواند در پرسینگ تلاش موثر، فعال و پیوسته ای داشته باشد و بیشتر از آن دست هافبک های ایستا و تکنیکی است. وقتی یک نقطه جلوتر می رویم به سیامک نعمتی ای می رسیم که پیش بینی می شد به عنوان وینگر به هیچ عنوان کیفیت مورد قبولی از خود نشان ندهد چرا که در طول دوران فوتبالش همواره بین دو پست هافبک و مدافع کناری در انتقال بوده و به جز چند مقطع کوتاه نه وینگر بسیار خوب و نه فولبک فوق العاده ای بوده و ما پیش از شروع فصل هم انتقاداتی را نسبت به این خرید مطرح کرده بودیم. (در این مطلب می توانید نوشته مربوط به انتقال نعمتی را مطالعه کنید)
در این تصویر علاوه بر مشاهده ساختار پرسینگ پرسپولیس می توانید به جایگاه آلوز در زمین دقت کنید...
پرسپولیس در این بازی روی چند صحنه به خوبی پرس تراکتور را شکست که بعد از هرکدام هم این تیم صاحب موقعیت های خوبی شد. بازیکنان پرسپولیس روی توپ تسلط بسیار خوبی داشتند و در زمان شکسته شدن اولین خط پرس تراکتوری ها با توحه به سرعت نه چندان بالای بازیکنان دفاعی این تیم سریعا توپ را به دروازه تیم تراکتور می رساندند.
تصویر 1/ هجوم تراکتوری ها برای بازپس گیری توپ
تصویر 2 / انتقال سریع توپ از سوی بازیکنان پرسپولیس این موقعیت تبدیل به یک موقعیت گل می شود در حالی که اکثر تراکتوری ها جا می مانند.
البته در این امر هم پرسپولیسی ها به خوبی نشان داند که همچنان تیم بسیار قدرتمندی در فاز انتقال توپ در کمترین زمان هستند.
- خط دفاع تراکتور، معضل اصلی
همانطور که در نیم نگاه بازی قبلی تراکتور اشاره کردیم تراکتور تغییرات اساسی ای در پست دفاع داشتن، آن ها هادی محمدی مهمترین مدافع خود را از دست دادند و روی کاغذ پاکو خمز و تیمش برای اجرای ایده ها نیاز به مدافعانی پر سرعت و مدرن دارد، مدرن از این لحاظ که بازی با پای خوبی داشته باشند چرا که بازیسازی تیم خمز از روی زمین آغاز می شود و با توجه به اینکه نسبت به فصل گذشته نیز به تیم کوتاه تری از لحاظ قد و قامت تبدیل شده اند نیاز به دقت و مهارت بیشتری روی بازی روی زمین دارند و این در حالی است که شجاع خلیل زاده یک مدافع کاملا کلاسیک است و از لحاظ قدرت پخش توپ به هیچ عنوان با هادی محمدی قابل مقایسه نیست و از سوی دیگر از آن جایی که خط دفاعی تراکتور باید بالاتر از حد معمول بازی می کند قطعا با توجه به سرعت پایینش دچار مشکل می شود از سمت دیگر این بازیکن روی بسیاری از صحنه خط آفساید تراکتور را عقب تر نگه می دارد و تله های آفساید را از بین می برد اگر روی صحنه گل توجه کرده باشید بازیکنی که آفساید را پر کرده شجاع خلیل زاده است البته به هر حال باید به اشتباه فاحش پورحمیدی نیز اشاره کنیم.
خط دفاعی تراکتور روی صحنه گل روی نیمه های زمین بود و به همین علت است که معتقدیم این تیم باید از مدافعان سرعتی ای استفاده کند و زمانی که پست مدافع اصلی چنین تیمی به شجاع خلیل زاده می رسد نباید توقع عملکرد بسیار خوبی از تیم داشت چرا که اینکار یک خودکشی کاملا فوتبالی است، پرسپولیسی ها هم که از این موضوع باخبر بودند هم پرس بیشتری روی شجاع داشتند و هم فریب های خود را از سمت شجاع می زدند.
پرسپولیسی ها نیز با توجه به بالا بازی کردن خط دفاع تراکتور یکی از استراتژی های اصلی خود را روی ارسال توپ های بلند گذاشته بودند که ثمر بخش هم بود.
بیشتر بخوانید:
سپاهان - تراکتور؛ مورایس چگونه پرس خمز را دور زد؟ / نیم نگاه فنی
پرسپولیس - آلومینیوم؛ اصل شناوری گل محمدی در خط حمله / نیم نگاه فنی
نساجی - پیکان؛ تعویض های به موقعِ رحمتی / نیم نگاه فنی
