مطلب ارسالی کاربران
بازمانده ای از ۱۹۷۰ ؛ موفرفری تکنیکی
▪ تولد: ۲۵ دسامبر ۱۹۴۴
▪ محل تولد: کاستیا - برزیل
▪ باشگاه ها: بوتافوگو (برزیل)، مارسی (فرانسه)، کروزیرو (برزیل)و پوتوگوئزا (ونزوئلا) افتخارات: قهرمان جام جهانی ۱۹۷۰ و قهرمان جام باشگاه های آمریکای جنوبی۱۹۷۶
▪ تیم ملی: ۸۰ بازی، ۱۸ گل
«فیلهوخاویر ونتورا» معروف به جرزینیو در فوتبال برزیل جا پای گارینشا گذاشت. در جام جهانی ۱۹۶۶ آنان طی ۲ مسابقه کنار هم بازی کردند اما به دنبال خداحافظی گارینشا از تیم ملی و به دنبال شکست انتقادآمیز برزیل مقابل مجارستان، جرزینیو از جناح چپ به جناح راست آمد و در سال های بعد به عنوان بهترین مهاجم گوش راست دنیا شناخته شد. جرزینیو در ۱۵ سالگی پای میز قرارداد تیم بوتافوگو نشست. او در سال های ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ با این تیم به قهرمانی ایالت «ریو» رسید ضمن اینکه در سال ۱۹۶۸ به قهرمانی برزیل موسوم به «تابرازیل» دست یافت. جرزینیو اولین بار در هفتم ژوئن ۱۹۶۴ برای تیم ملی برزیل بازی کرد. این بازی در ایالت «ریو» برگزار شد و برزیل با نتیجه ۴ بر یک تیم پرتغال را شکست داد. بعد از ناکامی برزیل در جام جهانی ۱۹۶۶ انگلستان، در جام جهانی ۱۹۷۰ دوران موفقیت برزیل و جرزینیو آغاز شد. این مهاجم با حرکاتی غیرقابل پیش بینی و با قدرت دریبل زنی غیرقابل مهار و با مهارت یکسان در دریبل با هر ۲ پا، جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک را با زدن ۲ گل به چکسلواکی آغاز کرد و به دنبال آن با زدن یک گل در هر بازی مقابل انگلستان، رومانی، پرو، اروگوئه و در فینال مقابل ایتالیا، برزیل را به قهرمانی رساند. بنابراین او بازدن گل در هر مسابقه از این حیثرکوردداری بی رقیب ماند؛ ضمن اینکه بین گلزنان جام جهانی بعد از «گرد مولر» آلمانی در رده دوم ایستاد. وی با پاس های استثنایی خود زمینه را برای گلزنی پله، ریوه لینو و توستائو فراهم کرد و خود را به عنوان یک گلساز بزرگ مطرح ساخت.جرزینیو در جام ۱۹۷۴ آلمان نتوانست مانند جام قبل پرفروغ باشد و تنها ۲ گل به ثمر رساند. او در سوم مارس ۱۹۸۲ در ریودوژانیرو بعد از بازی مقابل چکسلواکی با فوتبال ملی خداحافظی کرد. در اعتبار ۲۳ ساله بازی های ملی او ۸۰ بار حضور و ۱۸ گل ملی به ثبت رسیده است.
