میشل پلاتینی یکی از بهترین هافبک های تمام دوران و بدون شک بهترین بازیکن فرانسه بود. او دلیل اصلی قهرمانی آنها در مسابقات قهرمانی اروپا 1984 بود و 9 گل او هنوز هم رکورد یک تورنمنت است. او همچنین رکورد گلزنی فرانسه را در اختیار داشت و اولین بازیکنی بود که سه بار پیاپی توپ طلا را برد. پس از پایان دوران بازی‌اش، او به یک مدیر عالی رتبه فوتبال تبدیل شد هرچند که بحث‌برانگیز بود.
آغاز
میشل فرانسوا پلاتینی در ژوئن 1955 در ژوف، شمال شرقی فرانسه، از پدر و مادری ایتالیایی به دنیا آمد. او فوتبال خود را با تیم محلی جوف در سن 11 سالگی آغاز کرد، اما در آزمایشی پزشکی شکست خورد و در طی آزمایش تنفس غش کرد. در 17 سالگی در سال 1972 به آ اس نانسی پیوست، باشگاهی که پدرش آلدو در آن بازی کرده بود و بعداً مدیر شد.
او در یکی از بازی های اولیه خود برای تیم ذخیره ها هت تریک کرد و به پیشرفت خود ادامه داد و نتیجه آن اولین بازی خود در تیم اول در می 1973 بود. او در مارس 1974 دچار شکستگی سنگین دستش شد، به این معنی که بقیه فصل را از دست داد. که نانسی سقوط کرد. آنها بلافاصله با به ثمر رساندن 30 گل توسط میشل در آن فصل موفق به صعود شدند که بسیاری از گلها، ضربات آزاد یی نظیر او بودند. دو ضربه آزاد او به حذف قهرمان لیگ، سنت اتین از جام حذفی فرانسه کمک کرد.
حضور در تیم نظامی
خدمات نظام وظیفه ملی در سال 1975/76 در دسترس بودن او را محدود کرد، اما او در تیم نظامی نیز حضور داشت و برای تیم زیر 23 سال فرانسه و مسابقات مقدماتی المپیک 1976 انتخاب شد. او اولین بازی خود را برای تیم بزرگسالان در مارس 1976 در تساوی 2-2 مقابل چکسلواکی در پاریس انجام داد و یک ضربه آزاد به ثمر رساند. در المپیک مونترال فرانسه به مرحله یک چهارم نهایی رسید اما با نتیجه 4-0 از آلمان شرقی شکست خورد و دو بازیکن از بازی اخراج شدند. پلاتینی در سال 1977 با کریستل بیگونی ازدواج کرد و از آن زمان تاکنون با هم هستند و دو فرزند دارند.
در نوامبر 1977، پلاتینی از فاصله 30 یاردی در پیروزی 3-1 مقابل بلغارستان گلزنی کرد و به فینال جام جهانی 1978 آرژانتین رسید، اولین حضور آنها در فینال ها برای 12 سال. پس از بازی، او به عنوان برنده سومین توپ طلا انتخاب شد، که قبلاً به عنوان بهترین بازیکن سال اروپا شناخته می شد. در فوریه 1978، در یک بازی دوستانه قبل از جام جهانی مقابل ایتالیا، پلاتینی به خوبی بازی کرد و دو ضربه ایستگاهی را در تساوی 2-2 به ثمر رساند، اگرچه یکی از آنها به دلیل سوت نخوردن داور مردود اعلام شد. این باعث شد که بسیاری از باشگاه های بزرگ در سراسر جهان او را زیر نظر داشته باشند.
افتخارات بزرگ
بعداً در سال 1978 او کاپیتان نانسی در جام حذفی فرانسه شد و تک گل مقابل نیس را در فینال به ثمر رساند. دو هفته بعد او جام جهانی را ترک کرد اما فرانسه در مرحله گروهی از ایتالیا و آرژانتین شکست خورد. پلاتینی بد بازی نکرد، اما مردم فرانسه او را به خاطر ناکامی‌شان مقصر می‌دانستند و او مرتباً در بازی‌های لیگ در فصل 1978/79 هو می‌شد. هر چند او کاپیتان تیم ملی شد.
زمانی که قراردادش در ژوئن 1979 به پایان رسید، به سنت اتین نقل مکان کرد. تیم جدید او در سال 1981 قهرمان فرانسه شد، تنها قهرمانی فرانسه برای میشل، و نایب قهرمانی جام فرانسه در هر دو سال 1981 و 1982 شد. سپس او با 130000 پوند به یوونتوس رفت.
جام جهانی ۱۹۸۲
میشل تیمش را به جام جهانی 1982 اسپانیا رساند و فرانسه با وجود شکست دادن کویت در مرحله اول گروهی به مرحله دوم رسید. پیروزی بر اتریش و ایرلند شمالی سپس آنها را به نیمه نهایی رساند، جایی که در یکی از بازی های کلاسیک تمام دوران مقابل آلمان غربی شرکت کردند. پلاتینی از روی نقطه پنالتی فرانسه را پیش انداخت اما بازی بعد از وقت اضافه با نتیجه 3-3 به پایان رسید، پس از یک اتفاق قابل توجه که شوماخر دروازه بان آلمانی پاتریک باتیستون را به شدت زمین گیر کرد و او به بیمارستان منتقل شد. فرانسه با وجود گل پلاتینی در ضربات 5-4 شکست خورد.
میشل سپس فوتبال خود را با یوونتوس از سر گرفت، تیمی مملو از ستارگان ایتالیایی که جام جهانی را برده بودند. او 28 گل به ثمر رساند و آنها جام حذفی ایتالیا را بردند و به فینال جام ملت های اروپا رسیدند و به هامبورگ باختند.
یورو ۱۹۸۴
این مسابقات در فرانسه برگزار شد و امیدها برای کشور میزبان زیاد بود. پلاتینی تورنمنت را مانند در خانه ای در آتش باز کرد و گل پیروزی بخش مقابل دانمارک را به ثمر رساند و سپس مقابل بلژیک هت تریک کرد. او برای پایان مرحله گروهی هت تریک دیگری مقابل یوگسلاوی به ثمر رساند، زیرا فرانسه در میان سرخوشی ملی در صدر گروه قرار گرفت و در نتیجه او را "Le Roi" (پادشاه) نامیدند. که در نیمه نهایی مقابل پرتغال در مارسی قرار گرفت و بازی 1-1 به پایان رسید. پرتغال در وقت اضافه پیش افتاد، اما فرانسه شش دقیقه مانده به پایان بازی به تساوی رسید. در یک دقیقه مانده به پایان، ژان تیگانا توپ را در مقابل پلاتینی قرار داد و او توپ را به تور دروازه چسباند تا برنده یک بازی کلاسیک مطلق شود، و تماشاگران در بریتانیا شنیدند که جان موتسون مفسر وارد، دیوانه شده است.
در حالی که تمام ملت پشت سر آنها بودند، فرانسه در فینال 2-0 مقابل اسپانیا در پاریس پیروز شد و پلاتینی گل افتتاحیه را به ثمر رساند که اولین افتخار بزرگ آنها بود. 9 گل او هنوز هم به راحتی برای این تورنمنت یک رکورد محسوب می شود، حتی با وجود اینکه رقابت ها بزرگ شده است و هیچ کس بیش از 6 گل در یک تورنمنت به ثمر نرسانده است.
قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا
در سال 1984/85، او سومین فصل متوالی به عنوان بهترین گلزن یوونتوس انتخاب شد. آنها برای اولین بار قهرمان جام باشگاه های اروپا شدند و لیورپول را 1-0 با پنالتی پلاتینی شکست دادند، اما متاسفانه این بازی با مرگ 39 نفر به یادگار ماند. پلاتینی همچنین برای سومین فصل متوالی برنده توپ طلا شد و اولین بازیکنی بود که به این موفقیت دست یافت. یوونتوس همچنین قهرمان جام بین قاره‌ای شد و در ضربات پنالتی 4-2 قهرمان آمریکای جنوبی آرژانتینوس جونیورز را پس از تساوی 2-2 شکست داد و پلاتینی ضربه پنالتی برنده را به ثمر رساند.
یوونتوس در فصل 1985/86 بار دیگر قهرمان لیگ ایتالیا شد و سپس فرانسه به جام جهانی 1986 مکزیک رفت. پلاتینی کاملاً آماده نبود، اما به آنها کمک کرد تا در مرحله گروهی گام بردارند و سپس با شکست 2-0 ایتالیا در مرحله یک هشتم نهایی، گلزنی کرد. در یک چهارم نهایی، آنها در یک بازی عالی با برزیل 1-1 مساوی کردند. پلاتینی پنج دقیقه قبل از نیمه تمام گل تساوی را برای فرانسه به ثمر رساند و آخرین گل ملی او بود. بازی در ضربات پنالتی قطعی شد و فرانسه با وجود اینکه پلاتینی ضربه خود را بالای دروازه شلیک کرد، 4-3 پیروز شد. در نیمه نهایی فرانسه با نتیجه 2-0 مغلوب آلمان غربی شد تا برای دومین بار متوالی جام جهانی را نبرد!
در فصل 1986/87 یوونتوس در رده دوم پایین تر از ناپولی با دیگو مارادونا قرار گرفت و پلاتینی تنها 5 گل به ثمر رساند. در آوریل 1987 او آخرین بازی ملی خود را برای فرانسه مقابل ایسلند انجام داد، کارنامه ملی او شامل هفتاد و دو بازی بود که در این بازی ها 41 گل به ثمر رساند که در آن زمان یک رکورد جاودانه بود، که البته بعد ها تنها توسط تیری آنری و اولیویه ژیرو شکسته شد.
بازنشستگی و پس از آن
در ژوئن 1987 پلاتینی با وجود اینکه تنها 32 سال سن داشت، بازنشستگی خود را از بازی اعلام کرد و پس از پنج سال فوق العاده برای یوونتوس که طی آن 103 گل در 222 بازی به ثمر رساند، مورد استقبال هواداران قرار گرفت. در مجموع در بیش از 650 بازی حرفه ای خود، او هرگز اخراج نشد. برای او یک بازی بازنشستگی برگزار شد و برای کویت در یک بازی دوستانه مقابل اتحاد جماهیر شوروی در نوامبر 1988 بازی کرد و به یکی از گروه کوچکی از بازیکنان تبدیل شد که برای دو کشور بازی های ملی انجام داده است.
حرکت بعدی او رفتن به مربیگری بود و در نوامبر 1988 به عنوان سرمربی فرانسه منصوب شد که آنها شروع بدی در راهیابی به جام جهانی 1990 داشتند. او نتوانست این لغزش را متوقف کند زیرا آنها نتوانستند در دور مقدماتی سهمیه را کسب کنند، اما آنها در هشت مسابقه مقدماتی متوالی برای مسابقات قهرمانی اروپا 1992 در سوئد پیروز شدند و در 19 بازی که به این مسابقات رفتند شکست نخورده بودند. آنها در مرحله گروهی بدون برد به میدان رفتند و پلاتینی پس از آن استعفا داد.
ریاست یوفا
او در آژانس توسعه فنی یوفا بود و از طریق کمیته های مختلف یوفا و فیفا به سمت نایب رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه در سال 2006 رسید. یک سال بعد او برای ریاست یوفا کاندید شد و لنارت یوهانسون را که 16 سال این نقش را بر عهده داشت شکست داد. ، با 27 رای موافق. یک روز قبل از بازی رده بندی در جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی، او به دلیل حمله قلبی مشکوک به زمین افتاد، اما معلوم شد که آنفولانزا بوده و او دو روز بعد برای حضور در فینال بهبود یافت.
در ژوئن 2015، سپ بلاتر، رئیس فیفا در مورد یک رسوایی فساد در ایالات متحده آمریکا تحت بازجویی قرار گرفت و اعلام کرد که پس از 17 سال از سمت خود کناره گیری می کند. در سپتامبر 2015 پلاتینی گفت که در انتخابات بعدی برای این پست شرکت خواهد کرد اما چند روز بعد او نیز به دلیل گسترش رسوایی به مدت 90 روز تعلیق شد.
در دسامبر 2015، کمیته اخلاق فیفا، بلاتر و پلاتینی را به دلیل پرداخت 1.3 میلیون پوندی از بلاتر به پلاتینی در سال 2011 به مدت هشت سال از هرگونه فعالیت مرتبط با فوتبال محروم کرد، که پلاتینی گفت که این مبلغ برای مشاوره فنی بوده است. در سال 2019 پلاتینی همچنین به دلیل اتهامات رشوه در رابطه با اهدای جام جهانی 2022 به قطر مورد بازجویی قرار گرفت. پلاتینی در دو نوبت از این محرومیت درخواست تجدیدنظر داد اما فایده ای نداشت، اما بعداً به چهار سال کاهش یافت. او همچنین 60000 فرانک سوئیس جریمه شد که تا زمان نتیجه نهایی دادگاه از پرداخت آن خودداری کرد.
این پرونده در نهایت در ژوئیه 2022 به دادگاه سوئیس رسید و بلاتر و پلاتینی هر دو از هرگونه تخلف تبرئه شدند.
پی‌نوشت : این مقاله یک ترجمه اختصاصی است و نوشته من نیست.
