کوروش👿جان تری د...رونالدینیو اسیس موریرا ده سوزا فوتبالیست نبود اعجوبه بود با توپ بازی نمی‌کرد باهاش عشقبازی میکرد انگار توپ جزو از اعضای بدنش بود بهش دستور میداد اینکارو بکن میکرد واقعا خدای تکنیک شاعر بودن فقط شعرسرایی نیست بلکه احساس درونی ادمیس ب محیط اطرفش ک دوسداره با رویاپردازی بهش پداخته شه فوتبال برای رونالدینیو معروفیت و مشهوریت نبود! عاشقانه بی انتها بود من خودم میگم آدم تو هرچی میخاد ماورایی موفق شه و پیشرفت کنه باعشق به اون کار بنگره اونجا میبینی اون کاره ک از آدمی کم میاره نه آدمی از کار!
