| ماجرای ستاره هایی که خاموش شدند. |
استاندارد ترین هافبک از نظر مربی المانی
حمید مطهری یکی از خوش فکر ترین هافبک های ایران تو دهه ۷۰ بود. یورگن گده المانی که تو اون دوران برای مربیگری وارد ایران شده بود، اعتقاد داشت حمید مطهری تنها بازیکن استاندارد و درجه یک ایرانه. کیفیت فنیش اونقدر خوب بود که علی پروین اونو همردیف افرادی که تو عکس میبینید قرار میداد. مطهری تصادف کرد و نخاعش اسیب دید اما بعد از ی مدت برگشت و دوباره ادامه داد. به پروین گفت که بخاطر تنگی کانال نخاع نمیتونه خیلی تمرین کنه اما پروین قانع نشد. مطهری بدون تیم موند و خداحافظی کرد.
یک اشتباه ، یک حکم و پایان یک استعداد
مجاهد خذیراوی از صنعت نفت به استقلال اومد. یک استعداد ناب جنوبی. تو ۲۰ سالگی توسط بلاژویچ به تیم ملی دعوت شد بعد از درخشش تو استقلال براش از تیم دوم اسپانیا براش دعوتنامه اومد و قرار بود در صورت موفقیت به تیم اصلی بره. اما تو تبریز و بازی با تراکتور مصدوم شد و حضورش تو اسپانیا کنسل شد. باشگاه براش ی خونه هم اجاره نکرد و مجاهد مجبور بود تو خوابگاه تنها زندگی کنه. به ی مهمونی دعوت شد و فرداش عکس مهمونی رفت رو مجلات. مجاهد ۲۲ ساله ، ۵ سال محروم شد و بعد از دوران محرومیت هیچ وقت بازیکن قبلی نشد. از استقلال به فولاد رفت و کلا تو ۵ فصل ، ۸ بازی انجام داد.یک فصل بی ثمر تو استقلال خوزستان و اخرش هم خداحافظی. زرق و برق تهران، ستاره جنوب را خاموش کرد...
مشت بر صورت و پایان فوتبال
سال ۱۹۹۸ که پوشیدن لباس تیم ملی برای هر بازیکنی بزرگترین ارزو بود، پرویز برومند به عنوان دروازه بان سوم راهی فرانسه شد و بعدش روز های خوبش از راه رسید. با استقلال به فینال جام باشگاه های اسیا رسید و گلر تیم ملی تو جام ملت های ۲۰۰۰ شد و خیلیا معتقد بودند جانشین عابدزاده پیدا شد. اما دربی سال ۷۹ همه چی رو خراب کرد. برومند تو دقایق پایانی با پایان رافت درگیر شد و بازی به جنجال کشیده شد و همون شب رفت دادسرا و ۱۸ ماه محروم شد. استقلال به پاش نموند و بعد محرومیت رفت دسته یک و گلر راه اهن شد. پرویز برگشته بود اما کسی عملکرد گلر استقلال و تیم ملی رو یادش نبود و فقط خاطره دربی تو ذهنشون بود. ثمره سه فصل تلاش بی انگیزه فقط ۱۴ بازی بود. پرویز نتونست به روز های خوبش برگرده و خداحافظی کرد.
دروازه بانی که باعث شد عابدزاده استراحت کند
علی پروین در مورد دروازه پرسپولیس انقدر سخت گیر بود که کسی رو جز عابدزاده لایق گلری تیم نمیدید اما داوود فنایی اونقدر خوب کار کرد که اعتماد پروین رو جلب کرد. و پروین به عابدزاده مصدوم استراحت داد. تو دربی معروف سال ۷۸ که پرسپولیس تا دقیقه ۲۰، دو تا اخراجی داد و ۹ نفره شد، داوود فنایی گلر پرسپولیس بود و تونست جلوی حملات استقلال وایسه و کلین شیت کنه. فنایی به تیم ملی هم رسیده بود، تو ۶ سال ۸۰ بازی برای پرسپولیس انجام داد و گلر یک بود و تقریبا همه خیالشون از عابدزاده جدید راحت بود که داوود رباط صلیبی پاره کرد. بعد از بهبودی رفت استیل اذین و نتونست برگرده و خداحافظی کرد.
خوش تیپی دردسر ساز یک ستاره
علی رضا نیکبخت یکی از بهترین استعداد های فوتبال ایران بود که چپ پا بودنش اونو منحصر به فرد تر میکرد. نیکبخت توانایی بازی تو پست هافبک چپ ، مهاجم و پشت مهاجم رو داشت. هم با استقلال هم با پرسپولیس قهرمان لیگ برتر شد. بازیکن محبوب بلاژویچ بود و ۷۳ بازی ملی داشت اما همه اینا زیر سایه خوشتیپ بودنش قرار میگرفت و همه اونو به عنوان ی فوتبالیست خوشتیپ میشناختن:)
موضوعی که خودشم ازش استقبال میکرد و بهش دامن میزد.اهل مهمونی و خوش گذرونی بود و همه تمرکزش رو فوتبال نبود اتفاقی که نه تنها باعث عدم پیشرفتش شد بلکه حکم انضباطی و محرومیت رو هم براش در پی داشت. نیکبخت اگه خوشتیپ نبود و همه تمرکزش رو فوتبال بود میتونست تو لیگ های اروپایی بازی کنه
استعدادی که سرباز فراری شد
مهرداد پولادی تو استقلال شناخته شد اما اوج درخشش این دفاع چپ تو پرسپولیس بود. تو دورانی که پرسپولیس نتیجه نمیگرفت مهرداد جزو معدود بازیکن هایی بود که تشویق میشد. با اومدن کیروش به تیم ملی، مهرداد هم دعوت شد و دفاع چپ ثابت تیم تو جام جهانی ۲۰۱۴ بود و جزو ۱۰۰ بازیکن برتر جام شد. تو ماجرای کارت های جعلی پایان خدمت مشخص شد که کارت پایان خدمتش جعلیه اما پولادی به ایران بر نگشت و رفت قطر! به درخواست کیروش و تعامل فدراسیون و نظام وظیفه اجازه ی موقت واسه بازی تو جام ملت های ۲۰۱۵ براش صادر شد اما بعدش دوباره به قطر رفت و در حال حاضر هم تو لیگ دسته دو قطر مشغول سوزاندن استعدادشه. پولادی اگه به ایران میومد و دوران خدمتش تو تیم نظامی بازی میکرد قطعا وضعیت بهتری داشت
پر از استعداد ، پر از حاشیه
پیام صادقیان اونقدر خوب بود که تو ۲۱ سالگی به پرسپولیس اومد و تو دو فصل ۳۶ بازی انجام داد. قدرت دریبل بالا و پاس های دقیق خیلی زود اونو محبوب سکو ها کرد. پیام از اون بازیکن هایی بود که ذاتا استعداد داشت و فقط باید این استعداد رو حفظ میکرد ، کاری که اصلا بلد نبود. با تتلو رفاقت کرد و حتی اونو اورد سر تمرین و فیلم شب زنده داریی هاشون در اومد و سر تمرین و روبروی مربی(درخشان) خمیازه کشید. بخاطر دعوا با داور محروم شد. بی انضباطی هاش اونقدر زیاد شد که برانکو تو لیست مازاد گذاشتش. انقدر استعداد داشت که منصوریان و دایی و علی کریمی تلاش کردند احیاش کنن اما انگیزه نداشت و ناباورانه تو ۲۷ سالگی فوتبال رو کنار گذاشت و تو ترکیه سایت شرط بندی زد و حکم محرومیت طولانی بر علیهش صادر شد
از عرش به فرش در سه سال
رضا حقیقی از لحاظ فیزیکی یکی از استاندارد ترین هافبک وسط های ایران بود. قدرت سرزنی خوب ، درست پخش کردن توپ. موفقیت تو اکثر نبرد های دفاعی و قدرت شوتزنی بالا ازش ی هافبک مرکزی عالی ساخته بود. بعد از دوران سربازی به پرسپولیس رفت و تو دوسال انقدر خوب کار کرد که کیروش مجاب شد برای جام جهانی ۲۰۱۴ دعوتش کنه. تو مسیر بازگشت کیروش بهش گفت نکونام داره خداحافظی میکنه و باید جاشو بگیری. از بوندسلیگا پیشنهاد داشت و انگار خودش رو بالاتر از تیم دید. به تعویضش اعتراض کرد و تو تمرین با پیام صادقیان دعوا کرد. برانکو بخاطر بی انضباطی نخواستش و خودشم تلاشی برای موندن نکرد و رفت پدیده. از اونجا هم رفت لیگ تایلند مصدوم شد و بدون بازی برگشت. و تو ۲۸ سالگی رفت شهرداری ماهشهر و فوتبالش تموم شد
ولی اگه ی بازیکنی استعداد داره خودش بیشتر از همه مسئول حفظ استعدادشه
