نسلی ک ۲۰۰۵ با مورینیو بستیم
یه مشخصه بارز داشت «فیزیک»
به تبعیت از فیزیک، سرزنی،دوندگی، دوئل یک بدیک تیممون کم نمی‌آورد ، همین مارو چغر کرده بود
نه تاکتیک خاصی داشتیم نه بازیکن تکنیکی خاصی صرفا با نرمال و استاندارد بودن نتیجه میگرفتیم
_____
نسل بعد ک ۲۰۱۳ بستیم هازارد و اسکار و کرتوا و سسک و ماتیچ و... مشخصه بارزی نداشت هرگوشه تیم ضعف بود، هر ضعفی رفع میشد با تاکتیک مربی، ضعف دگ نمایان میشد
گرفتن ۲ لیگ بصورت کاملا تاکتیکی و استراتژیک همچنین سولو گل های بازیکنایی مثل هازارد و ویلین و پدرو باعث شد این ضعف ها بولد نشن
_________
نسل بعد که با رودیگر و کپا و جرج و کوا و ورنر و هاورتس و.... ادامه دادیم همینطور بود
صرفا مثل نسل قبل یسری بازیکن تلنتیو آوردیم بدون توجه به سینرژی ،سبک یا تاکتیک خاصی که با «احتیاط در سایه امن سیستم ۷۲۱» تونستیم سی ال بگیریم اما ضعف ها اینقدی زیاد بود ک تیم از هم پاشید و بولی ترجیح داد ctr+a و بعد دیلیت رو بزنه
______
نسل فعلی تا بازی نکنن مشخص نیست به چه سمتی داریم میریم، ولی روی کاغذ از یک چیز میشه مطمئن بود، «سرعت»
مودریک،مادوکه، انکونکو،فوفانا، بادی حتی هال و کایسدو ک اسمش خیلی نزدیکمون هست همشون فاکتور سرعت رو دارن
تیم سریع حتی بدون مربی تاکتیکی رو یه غفلت حریف، صاحب موقعیت میشه
لیورپول بدون نوک تخصصی ، با هافبک حمال تونست با اتکا به سرعت مانه و صلاح، دو بازیکن نچندان گرون قیمت ، به موفقیت و مزیت رقابتی برسن...
امیدوارم پس از سالها شاهد «مدیریت» تو تیم باشیم
چه مدیریت صحیح، چه غلط، چه موفق چه ناموفق، چه ما بپسندیم چه نپسندیم
وجود صرف «مدیریت» و داشتن سبک، هم از اتلاف منابع جلوگیری میکنه، هم در بلند مدت موفقیت بهمراه خواهد داشت.
