طرفداری | داستان این فصل بروسیا دورتموند نیز روایت همیشگی خود را داشت. امیدها به رقم زدن فصلی رویایی و قصه پریان جای خود را به حسرت و غمی بزرگ برای فرصت طلایی از دست رفته، داد.
فصل 23-2022 از همان ابتدا با بد بیاری و بد یمنی برای دورتموند شروع شد. زنبورها وقتی هنوز در تمرینات پیش فصل خود بودند، متوجه شدند سباستین هالر که همراه با امیدهای زیادی به عنوان جایگزین ارلینگ هالند به این تیم پیوست، به سرطان بیضه مبتلا شده است. خبری که نه تنها زنبورها بلکه کل دنیای فوتبال را به شوک فرو برد. کنار آمدن با چنین تراژدی‌ای قطعاً برای هر شخص و البته هر تیمی سخت خواهد بود. بازیکن بی‌چاره که با شور و ذوق زیادی به سیگنال ایدونا پارک آمده بود، باید یک روند درمانی سخت و طاقت‌فرسا را به این امید پشت سر می‌گذاشت که در نیم فصل دوم به میادین بازگردد.
با این حال زنبورها فصل را به نسبت خوب شروع کردند. در مرحله اول دی‌اف‌بی با پیروزی 3-0 از سد مونیخ 1860 گذاشتند و بوندسلیگا را نیز با پیروزی 1-0 مقابل بایرلورکوزن آغاز کردند. اما زیاد طولی نکشید تا اولین نشانه‌ها از بی‌ثباتی و متزلزل بودن ساختار تیمی دورتموند نمایان شود. دورتموند در هفته سوم و در یک بازی خانگی در حالی که تا دقیقه 77 از وردربرمن با نتیجه 2-0 پیش بود، از دقیقه 89 تا 95 با دریافت سه گل، کامبک خورد و پیروزی 2-0 خود را با یک باخت 2-3 به شکل ناباورانه‌ای عوض کرد.
با این حال در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا، جایی که دورتموند باید با منچسترسیتی، سویا و کپنهاگن رو‌به‌رو می‌شد، اوضاع کمی بهتر بود. زنبورها در هر دو بازی رفت و برگشت مقابل سیتیزن‌ها با وجود یک شکست 2-1 و تساوی 0-0، عملکرد خوبی را به نمایش گذاشتند و شاگردان پپ گواردیولا را حسابی به زحمت انداختند. مقابل سویا و کپنهاگن نیز به ترتیب دو پیروزی مقتدرانه 4-1 و 3-0 به دست آوردند که باعث شد حتی با وجود تساوی در بازی برگشت، موفق شوند به عنوان تیم دوم به مرحله یک هشتم نهایی صعود کنند. اما به‌طور کلی زنبورها در نیم فصل اول عملکرد ضعیفی داشتند و پیش از وقفه جام جهانی 2022 قطر و تعطیلی مسابقات، کار خود را در جایگاه ششم جدول بوندسلیگا و با شکست 4-2 مقابل بروسیا مونشن گلادباخ به پایان رساندند.
اما با شروع مسابقات پس از وقفه جام جهانی، اوضاع به کلی تغییر کرد و تیم احیا شده ادین ترزیچ موفق به کسب 10 برد متوالی در تمامی رقابت‌ها شد که پیروزی 1-0 مقابل چلسی در دور رفت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا و شکست 2-1 لایپزیش در یک بازی مهم بوندسلیگایی، از مهم‌ترین این بردها بودند. اما شکست مقابل چلسی در استمفورد بریج با نتیجه 2-0، این روند فوق العاده را قطع کرد و باعث شد از دور این رقابت‌ها نیز حذف شوند. پس از آن تساوی 2-2 مقابل شالکه در بوندسلیگا، بیش از پیش به تلخی این موضوع افزود.
همچنین در اوج رقابت قهرمانی با بایرن، دوباره خاطره تلخ بازی مقابل وردربرمن و حتی شاید بدتر از آن برای زنبورها تکرار شد. در هفته بیست و هشتم بوندسلیگا، دورتموند در حالی که موفق شده بود 2-0 از اشتوتگارتی که از دقیقه 39، 10 نفره شده بود، پیش بیفتد، برتری دو گله خود را در واپسین لحظات در عرض تنها شش دقیقه از دست داد. هر چند که پس از 2-2 شدن بازی، زنبورها در دقیقه 93 موفق شدند گل سوم را نیز به ثمر برساند اما شاگردان سباستین هونس تسلیم نشدند تا اینکه سیلاس کاتومپا اموومپا در دقیقه 97 گل تساوی را به ثمر رساند. زنبورها 3 امتیازی را به این شکل عجیب از دست دادند که می‌توانست فصل را طور دیگری برای آن‌ها رقم بزند.
با این حال در مجموع، عملکرد دورتموند نسبت به نیم فصل اول بهتر بود و تا هفته آخر امیدهای خود به کسب قهرمانی بوندسلیگا را زنده نگه داشتند. اما در حالی که همه چیز در دستان خودشان بود تا برای اولین‌بار از سال 2012 به قهرمانی برسند، فصلی کابوس‌وار برای رقیبان باواریایی خود رقم بزنند و مقابل هواداران خود جشن قهرمانی بگیرند، با تساوی 2-2 مقابل ماینتس این فرصت طلایی را از دست دادند.
- قسمت‌های پیشین تحلیل فصل:
- منچسترسیتی در فصل 23-2022؛ تحقق رویای شیرین جاودانگی
- بایرن مونیخ در فصل 23-2022؛ به هالیوودیترین شکل ممکن
- بارسلونا در فصل 23-2022؛ اولین گام ها برای بازگرداندن شکوه سابق
- ناپولی در فصل ۲۳-۲۰۲۲؛ به یاد دیگو، برای یک شهر
- پاری سن ژرمن در فصل 23-2022؛ یک هواپیما از جنس طلا در آسمان باقی نمی‌ماند
- آرسنال در فصل 23-2022؛ هیجانانگیز، امیدوارکننده اما بر باد رفته
- رئال مادرید در فصل 23-2022؛ ساز ناکوک لوس بلانکوس در لالیگا و اروپا
- اینتر در فصل 23-2022؛ تلاش ستودنی برای بازگشت به جمع بزرگان اروپا
لحظه زیبای فصل؛ رستگاری در درکلاسیکر با آنتونی مودست
پیدا کردن چنین لحظه‌ای در این فصل ناامید کننده و پر از حسرت دورتموند، کار بسیار سختی است. اما کامبک مقابل بایرن مونیخ در بازی رفت بین دو تیم در استادیوم سیگنال ایدونا پارک، به‌طور قطع یکی از لحظات شیرین و به یادماندنی برای هواداران دورتموند از این فصل است. در حالی که بایرنی‌ها با نتیجه 2-0 از حریف خود پیش افتاده بودند، تعویض طلایی ادین ترزیچ ورق را به کلی به سود آن‌ها برگرداند. آنتونی مودست در دقیقه 70 به جای دونیل مالن وارد زمین شد و چهار دقیقه بعد، یوسوفا موکوکو از روی پاس او، یکی از گل‌ها را جبران کرد. حملات زنبورها پس از آن ادامه پیدا کرد تا خود مودست در واپسین لحظات بازی و دقیقه 95 به رویایی‌ترین شکل ممکن، گل دوم و تساوی بخش دورتموند را به ثمر رساند و مانع از پیروزی باواریایی‌ها در وستفالن شد.
لحظه ناامید کننده فصل؛ فرصتی که زنبورها تا سال‌ها حسرتش را خواهند خورد
دورتموند در فصلی که گذشته لحظات تلخ زیادی داشته است. از جمله دو شکست 2-0 مقابل چلسی و لایپزیش که منجر به حذف آن‌ها از رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا و دی‌اف‌بی پوکال شد یا کامبک‌های که اشتوتگارت و وردربرمن. اما شکی در این نیست که تساوی 2-2 مقابل ماینتس در هفته آخر بوندسلیگا در سیگنال ایدونا پارک، تلخ‌ترین و ناامید کننده‌ترین لحظه زنبورها در این فصل بوده است که شاید تا مدت‌ها آن را فراموش نکنند.
در فاصله یک هفته مانده به پایان بوندسلیگا، بایرن مونیخ در خانه با باخت 3-1، مقابل لایپزیش تحقیر شده بود و از سوی دیگر دورتموند موفق شد تا یک روز بعد، مقابل آگزبوگ با نتیجه 3-0 پیروز شود. زنبورها با دو امتیاز فاصله به صدر جدول رسیده بودند و دیگر همه چیز در دست خودشان بود. رویای قهرمانی دیگر خیلی دور از دسترس نبود. تمام شهر دورتموند یا حتی فراتر از آن، تمام آلمان و جهان فوتبال خود را برای به زیر کشیده شدن بایرن مونیخ از تخت پادشاهی 10 ساله‌اش در بوندسلیگا آماده کرده بودند. حتی مارکوس زودر نخست وزیر ایالت باواریا که کری تند و تیزی خوانده بود، دیگر امیدی به قهرمانی نداشت و از موضع خود عقب نشینی کرد.
اما وقایع هفته آخر به شکلی پیش رفت که کم‌تری کسی انتظارش را داشت. از همان شروع بازی استرس و دلهره در چهره بازیکنان دورتموند و حتی ادین ترزیچ که خود باید به عنوان عاملی برای آرامش شاگردانش باشد، مشهود بود. گل زود هنگام کینگزلی کومان در بازی هم‌زمان نیز شرایط را بدتر کرد. در عین حال زیاد طول نکشید تا آندریاس هانش السن هفت دقیقه بعد از گل کومان به کلن، با باز کردن دروازه گرگور کوبل آب سردی روی سر زنبورها و رویابافی‌های‌شان بریزد. پس از آنکه سباستین هالر نیز چهار دقیقه بعد یک ضربه پنالتی را از دست داد و سپس کریم اونیسیوو در دقیقه 24 گل دوم را زد، مشخص شد که این دورتموند عرضه قهرمانی ندارد.
بایرن مونیخ بهتر از این نمی‌توانست قهرمانی را به زنبورها تعارف کند و در ضعیف‌ترین ورژن خود قرار داشت. اینکه آن‌ها در این فصل میانگین 2.09 امتیاز را در بوندسلیگا کسب کردند که نسبت به قهرمان‌های سایر چهار لیگ معتبر و حتی نایب قهرمانان‌شان بسیار ناچیز است، این گزاره را ثابت می‌کند. اما زنبورها در هفته آخر و در حالی که همه چیز در دستان خودشان بود، یک نمایش بسیار بد و پر ترس و لرز را به نمایش گذاشتند. آن‌ها در شرایطی این فرصت طلایی را از دست دادند، نشان داد چیزی به اسم شخصیت در این باشگاه وجود ندارد و ذهنیت همیشه بازنده بودن مدت‌هاست در آنجا پذیرفته شده است.
شخصیت و ذهنیت، کلید گمشده دورتموند
مدیریت اشتباه دورتموند در طی این سال‌ها چنین بلایی سر این باشگاه آورده است. صرف گفتن ما به دنبال قهرمانی هستیم که هانس یواخیم واتسکه در این روزها بارها این عبارت را تکرار کرده، جاه طلبی و ذهنیت برنده را به تیم تزریق نمی‌کند. اینکه دورتموند پیش از اتمام فصل و در میان این رقابت حساس با بایرن در حال مذاکره با رئال مادرید بر سر جود بلینگام بود و حتی گفته می‌شد ویدئوی خداحافظی این بازیکن توسط باشگاه در آن مقطع آماده شده بود، نشان از یک افتضاح مدیریتی دارد. چرا تیمی که در آستانه قهرمانی بوندسلیگا قرار دارد، باید به دنبال فروش مهم‌ترین و کلیدی‌ترین بازیکن خود در حالی که هنوز دو سال دیگر از قراردادش باقی مانده، باشد؟
این رفتار تضاد کامل با صحبت‌های خوش خیالانه مدیران این تیم دارد. اما برای مثال ناپولی پس از آنکه به قهرمانی سری آ رسید، سعی کرده بازیکنان خود را حفظ کند و با تعیین مبالغی بسیار بالا روی آن‌ها از جمله ویکتور اوسیمن، به نوعی برچسب غیر قابل فروش روی‌شان زده است. مگر آنکه باشگاهی مانند پاری سن ژرمن پس از فروش کیلیان ام باپه بخواهد دست به حرکت دیوانه‌واری بزند که بتواند بازیکنی مانند اوسیمن را از چنگ پارتنوپی در بیاورد. اما مدیران دورتموند پیش از اتمام فصل به دنبال فروش بلینگام بودند و این یعنی حتی اگر قهرمان نیز می‌شدند، او در این باشگاه باقی نمی‌ماند.
با اینکه دست مدیران دورتموند به‌خاطر شرایط مالی این باشگاه چندان باز نیست اما این موضوع به هیچ عنوان ضعف و برخی تصمیمات اشتباه آن‌ها را توجیه نمی‌کند. در طی این سال‌ها هیچ خبری از ثبات در عملکرد دورتموند نبوده و تصمیمات اشتباه مدیران این باشگاه از جمله درباره مربی‌ها و جذب بازیکنان، بیش‌ترین تاثیر را در این زمینه داشته است. زنبورها هر سال لیستی بلند و بالا از بازیکنان مازاد برای فروش دارند که عملکردی ضعیف در این باشگاه داشته‌اند و جذب آن‌ها اشتباه بوده است. نیمکت و جایگاه مربیگری هم استثنا نبوده و مدیران تصمیمات اشتباهی نیز در این زمینه گرفتند. برای مثال در فصل 20-2019 که بایرن مونیخ با نیکو کواچ شرایط خوبی نداشت و دورتموند موفق شده بود به عنوان صدرنشین فاصله 9 امتیازی ایجاد کند، به ناگهان از هم فرو پاشیدند تا در نهایت دوباره بایرن قهرمان شود. سران این باشگاه اگر در آن مقطع تصمیمات بهتری در جذب بازیکنان داشتند و اگر این جربزه را نیز از خود نشان می‌دادند که لوسین فاوره را به‌جای یک فصل بعد در همان مقطع از سمت خود برکنار می‌کردند، اتفاق دیگری می‌افتاد.
اما این اتفاق اکنون به شکلی دیگر نیز در حال رخ دادن است. مارکو رزه فصل گذشته با 69 امتیاز دوم شد و در نهایت به‌خاطر برآورده نکردن انتظارات مدیران از سمتش برکنار شد. ادین ترزیچ نیز در این فصل عملکردی مشابه با او داشته و تنها با دو امتیاز بیش‌تر دوم شد. این هم باید در نظر بگیریم آن‌ها یک فرصت طلایی برای قهرمانی را از دست دادند و افتضاحاتی مانند کامبک خوردن مقابل وردربرمن، اشتوتگارت، عملکرد ضعیف مقابل لایپزیش در دی‌اف‌بی پوکال و چلسی بحران زده در لیگ قهرمانان و همچنین تساوی با ماینتس در هفته آخر را به بار آوردند. اکنون نیز با اینکه به نظر می‌رسد ادامه دادن با ترزیچ فعلاً کار درستی باشد اما هیچ نشانه‌ای از وجود انتقاد نسبت به او یا یک اولتیماتوم دیده نمی‌شود. این موضوع نیز یکی از مثال‌های نقض ادعاهای مدیران دورتموند برای نشان داده جاه طلبی‌شان است. در هر باشگاهی پس از پشت سر گذاشتن یک فصل افتضاح و چنین فرصت سوزی‌ای، نشان دادن چنین رفتاری حداقل انتظار ممکن است که این را هم از مدیران دورتموند ندیدیم. اعتماد بی‌قید و شرط به هر مربی‌ای اشتباه خواهد بود.
در نهایت این اشتباهات بیرون از زمین، تاثیر خود را در درون زمین نیز گذاشته‌اند و دورتموند فاقد یک بازیکن با ویژگی‌های رهبری در تیمش است. چنین بازیکنی علاوه بر داشتن ذهنیت قدرتمند باید عملکردی مطمئن نیز داشته باشد تا دیگران بتوانند روی آن تکیه کنند. مگر آنکه بازیکنی مانند زلاتان ابراهیموویچ باشید که صرف حضورتان در رختکن، کافی باشد. مارکو رویس کاپیتان زنبورها مدت‌هاست که به خاطر نداشتن این ذهنیت مورد انتقاد قرار می‌گیرد و به تازگی نیز جایگاه خود در ترکیب اصلی را هم از دست داده است. متس هوملس نیز دیگر آن انرژی جوانی را ندارد. همچنین اینکه بازیکن جوان و تازه واردی مانند بلینگام که از قبل مشخص است در باشگاه ماندنی نیستند به عنوان کاپیتان سوم انتخاب می‌شود یا حضور بازیکنی مانند امره جان و نیکلاس زوله در بین حلقه رهبران این تیم، نشان از وضعیت وخیم زنبورها در این زمینه دارد.
در نهایت نیز همگی این موارد باعث می‌شوند که تیم زیر فشار کورس قهرمانی با بایرن مونیخ که البته بیش‌تر مانند مسابقه «کی از همه بی‌عرضه‌تره» تا یک رقابت واقعی بود، خورد شود و نتواند دوام بیاورد. نمی‌توان انتظار داشت دوباره یک یورگن کلوپ ظهور کند تا دورتموند بتواند پابه‌پای بایرن حرکت کند، برای همین باید قدر چنین فرصت‌هایی که با افت حریف به دست می‌آید را بدانید و استفاده نکردن از این فرصت‌ها، غیر قابل بخشش خواهد بود.
حواشی و جنجال‌های فصل
بیش‌تر حواشی دورتموند در فصلی که گذشت مربوط به نقل و انتقالات از جمله تمدید قرارداد یوسوفا موکوکو و فروش جود بلینگام می‌شد. در کنار این‌ها می‌توان به بیماری سباستین هالر و همچنین وارد شدن اتهام صغر سنی به موکوکو که با تکذیب هم بازیکن و هم باشگاه مواجه شد، اشاره کرد. اما جز این موارد، صحنه‌های برانگیز داوری در دو بازی چلسی و بوخوم و اعتراض شدید مدیران و اعضای تیم دورتموند به آن‌ها، از جمله لحظات جنجالی زنبورها در این فصل بودند.
در بازی مقابل چلسی، با برخورد توپ ارسالی بن چیلول به دست ماریوس وولف در محوطه جریمه، دنی ماکلی بعد از مشورت با «VAR» تصمیم گرفت این صحنه را از طریق مانیتور نیز بررسی کند و سپس، یک پنالتی به سود چلسی گرفت. کای هاورتس پشت توپ ایستاد و ضربه او به تیرک دروازه خورد اما به دلیل ورود زود هنگام بازیکنان دورتموند به محوطه جریمه، ماکلی دستور به تکرار پنالتی داد و هاورتس این‌بار آن را تبدیل به گل کرد. موضوعی که دورتموندی‌ها پس از بازی به شدت از آن انتقاد کردند. در نهایت نیز چلسی در آن بازی با نتیجه 2-0 برنده شد تا با وجود برتری 0-1 زنبورها در دور رفت، به مرحله بعدی صعود کنند.
اما این اعتراضات و جنجال‌ها در بازی مقابل بوخوم به اوج خود رسید. دورتموند در حالی که صدرنشین بود باید در هفته سی‌ام برای حفظ جایگاهش مقابل بوخوم قعر جدولی قرار می‌گرفت. اما با گل زود هنگام شاگردان توماس لتش، این بازی برای آن‌ها بیش از حد سخت شد و اشتباهات ساشا اشتیگمن که خود نیز پس از بازی به آن اعتراف کرد، شرایط را بدتر هم کرد. در این بازی به‌خاطر برخورد دنیلو سوارس با کریم آدیمی در محوطه جریمه، باید یک پنالتی به سود زنبورها اعلام می‌شد اما این اتفاق نیفتاد. تصمیمی که خشم اعضای این تیم را برانگیخت و پس از بازی به سمت رختکن داوران هجوم بردند تا سر آن‌ها فریاد بزنند. فدراسیون فوتبال آلمان نیز پس از بازی در بیانیه‌ای تایید کرد که اشتیگمن در این صحنه، تصمیم اشتباهی گرفته است. در نهایت بازی با نتیجه تساوی 1-1 به پایان رسید و بایرن با پیروزی مقابل هرتابرلین موفق شد در پایان آن هفته به صدر جدول برگردد.
بهترین بازیکن فصل؛ جود بلینگام
جواب دادن به این سوال کار خیلی سختی نیست و بدون شک جود بلینگام بهترین بازیکن دورتموند در فصل گذشته بوده است. ثبت آمار 83 درصد پاس صحیح، میانگین 1.1 پاس کلیدی در هر بازی، 67 درصد دریبل موفق و پیروزی در 58 درصد دوئل‌ها به همراه برخی از آمار و ارقام دیگر، به خوبی نشان از اهمیتی که بلینگام در خط هافبک دورتموند داشت، دارد. در کنار این موارد، بلینگام همچنین در تمامی رقابت‌ها برای دورتموند در فصل گذشته 14 گل به ثمر رساند و 7 پاس گل داد تا در مجموع تاثیرگذاری مستقیم روی 21 گل داشته باشد.
این بازیکن انگلیسی در این فصل نسبت به سال‌های گذشته‌اش در دورتموند، به پختگی خاصی رسیده بود و با وجود اینکه 20 سال سن دارد، عملکردی مانند یک بازیکن با تجربه در میانه دوران حرفه‌ایش از خود ارائه می‌داد. بلینگام در این فصل خود را به عنوان نه یک استعداد، بلکه یک ستاره معرفی کرد و نشان داد از تمامی هم سن و سال‌هایش در پست هافبک میانی، یک سر و گردن بالاتر است.
ناامید کننده‌ترین بازیکن فصل؛ سباستین هالر
در این بخش شاید بسیاری انتظار نام صالح اوزجان، توماس مونیه، آنتونی مودست یا نیکو شولتس را داشتند اما از همان ابتدا تکلیف این بازیکنان مشخص بود و انتظار زیادی از آن‌ها وجود نداشت که کسی الان بخواهد از آن‌ها ناامید شده باشد. برخی دیگر نیز شاید به خاطر شرایط ویژه مهاجم ساحل عاجی، این را بی‌انصافی بدانند. اما اشتباه این بازیکن نه تنها باعث نابوودی آرزوهای بسیاری از طرفداران دورتموند شد، بلکه باعث شد فصلی که می‌توانست رویایی باشد، تبدیل به یک کابوس تمام و کمال برای دورتموند شود.
سباستین هالر پنجره تابستانی گذشته در انتقالی به ارزش 31 میلیون یورو که قابلیت افزایش در صورت فعال شدن بندهای پاداش در قراردادش تا 35 میلیون یورو را نیز دارد، از آژاکس به دورتموند پیوست و با شکستن رکورد نقل و انتقالاتی زنبورها، تبدیل به گران‌ترین خرید تاریخ این باشگاه و همچنین گران‌ترین مهاجم تاریخ بوندسلیگا شد. هر چند که نمی‌توان او را به خاطر بیماری‌اش سرزنش کرد و عملکرد نه چندان خوب هالر پس از بازگشتش به میادین نیز به خاطر این موضوع، موجه است. اما بحث بازی مقابل ماینتس در هفته آخر، ربطی به این موارد ندارد.
در شرایط عادی پنالتی زن اول دورتموند، امره جان است و نشان داده که مهارت خوبی نیز در این ضربات دارد. مقابل ماینتس هم در حالی که انتظار می‌رفت جان پشت توپ قرار بگیرد، سباستین هالر با خودخواهی و گویا که انگار قصد داشت با گل کردن آن پنالتی قصه رویایی‌اش همراه با شکست دادن سرطان را در این فصل کامل کند و تبدیل به قهرمان زنبورها شود، پشت توپ قرار گرفت. اما در نهایت به بدترین شکل ممکن به توپ ضربه زد تا در حالی که در این بازی بسیار حساس و سرنوشت‌ساز یک گل از حریف خود عقب بودند، تیم بیش از پیش روحیه خود را ببازد. خودخواهی هالر باعث نابودی رویای دیرینه دورتموندی‌ها و بیهوده شدن تلاش یک فصل از هم‌تیمی‌هایش شد. هالر لحظه‌ای را رقم زد که تا مدت‌ها در دورتموند، حسرتش را خواهند خورد.
قهرمان غیرمنتظره فصل؛ یولیان برانت
کم‌تر کسی در ابتدای فصل پیش‌بینی می‌کرد یولیان برانت چنین عملکرد خوبی را از خود به نمایش بگذارد. در آن مقطع اخبار منفی پیرامون این بازیکن به خاطر فصل ضعیفی که زیر نظر مارکو رزه پشت سر گذاشته بود، بسیار زیاد بودند. گفته می‌شد برانت در لیست فروش دورتموند قرار دارد و ادین ترزیچ نیز او را بازیکنی مناسب برای تیم خود نمی‌داند. اما در نهایت و با وجود همه این فشارها، برانت یکی از بهترین فصل‌های خود را رقم زد و در عین تبدیل شدن به یکی از مهره‌های کلیدی زنبورها، باعث متزلزل شدن جایگاه مارکو رویس در ترکیب اصلی نیز شد. در نهایت نیز مزد این عملکرد فوق العاده‌اش را گرفت و قراردادش در میانه فصل تا سال 2026 تمدید شد. برانت در این فصل در تمامی رقابت‌ها برای دورتموند، آمار 10 گل و 9 پاس گل را از خود ثبت کرد.
عملکرد خریدهای فصل
بروسیا دورتموند در پنجره تابستانی گذشته، سباستین هالر با 4+31 میلیون یورو از آژاکس، کریم آدیمی با 30 میلیون یورو از ردبول زالتسبورگ، نیکو اشلوتربک با 20 میلیون یورو از فرایبورگ، آنتونی مودست و صالح اوزجان هر یک با 5 میلیون یورو از کلن و در نهایت نیکلاس زوله و الکساندر مایر را در یک انتقال رایگان از بایرن مونیخ و یان رگنسبورگ به خدمت گرفت.
عملکرد هالر در این فصل نیاز به توضیح اضافه‌ای ندارد اما می‌توان انتظار داشت در فصل آینده و پس از پشت سر گذاشتن یک پیش فصل موفق، ارزش خود را نشان دهد. به نظر می‌رسد ادین ترزیچ امیدهای زیادی نسبت به این مهاجم دارد. در مورد کریم آدیمی، او در ابتدا نتوانست انتظارات را از خود برآورده کند اما پس از جام جهانی و در نیم فصل دوم، عملکرد بسیاری خوبی از خود ارائه داد و جایگاهش را نیز در ترکیب اصلی دورتموند پیدا کرد. هر چند که مصدومیتش در زمانی که تازه اوج گرفته بود، به او ضربه زد. با این حال در نهایت آدیمی آمار قابل قبول 9 گل و 6 پاس گل را از خود در تمامی رقابت‌ها ثبت کرد.
زوج نیکو اشلوتربک و نیکلاس زوله نیز در خط دفاع میانی با وجود برخی اشتباهات، عملکردی قابل قبول داشتند و خط دفاعی دورتموند ثبات و استحکام بیش‌تری با این دو نسبت به سال گذشته پیدا کرد. هر چند که استحکام خط دفاعی یک تیم به عوامل زیادی بستگی دارد اما خط دفاع زنبورها نسبت به فصل گذشته، کم اشتباه‌تر بود. باید به این نکته نیز اشاره کرد که برخی از انتقادات نسبت به زوله در بایرن مونیخ، در دوران حضورش در دورتموند نیز نسبت به او وجود داشتند و این بازیکن در طی فصل بارها متهم به داشتن اضافه وزن شد.
درباره مودست و اوزجان دو بازیکنی که از کلن به دورتموند پیوستند، هیچ‌یک عملکرد خوبی در این فصل نداشتند. مودست که به عنوان جایگزین هالر جذب شد، در پایان فصل دورتموند را ترک کرد. اوزجان نیز که ابتدا از او به عنوان یک خرید هوشمندانه یاد می‌شد، موفق نشد عملکردی مطمئن از خود به عنوان هافبک دفاعی ارائه دهد و اگر فصل آینده نیز نتواند خود را ثابت کند، بعید نخواهد بود که در لیست فروش دورتموند قرار بگیرد. همچنین درباره مایر با وجود اینکه مرتکب برخی اشتباهات شد، اما در مجموع به عنوان یک گلر دوم و ذخیره کوبل، عملکرد قابل قبولی داشت
دورتموند در پنجره زمستانی نیز جولین ریرسون با 5 میلیون یورو از اونیون برلین و ژولین دورانویل را با 8.5 میلیون یورو از اندرلخت به خدمت گرفت.
ریرسون خرید بسیار موفق و هوشمندانه‌ای برای زنبورها بود. این دفاع راست نروژی توانایی بازی در پست دفاع چپ را نیز دارد و در این فصل نشان داد مانند یک آچار فرانسه، در موقع نیاز در دسترس است و می‌تواند بسیار مفید باشد. شاید برخی او را بازیکنی با سطح متوسط بدانند اما ریرسون نشان داده که بازیکنی قابل اطمینان است و ترزیچ می‌تواند روی او حساب باز کند. ولی درباره دورانویل، او به دلیل مصدومیت زمان زیادی را از دست داد و تنها در یک بازی برای زنبورها به میدان رفت. اما می‌توان انتظار داشت که در آینده از این وینگر 17 ساله بلژیکی بیش‌تر بشنویم.
تغییرات و نیازهای نقل و انتقالات تابستانی
طبق ادعای پاتریک برگر از اشپورت آینس، دورتموند در این پنجره بودجه‌ای 70 میلیون یورویی دارد که این مبلغ با توجه به فروش‌ها، می‌تواند کمی بیش‌تر شود. همچنین زنبورها تا اینجای کار رامی بن سبعینی را در یک انتقال رایگان از مونشن گلادباخ به عنوان جایگزینی برای رافائل گریرو که او نیز در یک انتقال رایگان به بایرن مونیخ پیوست، به خدمت گرفته‌اند. محمود داهود، فلیکس پاسلاک، لوکا اونبهون و آنتونی مودست نیز با اتمام قراردادشان جمع زنبورها را ترک کردند. جود بلینگام هم در انتقالی به ارزش 34+100 میلیون یورو به رئال مادرید پیوست.
همچنین توماس مونیه، نیکو شولتس و تورگان هازارد به‌طور قطعی در لیست فروش حضور دارند و دورتموند علاقه زیادی به خلاص شدن از شر این بازیکنان دارد. با این حال شایعاتی درباره سومیلا کولیبالی، جیووانی رینا و یوسوفا موکوکو نیز منتشر شده است.
در هر حال، دورتموند برای فصل آینده به یک دفاع راست، دو هافبک و یک وینگر نیاز دارد. در مورد پست دفاع راست در حالی که از دورتموند به عنوان مقصد بعدی ایوان فرسندا استعداد جوان رئال وایادولید نام برده می‌شد، اما اکنون به نظر می‌رسد به دلیل مبلغ انتقال این بازیکن که گفته می‌شود بند فسخ 20 میلیون یورویی در قراردادش دارد و همچنین ورود بارسلونا به این رقابت، زنبورها از جذب این بازیکن منصرف شده‌اند و اکنون نیز مشخص نیست چه جایگزینی برای او در نظر گرفته‌اند. بنابراین باید منتظر اخبار جدیدتر باشیم.
در مورد خط هافبک نیز خبرهای خوبی برای طرفداران دورتموند وجود ندارد. زنبورها در ابتدا برای پر کردن جای خالی جود بلینگام، برنامه داشتند دو هافبک با ویژگی‌های مختلف جذب کنند. یکی از این گزینه‌ها انزو لوفی هافبک هجومی لوریان بود که ترجیح داد در فرانسه بماند. گزینه دیگر نیز ادسون آلوارز است که تا مدت‌ها گفته می‌شد دورتموند از بابت جذب این هافبک دفاعی اطمینان دارد و با او به توافق شخصی رسیده، اما اکنون به نظر می‌رسد به‌طور کامل از جذب او به خاطر درخواست‌های آژاکس، منصرف شده‌اند. اکنون نیز طبق اخبار منتشر شده گویا ادین ترزیچ و دورتموند قصد دارند به امره جان در این پست اعتماد کنند و صالح اوزجان را نیز به عنوان یک مهره پشتیبان مطمئن در نظر گرفته‌ند. تصمیمی اشتباه که از همین الان مشخص است دورتموند در طول فصل از این بابت ضربه خواهد خورد.
جان در مدت زمان حضورش در دورتموند و حتی قبل‌تر از آن، نشان داده ثباتی در عملکردش وجود ندارد و می‌توان همواره انتظار دیدن اشتباه از سوی او در جریان هر بازی‌ای را داشت. هر چند که او در نیم فصل دوم گذشته عملکرد قابل قبولی داشته اما با توجه به سابقه‌ای که دارد، یک نیم فصل نمی‌تواند تضمین کند او در آینده نیز به این عملکرد خود ادامه دهد و بتوان روی او برای یک فصل کامل حساب باز کرد. بهترین راه حل ممکن برای امره جان، تمدید قرارداد او همراه با کاهش حقوق به عنوان یک بازیکن ذخیره است. البته شایعاتی نیز درباره علاقه دورتموند به مورتن هیولمند کاپیتان و هافبک دفاعی لچه نیز وجود دارد.
زنبورها همچنین برای جایگزینی بلینگام در بُعد هجومی، فلیکس انمچا هافبک تهاجمی پر حاشیه وولسفبورگ را زیر نظر دارند. با توجه به بودجه‌ای که دورتموند در اختیار دارد، جذب این بازیکن 22 ساله آلمانی می‌تواند خرید هوشمندانه‌ای باشد اما به این شرط که ادین ترزیچ که خود نیز از حامیان این انتقال است، بتواند برنامه‌هایی که برای انمچا در سر دارد را اجرایی کند.
اما در پست وینگر با اینکه از اولویت‌های دورتموند برای این پنجره نیست و گفته می‌شود سران این باشگاه با وجود دونیل مالن، کریم آدیمی، ژولین دورانویل و جیمی باینو گیتنس نیازی به جذب یک بازیکن دیگر در این پست نمی‌بینند، اما دورتموند نیاز به جذب یک بازیکن در این پست دارد. در مورد آدیمی و مالن با اینکه توانایی‌اش را دارند اما بازیکن تخصصی این پست نیستند و همچنین نمی‌توان به عنوان یک بازیکن با ثبات برای یک فصل کامل روی‌شان حساب باز کرد. دورانویل و گیتنس نیز جوان‌‌تر و بی‌تجربه‌تر از آن هستند که بتوانند در یک رقابت قهرمانی با بایرن مونیخ، تاثیرگذار باشند. با این حال شایعاتی درباره احتمال بازگشت جیدون سانچو از منچستریونایتد وجود دارد که در صورت وقوع، این انتقالی عالی برای زنبورها خواهد بود.
